สมมุติว่าผมแต่งหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาชื่อว่า ละทุกข์ก็สุขได้ วางขายตามร้านหนังสือต่างๆ เมื่อขายได้เงินมาแล้ว จึงนำไปเป็นของตนส่วนหนึ่ง บริจาคให้มูลนิธิส่วนหนึ่ง อย่างนี้ก็ถือว่านำธรรมมาค้าขายเพื่อแลกรูปิยะ เหมือนกับมหาสุบินของพระเจ้าปเสนทิโกศลที่ฝันว่า หม่อมฉันได้เห็นคนทั้งหลายเอาแก่นจันทน์มีราคาตั้งแสนกษาปณ์ ขายแลกกับเปรียงเน่า ฉะนั้น

วิธีทำให้ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องสื่อธรรมะต่างๆก็มีอยู่ คือ ต้องทำแล้วแจกจ่ายออกไปโดยไม่คิดเงิน

แต่วิธีทำให้ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องสื่อธรรมะต่างๆก็มีอยู่ คือ ต้องทำแล้วแจกจ่ายออกไปโดยไม่คิดเงิน

ตั้งแต่วรรคที่สองนี้ผมเป็นคนยกตัวอย่างตีความเอง ท่านใดต้องการวิจารณ์ก็ย่อมได้ ตามความเห็นของตน