ย่อมเป็นอาการที่เกิดขึ้นตามเหตุ ตามปัจจัย อย่างนั้นแลเป็นธรรมดา
เมื่อจิตผ่องใส ก็รู้ว่าจิตผ่องใส
เมื่อจิตเศร้าหมอง ก็รู้ว่าจิตเศร้าหมอง
เมื่อจิตมีปีติ ก็รู้ว่าจิตมีปีติอยู่
เมื่อปีติดับไป ก็รู้ว่าปีติดับไป เป็นธรรมดาแล
| ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
| การสำคัญผิดระหว่างปิติและการแผ่เมตตา http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=41286 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
| เจ้าของ: | din [ 24 ก.พ. 2012, 21:22 ] |
| หัวข้อกระทู้: | การสำคัญผิดระหว่างปิติและการแผ่เมตตา |
บางครั้งการแผ่เมตตาผมก็จะมีปิติเกิดขึ้น แต่บางครั้งก็กระวนกระวาย ผมเลยคิดขึ้นว่าไม่ว่าจิตจะทุกข์อย่างไรก็ย่อมมีเมตตาไปได้ เมตตามีได้โดยไม่เกี่ยวกับความรู้สึกสุขทุกข์ ปิติก็มีขึ้น ผมสำคัญผิดหรือถูกอย่างไรครับ |
|
| เจ้าของ: | กบนอกกะลา [ 24 ก.พ. 2012, 22:38 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: การสำคัญผิดระหว่างปิติและการแผ่เมตตา |
ของเราเป็น...ของเราได้...เรารู้...จะไปหาพยานที่ไหน ผลที่เกิดกับใจมันเป็นพยานให้เราแล้ว.... |
|
| เจ้าของ: | ขณะจิต [ 24 ก.พ. 2012, 23:21 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: การสำคัญผิดระหว่างปิติและการแผ่เมตตา |
ย่อมเป็นอาการที่เกิดขึ้นตามเหตุ ตามปัจจัย อย่างนั้นแลเป็นธรรมดา เมื่อจิตผ่องใส ก็รู้ว่าจิตผ่องใส เมื่อจิตเศร้าหมอง ก็รู้ว่าจิตเศร้าหมอง เมื่อจิตมีปีติ ก็รู้ว่าจิตมีปีติอยู่ เมื่อปีติดับไป ก็รู้ว่าปีติดับไป เป็นธรรมดาแล
|
|
| หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|