คนที่กลัวบาปจะมีความรู้สึกบาปมากกว่าคนที่ไม่กลัวบาปมั้ยครับเมื่อทำผิด?
ถ้าคนเราไม่สนใจในเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ และกฏแห่งกรรม...คุณคิดว่าเราจะทุกข์มั้ยถ้าเราทำบาป?

มันก็ขึ้นอยู่กับว่ามีมโนธรรมหรือเปล่า



ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง มนุษย์จะต่างอะไรกับก้อนหิน ต้นไม้ ที่ไร้ความรู้สึกล่ะ

เรื่องที่เอามาลงให้ดูนี่ไม่ได้ขอให้คุณเชื่อนะ

แต่ถ้าสมมติว่าเป็นเรื่องจริงล่ะ(เข้าใจคำว่าสมมตินะครับ)

ดูแล้วคุณคิดว่ายังไงบ้างล่ะ

คนกลัวบาปจะไม่ทำบาป เพราะกลัวผลของบาป ตามที่คุณยกมา ถ้าทำผิดก็ไม่ใช่เจตนา

คนทำชั่ว คนทำบาป เขาไม่คิดเป็นทุกข์เป็นร้อนหรอกครับ จนกว่าผลของบาปกรรมนั้นจะส่งผล

ถามว่า คนรู้ว่าทำแล้วบาปกับคนไม่รู้ ใครบาปกว่ากัน เปรียบได้ เหมือนกับการหยิบถ่านไฟที่ลุกแดงนั่นแหละ
คนรู้ก็ร้อนน้อย คนไม่รู้ก็ร้อนมาก

การกระทำไม่ดี เรียกว่าการทำชั่ว ผู้มีปัญญา ท่านกลัวกรรมชั่ว กลัวผลของกรรมชั่ว .. ยิ่งนัก

ผมเคยทำบาปเพราะตกอยู่ในภาวะจำยอม....ทุกวันนี้ผมเป็นทุกข์ใจอย่างมากที่นึกถึงบาปกรรมที่ได้สร้างขึ้นมาในครั้งนั้น
แสดงว่าผมได้สร้างนรกขึ้นมาให้อยู่ในใจผมแล้วใช่ไหมครับ

ผมได้เคยพาแฟนผมไปทำแท้งซึ่งเด็กในท้องก็คือลูกของผม ผมขอร้องไม่ให้เธอไปทำแท้ง ผมทำทุกวิถีทางที่จะขัดขวางเธอ...แต่ในที่สุด ผมก็ต้องพาเธอไปเพราะกลัวว่าเธอจะทำร้ายตัวเอง

จึงทำให้คุณเป็นกังวลใจ รู้สึกร้อนรนในสิ่งที่ผิดพลาดในอดีต ใช่หรือเปล่าครับ

สิ่งที่ทำให้ใจต่ำลง หรือสิ่งที่ก่อให้เกิดอกุศลจิต เราเรียกว่า บาป คำบัญญัติอาจไม่เป็นสากล แต่โดยความหมายแล้ว เป็นสากล หมายถึงว่า ต่อให้ไม่นับถือศาสนาใด ความใจต่ำ หรืออกุศลจิตนั้น มีอยู่จริง

บาปเป็นคนละตัวกับกรรม เมื่อเราพูดถึงคำว่ากรรมเฉยๆ มันจะมีนัยยะว่า เป็นกรรมชั่วหรือ อกุศลกรรม
แต่โดยปุถุชนทั่วไป คนที่ก่อกรรมหนักมากก็จะบาปมาก ก่อกรรมดีมากก็จะบุญมาก

สิ่งที่จะส่งจิตให้เข้าถึงในภพภูมิใด คือบาป-บุญ ส่วนกรรมเป็นวิถีกำหนดของจิตในภพภูมินั้น กรรมเก่าแม้จะมี แต่อย่าตกอยู่ใน ลัทธิกรรมเก่า คือเห็นว่าทุกสิ่งล้วนเกิดจากกรรมเก่า... กรรมปัจจุบันล้วนส่งผลและให้ผลที่ชัดเจนกว่ามาก

ทั้งบาป กรรม และวัฎสงสาร ยังเป็นเรื่องที่วิทยาการยังพิสูจน์ไปไม่ถึง การเชื่อหรือไม่เชื่อจึงขึ้นกับศรัทธา เชื่อก็เชื่อ ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ
ซึ่งถ้าเราเชื่อ ก็พึงรู้ว่า สิ่งเหล่านี้เป็นระบบของจิต ซึ่งไม่ว่าจะปฏิเสธหรือมีความเชื่ออย่างอื่นอย่างใด มันก็ต้องเป็นไปตามนั้น ต่อให้เชื่อว่า ตายแล้วสูญ เมื่อตายจริงก็ไม่ได้พ้นไปจากวัฎสงสารแต่อย่างใด

