สวัสดีครับพี่ๆทุกท่าน
**พอดีผมเกิดนึกถึงเรื่องสมัยก่อนของผมขึ้นมาได้(อีกแล้ว^^") คือตอนที่ผมเริ่มหัดนั่งสมาธิตอนที่บวช(7 วัน) พอนั่งไปได้เป็นระยะเวลาหนึ่งจิตมันก็สงบพอสมควร แล้วจู่ๆก็เกิดคำถามขึ้นมาถามตัวเองว่า "เชื่อในธรรมหรือศรัทธาในธรรม" แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากกว่าคิดไปว่านั่นคือความฟุ้งซ่านของจิตผมเอง ก็เลยดึงสติมาจดจ่อกับคำบริกรรมต่อไป แต่พอออกจากนั่งสมาธิมันก็ยังรู้สึกติดใจอยู่นิดๆเรื่อยๆ....จนเวลาที่ออกไปเดินจงกลมผมเลยเอาสิ่งนี้มากำหนดพิจารณาถามตัวเองดูว่า "ตัวเรานี้เชื่อในธรรมหรือศรัทธาในธรรมแล้วหรือยัง" และ "ความเชื่อกับศรัทธานี้มันเหมือนกันหรือมันต่างกันนะ"
แล้วในที่สุดก็ได้คำตอบให้กับตัวเองหมดความสงสัยในใจไม่ติดใจอะไรอีก จำได้ว่าเดินจงกลมตอนบ่ายโมงกว่าจะออกจากทางจงกลมก็ใกล้ๆทำวัตรเย็น(กวาดลานวัด)เลยครับ
**คือผมอยากถามพวกพี่ว่า "ระหว่างความเชื่อกับศรัทธานั้นมันเหมือนกันหรือต่างกันครับในความรู้สึกของพี่" และ "พี่เชื่อในธรรมหรือศรัทธาในธรรมครับ" ผมเห็นว่ามีประโยชน์อยู่บ้างไม่มากก็น้อยถ้าเราจะถามตัวเองดูในเรื่องนี้นะครับ มันช่วยสอบทานตัวเราเองในเบื้องต้นได้ดี ส่วนคำตอบก็ตอบแค่ตัวเองก็พอครับไม่ต้องบอกใครก็ได้ แต่ถ้าอยากแบ่งบันกันผมก็ไม่ขัดครับและขออนุโมทนาไว้ในโอกาสนี้ด้วยครับ
ขอบคุณครับ
