ขอตั้งหลักก่อนดูคะ ปกติถ้าไม่อ่านพาดหัวเราก็จะกล้าเปิดดูเลยล่ะค่ะ อันนี้พาดหัวน่าหวาดเสียว เดี๋ยวตั้งหลักก่อน 
| ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
| อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท18+ http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=40034 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
| เจ้าของ: | Hanako [ 05 พ.ย. 2011, 19:38 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท1 |
| ขอตั้งหลักก่อนดูคะ ปกติถ้าไม่อ่านพาดหัวเราก็จะกล้าเปิดดูเลยล่ะค่ะ อันนี้พาดหัวน่าหวาดเสียว เดี๋ยวตั้งหลักก่อน
|
|
| เจ้าของ: | eragon_joe [ 06 พ.ย. 2011, 15:37 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท1 |
ทักษา เขียน: ตอนทุบหัวลิงน่ะ สุดโหด คนพวกนี้มีเงิน รวย เขาสามารถเลือกได้ แต่เขาเลือกทางนั้น ตอนเด็กเสริฟเอาลิงเป็นๆ มาเสริฟ พวกเขาทำหน้าตื่น และเมื่อรู้ว่าตนเองต้องทุบหัวลิงเพื่อควักสมองมันออกมา พวกเขาทำหน้ายี้ เหมือนจะไม่อยากลงมือเอง แต่ก็รุมทุบกระหน่ำไม่ยั้ง เบียดเบียนๆๆ ทารุณๆๆ โหดๆๆ ส่งตัวเต็มให้เอกอนด้วย  เพราะเอกอนดูตามที่คุณนำมาแปะไว้ได้ไม่กี่ตอน ก็รู้สึกคุ้น ๆ เหมือนจะเป็นหนังที่เคยดูในโรงตอนปิดเทอม ม.1  "แอบดูเป็น แอบดูตาย" หนังเรื่องนี้ ประกาศไว้อย่างที่คุณบอก คำเตือน:สารคดีเรื่องนี้ไม่เหมาะแก่คนขวัญอ่อน เพราะอาจทำให้ท่านอาเจียนได้ทุกเมื่อ และ ขวัญอ่อนห้ามดู คนท้องอ่อน คนท้องแก่ห้ามดู มีข่าวลือมาว่า มีดูแล้วคลอดลูกในโรงหนังด้วย ตอนนั้น ฉากติดตาที่สุดคือ ฉากนักมายากล ที่แสดงมายากลโดยมัดตัวเอง แล้วแก้ไม่ทันมีดหลุดมาเสียบหัวน่ะ อยากได้เรื่องเต็มน่ะ
|
|
| เจ้าของ: | eragon_joe [ 06 พ.ย. 2011, 15:40 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท1 |
ทักษา เขียน: ตอนทุบหัวลิงน่ะ สุดโหด คนพวกนี้มีเงิน รวย เขาสามารถเลือกได้ แต่เขาเลือกทางนั้น ตอนเด็กเสริฟเอาลิงเป็นๆ มาเสริฟ พวกเขาทำหน้าตื่น และเมื่อรู้ว่าตนเองต้องทุบหัวลิงเพื่อควักสมองมันออกมา พวกเขาทำหน้ายี้ เหมือนจะไม่อยากลงมือเอง แต่ก็รุมทุบกระหน่ำไม่ยั้ง เบียดเบียนๆๆ ทารุณๆๆ โหดๆๆ มีอีกเรื่องนะ เกี่ยวกับอัศจรรย์เมืองจีนน่ะ จับปลาเป็น ๆ มาทำอาหาร เฉือนอย่างไว ทอดอย่างไว เอาขึ้นจาน ปลาทอดนั้นยังทำปากหมับ ๆ อยู่เลย และเขาก็นั่งกินกันอย่างนั้น |
|
| เจ้าของ: | eragon_joe [ 06 พ.ย. 2011, 16:59 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท1 |
ต้องยอมรับจริง ๆ คือ ตอนนั้นยังเด็ก การฟังอะไรเกี่ยวกับชีวิต ที่ในโรงเรียนพยายามสอนมันไม่ค่อยมีน้ำหนัก ถ้าจำไม่ผิด ตอนนั้นอาจารย์จะเป็นคนแนะนำให้นักเรียนไปดู เอกอน กะเพื่อนจึงขอตังค์แม่ไปดู พอได้ดูหนังเรื่องนี้ เอกอนก็ไม่มีใจที่จะชื่นชอบพวกเครื่องหนัง พวกเครื่องขนสัตว์ การบริโภคอาหารประเภทเนื้อสัตว์ก็ลดลง อย่างกบเคยกิน ก็ไม่คิดที่จะกินเลย นก กระต่าย ปลิงทะเล สัตว์ที่เกินความจำเป็น ไม่คิดจะกินเลย แม้แต่ กุ้ง หอย ปู ปลา ก็ลดการอยากกินลง คิดว่า มีไข่ มีไก่ มีหมู มีปลาทู ก็เพียงพอต่อการบริโภคโดยไม่ขาดสารอาหารแล้ว  ถ้าท่านทักษาไม่หยิบเรื่องนี้มา