เหตุแห่งทุกข์ พระผู้มีพระภาคทรงแสดงไว้หลายอย่าง หลายนัยยะครับ
แต่ที่ตรัสบ่อยๆ เสมอๆ ในอริยสัจสี่ ก็คือ ตัณหาอันให้เกิดในภพใหม่ ประกอบด้วยนันทิราคะ เพลิดเพลินยิ่งนักในอารมณ์นั้นๆ คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา

อะไรเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์กันแน่ ขันธ์ 5 หรือ ไตรลักษณ์ หรือ สิ่งที่มากระทบ

แล้วตัณหาเกิดจากอะไรครับ

ไม่ใช่ทั้งหมด....นี้แหละ

หากคุณ...ไม่เที่ยง..ว่าตัวเองไม่หล่อ...
ไม่หล่อเพราะ..รูปร่างไม่เหมือนดารา

รึว่า...ไม่หล่อ..เพราะเดียวมันก็แก่

รึว่า..ไม่หล่อ..เพราะคนอื่นเขาว่า

ผมว่า...หากคุณไม่คิดซะอย่างเดียว...อะไร ๆ ก็ทำให้คุณไม่เที่ยง..ไม่หล่อได้หรอก


พอจะเห็นอะไรที่ทำให้คุณไม่เที่ยง...ไม่หล่อได้แล้วรึยัง..




หลงคิดว่า..หล่อแล้วจะดี...จึงควานหาวิธีทำให้หล่อ

อะไรเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์กันแน่ ขันธ์ 5 หรือ ไตรลักษณ์ หรือ สิ่งที่มากระทบ

สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ แล้วมีสิ่งไหนในโลกในจักรวาลนี้ที่เที่ยงบ้าง ใครตอบได้ชอบตอบที

ดันเอาคำตอบผิดๆมาให้เลือก อย่างนี้ใครเขาจะเลือกถูก
ย่ำคิดย่ำทำอยู่นั้นแหล่ะ

คำตอบสมาชิกก็ตอบไปแล้วในกระทู้ก่อน ไม่คิดจะใส่ใจ ดื้อจนด้านแล้วนะครับ

อันนี้ก็ถามผิด ...มันต้องถามว่า สิ่งใดในโลกที่ไม่เที่ยง
คำตอบก็คือกายใจเราที่ไม่เที่ยง

หล่อ หรือ ไม่หล่อ เพราะความคิดของเราใช่ไหมครับ ทำให้เกิดความ "พอใจ ไม่พอใจ"
เกิดจากความคิดไม่เที่ยง มีเกิด มีดับ มีการเปลี่ยนแปลงตามเหตุปัจจัย

อะไรเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์กันแน่ ขันธ์ 5 หรือ ไตรลักษณ์ หรือ สิ่งที่มากระทบ

สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ แล้วมีสิ่งไหนในโลกในจักรวาลนี้ที่เที่ยงบ้าง ใครตอบได้ชอบตอบที

ทั้งขันธ์ 5 ไตรลักษณ์ หรือสิ่งที่มากระทบ(ผัสสะ) ไม่ใช่เหตุแห่งทุกข์ เป็นแค่ปัจจัยให้เกิดทุกข์

เหตุแห่งทุกข์ หรือสมุทัย ที่รู้ง่ายที่สุดคือตัณหา ดังที่คุณ FLAME บอกและมีอ้างอิงไว้ในอริยสัจ 4
แต่ลึกลงไปจนถึงรากเหง้า เหตุแห่งทุกข์คือ อวิชชา ความไม่รู้ เพราะไม่รู้จึงเห็นผิด(มิจฉาทิฐิ) เห็นผิดคือเห็นว่ากายใจนี้เป็น เรา หรือเป็น อัตตา ตัวกู ของกู มีกูจึงมีทุกข์ มีกู จึงมีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย มีภพ ชาติ และความเวียนว่ายทำกรรมเสวยผลกรรมกันไปไม่รู้จบ
มี กู จึงมีความยึดถือในขันธ์ 5

มีกู จึงไปพยายามทำกรรมที่สวนทางกับกฏของไตรลักษณ์ ไปพยายามทำสิ่งที่อนิจจังให้เป็นนิจจัง สิ่งที่เป็นทุกขังให้เป็นสุขขัง สิ่งที่เป็นอนัตตา ให้เป็น อัตตา

มี กู จึง มีปฏิกิริยาตอบโต้กับผัสสะ เป็นยินดี ยินร้าย เฉยๆ และทำให้เกิดตัณหา

สิ่งที่เที่ยงในโลกและจักรวาล คือ สัจจธรรมและ"นิพพาน"

- ถ้าร่างกายเราเที่ยงคงไม่เป็นทุกข์
- ถ้าจิตเราเที่ยงคงไม่เป็นทุกข์
- ถ้าสิ่งกระทบตัวเราเที่ยงคงไม่เป็นทุกข์

สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งน้้นเป็นทุกข์

กระผมรู้สึกว่า.....กำลังมีความสับสน...ของคำว่าทุกข์...ของใครบางคนอยู่เป็นแน่แท้



ทุกข์...ตัวนี้..ใคร ๆ เห็นย่อมเข้าใจตรงกันว่า...คือความทุกข์ของใจคน...เป็นเวทนา


นี้เป็นคำพุทธพจน์....

ทุกข์..ตัวนี้..หมายถึง...ความที่ไม่อาจตั้งอยู่อย่างเดิมได้ของทุกสรรพสิ่ง...

มิใช่ในความหมาย...ของ...ความทุกข์ใจซึ่งเป็นเวทนา

คิดผิด..ก็คิดใหม่ได้

ของมันไม่เที่ยง..อยู่แล้ววว..