ท่านมีบุญวาสนาเสียจริง ที่ได้ไปสถานที่พระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน แต่คุนน้องถึงอยากไปก็ไปไม่ได้.เพราะมีภาระ..หน้าที่..แถมไร้บุญวาสนา
แต่คุนน้องนึกเสมอว่า พระพุทธเจ้าอยู่ทุกที่ พระพุทธเจ้าอยู่ในใจเราเสมอ แค่นี้ก็มีความสุขได้เหมือนกันเจ้าค่ะ

ท่านบิกทู่ คุนน้องเข้าเวปอ่านประวัต พระพุทธเจ้าอยู่ๆ บังเอิญมีลิงค์ปรากฎขึ้นมา คุนน้องรู้สึกสนใจเลยกดเข้าไปดู
ไม่รู้เป็นเพราะจิตคุนน้องวนเวียนเกี่ยวกับเรื่อง อยากไปเห็น ที่ๆพระพุทธเจ้าตรัสรู้ นิพพานหรือเปล่า ลองอ่านเวปนี้ดูหน่อยเจ้าค่ะ แต่ก็ควรใช้วิจารณญาณด้วยนะเจ้าค่ะ
http://www.oknation.net/blog/KorachCity ... 28/entry-1

ความหมายของสังเวชนียสถานแต่ละแห่งนั้น ก็มีต่างๆกัน ถ้าจะประมวลสรุปแล้ว เราก็ได้แง่คิดหลายแบบ จะยกตัวอย่างง่ายๆ

ทำประโยชน์ของตนให้ถูกให้ดี จะเป็นที่พึ่งของโลกได้

เริ่มต้น สังเวชนียสถาน ๔ นั้น เราเห็นชัดว่า แห่งแรก เป็นเรื่องเกี่ยวกับการประสูติ คือ การเกิด แล้วต่อไป แห่งสุดท้าย เกี่ยวกับการปรินิพพาน ก็คือ การตาย

สองอย่างนี้ การเกิด กับการตาย เป็นของสามัญสำหรับทุกคน ไม่ใช่เฉพาะพระพุทธเจ้า ใครก็ตามที่มีชีวิต ก็ต้องเริ่มต้นด้วยการเกิดและสิ้นสุดด้วยการตาย

แต่พระพุทธเจ้าทรงมีเพิ่มอีก ๒ อย่าง คือ ระหว่างนั้นท่ามกลางระหว่างประสูติกับปรินิพพาน มีตรัสรู้กับ แสดงปฐมเทศนาอันเป็นส่วนพิเศษที่ทำให้ชีวิตของพระองค์ เป็นสิ่งที่ประเสริฐต่างจากคนทั้งหลาย

การตรัสรู้นั้น ถ้ามองความหมาย ก็คือการที่พระพุทธเจ้าทรงบรรลุจุดหมายที่ประสงค์ เป็นความสำเร็จของพระองค์ ทำชีวิตของพระองค์ให้สมบูรณ์ เรียกว่า เป็นการทำประโยชน์ของตนเองให้เสร็จสิ้น

ต่อมา การแสดงปฐมเทศนา คือการบำเพ็ญประโยชน์เพื่อผู้อื่น คือ การที่พระองค์มีอะไรมอบไว้ให้แก่ชาวโลก

ประโยชน์ ๒ ประการนี้ เรียกว่าหลัก อัตตัตถะ และปรัตถะ

การตรัสรู้ เป็นการบรรลุความสมบูรณ์แห่งอัตตัตถะ หรือ อัตตหิตะ ได้แก่ ประโยชน์ตน

ส่วนการแสดงปฐมเทศนา เป็นจุดเริ่มต้นของการบำเพ็ญปรัตถะ หรือปรหิตะ ประโยชน์เพื่อผู้อื่น