เอกอนก็ลืมไปแล้วนะว่าเอกอนไปซึมซับเอาทัศนะความคิดในการใช้ชีวิตเฉิ่ม ๆ เชย ๆ มาจากไหน  ขอบคุณ ขอบคุณ แม้แต่เรื่องเครื่องสำอางค์ต่าง ๆ เมื่อรู้ว่าเขาใช้สัตว์เข้ามาทดลอง ก็ไม่ปล่อยใจให้หลงไหลไปในเรื่องพวกนี้ รองเท้าหนังแท้ยังต้องใช้อยู่ เพราะแพ้หนังเทียม แต่ก็เป็นหนังทั่วไป ก็จะใช้จนกว่าจะพังจึงซื้อทดแทนใหม่ ไม่มีสะสมเป็นคอเลคชั่น เข็มขัดไม่ต้องกังวล เพราะหนังเรื่องนี้ ก็เลยไม่เคยคิดจะต้องใช้ กระเป๋าตังค์หนัง ไม่เคยซื้อ ใช้ของกิกก๊อก แต่เพื่อนเห็นทนไม่ได้ก็ซื้อให้วันเกิดปี 46 ก็ยังใช้ใบนั้นอยู่ ช่วงนั้นร้านอาหารใหญ่ ๆ ไม่เข้าเลย เพราะความที่เห็นการกินไม่ใช่เรื่องน่าสำราญนี่ล่ะ จนทุกวันนี้ เอกอนก็ยังคงไม่ใช่คนที่ชอบการสังสรรกินกันในร้านอาหาร ตอนรับปริญญายังไม่เลี้ยงใครเลย เพราะ ทัศนะคติจากเรื่องนี้มันสืบสันดานมา วันก่ง วันเกิด ไม่เคยคิดจะต้องมีการกินเลี้ยงเลย เพราะเราคิดว่า มันเป็นการปล่อยใจให้เพลิดเพลินไปกับค่านิยมของสังคม เพราะ ฉากจากหนังที่ผู้คนต่างแสดงความสำราญ กับการกินซากสัตว์ที่ถูกฆ่าตายนานาชนิดที่วางจานเรียงกันอยู่ตรงหน้า ก็เลยจะกินแต่ของพื้น ๆ ที่หาซื้อสำเร็จได้ตามตลาด ตามชุมชน (แต่กินจุแค่นั้นเอง  )ส่วนฉากมายากล ให้แง่คิดเกี่ยวกับเรื่องความไม่ ลำพองตน สำคัญในความสามารถตน จนกลายเป็นความประมาท และยังกินไปถึงเรื่องการจะเข้าไปดูการแสดงเหล่านี้ด้วย การปล่อยใจให้หลงทึ่งหลงชื่นชมไปกับการแสดงประเภทนี้ที่เสี่ยงภัย ท้าทาย ก็ไม่เอาเลย คือ เราแสวงหาความบันเทิง แต่เป็นความบันเทิงบนการที่ได้เห็นชีวิตคนคาบเกี่ยวอยู่บนหายนะ นั่นหรือ คือความบันเทิง คือ ฉากนี้ทำให้เอกอนเห็นแง่ว่า คนเราช่างมีรสนิยมการแสวงหาความสุขที่บ่งบอกความวิกลจริต เหมือนโดยสันดานแล้ว เรามีความสุขกับการเห็นหายนะของผู้อื่นแอบแฝงอยู่ลึก ๆ และมันเป็นพฤติกรรมที่ผู้คนต่างซุกซ่อนไว้ และการชื่นชอบการแสดงเช่นนี้ มันเป็นเหมือนการที่ คนเหล่านี้ได้ปลดปล่อย และเพราะแง่มุมนี้ ทำให้เอกอนนำมาเตือนสติในการลด ละ เลิกพฤติกรรมไทยมุง และมันก็ทำให้เรามีกำลังต่อสู้กับพฤติกรรมการเกาะกลุ่มนินทาไปด้วย เพราะมันอยู่ในข่ายการเข้าไปข้องเกี่ยวเรื่องหายนะของคน เรื่องทำคนให้หายนะ  คือ ฉากการตายในหนังเรื่องนี้ เป็นคติสอนใจในหลาย ๆ เรื่องเลย รู้สึกว่าจะมี ฉากการตายตอนที่ทุกคนต่างกำลังเพลิดเพลินสนุกสนานด้วยนี่ เอกอนแทบจะไม่เข้าเทค เพราะ การได้เห็นภาพความสนุกสนานที่ตามมาด้วยหายนะ ตั้งแต่เด็กจนทุกวันนี้ เพื่อนในกลุ่มทุกรุ่น มักจะเรียกเอกอนว่า ป้า อิอิ ต้องยอมรับว่า หนังเรื่องนี้ ที่ได้ดูในตอนนั้น ได้ส่งอิทธิพลทางความคิดให้กับเราอย่างมาก อยากได้เต็มชุดน่ะ ท่านทักษาเอามาแปะให้ครบเถอะ
|
|
| เจ้าของ: | eragon_joe [ 06 พ.ย. 2011, 17:27 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อนิจจา ชีวติมันก็เท่านี้เอง เรท1 |
และก็เหมือนจะมีฉากที่คนถูกจับไปฆ่าด้วยอ๊ะป่าว ที่เอาถุงพลาสติกครอบหัวน่ะ อันนั้นก็ให้คติเตือนใจในเรื่องการเข้าไปข้องเกี่ยวกับค้ายา การติดยา การพนัน และอะไรต่อมิอะไรเกี่ยวกับวงการที่มีผลประโยชน์ขัดแย้งกันได้ง่าย 
|
|
| หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|