แล้วคนไม่เชื่อในบาปบุญคุณโทษ จะมีทุกข์จากบาปหรือไม่...
ก่อนอื่นต้องรู้ว่า ความทุกข์นั้นเป็นเรื่อง ทัศนคติ สิ่งที่เราเห็นว่าทุกข์ คนอื่นอาจมองว่าธรรมดา สิ่งที่ผู้มีธรรมมองว่าทุกข์ ปุถุชนอาจมองว่าสุขก็ได้ หรือสิ่งที่ผู้มีธรรมมองว่าสุข ปุถุชนก็อาจมองว่าทุกข์...

บาปนั้นเป็นโทษ ผู้ใดก่อบาปก็ย่อมได้รับโทษนั้น เราไม่ควรจะไปสังเกตว่า เขาทุกข์หรือไม่ ดีไม่ดีเจอการสร้างภาพว่าสุขีสุโข เราก็มานั่งทุกข์เสียเองว่า ทำไมเขาไม่ทุกข์...

ทุกข์ของคนนั้น ไม่เหมือนกันตามเหตุปัจจัย และเรามักจะเอาบรรทัดฐานทุกข์ของเรา ไปวัดทุกข์คนอื่น เช่น เราขัดสนเงินทอง แล้วเราเห็นพวกมาเฟียไม่ขัดสนเงินทอง ก็จะพาลคิดไปว่า ทำไมเขาไม่ทุกข์ (แบบที่เราทุกข์) ในขณะที่พวกมาเฟียอาจจะอิจฉาเราว่า ช่างมีสุขกันจัง (เมื่อเทียบกับทุกข์ของเขา ซึ่งเราไม่รู้)

รู้สึกจะยาว เดี๋ยวจะต่อความเห็นใหม่...

ทีนี้ มาว่าเรื่อง การระลึกถึงกรรมที่เคยทำ โดยเฉพาะกรรมที่ก่อให้เกิดบาป...

มันขึ้นอยู่กับว่า การระลึกขึ้นมานั้นเป็นแบบไหน... ถ้าระลึกแบบ จำได้ว่าเคยทำอะไร ไม่มีความรู้สึกใดๆ เกิดขึ้น มันก็ไม่มีอะไร...
แต่ถ้าระลึกขึ้นมาแล้ว เกิดความพึงพอใจ ยินดีกับกรรมนั้น มันก็พอกพูนความบาปให้มากขึ้นๆ ไป

การระลึกที่นับว่าเป็นเรื่องดีคือ เมื่อระลึกได้แล้ว เกิดความละอายในการกระทำของตน มันเป็นเครื่องแสดงว่า จิตปกติของเรานั้น ไม่ได้โน้มเอียงไปในทางต่ำแบบนั้น
แต่ชีวิตคนเรามีเรื่องหลายเรื่อง ครั้นจะมานั่งระลึกบ่อยๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะดี ก็พึงทำกิจในปัจจุบัน อย่าให้ได้เกิดความละอายในภายหลัง

ถ้าวันหนึ่งวันใด ได้ฝึกฝนจิตจนมีคุณธรรมที่สูงขึ้นเป็นลำดับ เราก็จะละอายในสิ่งที่เราไม่เคยละอาย อันที่จริง ในผู้ที่มีธรรมสูงมากๆ แม้ในเรื่องที่แค่ ไม่ดีงาม ก็ทำให้เกิดความละอายได้แล้ว
ว่าอีกแบบหนึ่ง ยิ่งจิตสูงเท่าใด มาตรฐานก็ยิ่งสูงเท่านั้น...

ถ้า จขกท. ฝึกจิตจนงดงาม ความละอายต่อสิ่งที่เคยทำ ก็จะมีมากกว่าในวันนี้ และความละอายนั้นก็จะเป็นเครื่องกั้นบาปในวันข้างหน้า...

คนบางคนทำบาปโดยไม่ได้สำนึกในสิ่งที่ตนทำไปเลยก็มี คนที่ทำผิดแล้วรู้ว่าตนทำผิด ก็ยังพอมีแสงสว่างอยู่บ้างครับ อดีตเราย้อนกลับไปแก้ไขไม่่ได้ ความผิดพลาดเป็นบทเรียนให้เราได้เรียนรู้ ต่อไปจะได้ไม่ทำผิดซ้ำแบบเดิมอีก อย่าลืมขออโหสิกรรมและหมั่นทำบุญกุศลอุทิศให้ลูกบ้างนะครับ

ขอบคุณทุกๆท่านครับที่ได้ให้แนวคิดที่ดีๆ