งั้น...มาหัวกันดีกว่า....เนาะ

ฮาฮา

สติ ความรู้สึกตัว ธรรมเครื่องตื่น

รู้สึกตัวให้มากพอ ให้ทัน ความเคลื่อนไหว ปรุงแต่งจิต

จนทันความคิดปรุงแต่ง เห็นมายา เห็นทุกข์


มีทุกข์เวทนา อันนี้แก้ไขไปตามเรื่อง ธรรมดา

แต่ทุกข์เพราะความคิด ทางจิต

อันนี้ตัดทัน ไม่เข้าไปเป็น วาง

เท่านี้ เพิ่มพูนสภาวะแห่งความรู้ตัว

เห็นสมมุติ มายา เห็นธรรม เห็นทุกข์ เห็นความไม่ทุกข์


กายใจนี้ คือเครื่องมือพัฒนาจิต

เวลาน้อย ควรทำให้ถึง ก่อนตาย

คนที่ยังประมาทอยู่ มัวเมาอยู่ ย่อมละประโู้ยชน์ อย่างใหญ่เสียแล้ว


คนที่คิดจะปฏิบัติภาวนาเมื่อแก่ตอนใกล้ตายนั้น

เขาเหล่านั้นล้วนเป็นผู้ประมาท

เขาย่อมไม่อาจต้านทาน เวทนา และความคิดวุ่นวายต่างๆได้

ดุจรือลำน้อยที่ไม่อาจต้านพายุใหญ่

ความฟ้งซ่านวิตกและเวทนาแห่งโรคและความตาย

ย่อมซัดพาเขาจมลงสู่ทะเลวัฏฏะสงสาร อันน่ากลัวไม่มีสิ้นสุด

อนุโมทนา กับเจ้าของกระทู้ ที่ ปฏิบัติธรรมด้วยความตั้งใจ



ผู้ที่ปฏิบัติธรรม อันมีสัมมาทิฏฐิ พอจะแยกได้เป็น 2 ชั้น
ในชั้น โลกียภูมิ และในชั้นโลกกุตรภูมิ
ถ้า ตั้งใจศึกษา และปฏิบัติ ก็เป็นผู้เข้าสู่ถึงธรรม และถ้าทำได้แล้ว ก็บรรลุธรรม
ในชั้น โลกียภูมิ คือ ทาน ศีล ภาวนา อันมีส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ แต่ยังเป็นอารมณ์ของกิเลสอยู่
ส่วนในชั้น โลกุตตรภูมิ คือ อธิศีลสิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา ซึ่งเป็นตัวขัดเกลากิเลสอย่างยิ่ง
โดยในชั้นโลกกุตรภูมิ ก็แบ่งออกเป็นคู่ 4 คู่ 8 บุรุษ
คือผู้ศึกษาคือเสขบุคคล และผู้ศึกษาละอาสวะได้หมดสิ้นแล้วคืออเสขบุคคล

เจริญธรรม

สาธุ

ความเห็นส่วนตัว
วันที่เข้าถึงธรรมอันเป็นปีติ คุณจะซาบซึ้งกับธรรมอันนั้น เกิดความประหลาดในจิตใจ น้ำตา พานจะไหล ก้มกราบพระพุทธเจ้า กราบแล้วกราบอีก อยากจะหมอบกราบอยู่อย่างนั้น กราบครูบาอาจารย์ผู้ทรงคุณอันประเสริฐ ศรัทธาพระองค์ และจะไม่ล้อเล่นกับพระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ไม่ปรามาสพระรัตนตรัย เคารพนับถือว่าเป็นของสูง

ชอบฟัง ชอบฟัง ชอบฟัง ....

เอกอนชอบฟังคนเล่าถึงประสบการณ์ตรงนี้ ...



เล่าละเอียด ๆ หน่อยได้มั๊ยท่าน



หรือถ้าใครมีประสบการณ์ในลักษณะนี้
เล่าให้ฟังหน่อย เอกอนชอบฟัง....

.............

ไม่มีอะไร....ก็แบบว่า....ชอบฟัง

ความเห็นส่วนตัว
ผู้เข้าถึงธรรมแล้ว จะไม่ยอมเข้าสู่ทุกคติภูมิ อันเป็นอกุศลกรรม มีจุดหมาย สวรรค์ พรหม และนิพพาน กรรมอันใดอันเป็นไปเพื่อทุคติภูมิไม่มีอีกแล้ว ศีลบริบูรณ์ อธิจิตสิกขา

ความจริง - รู้ทุกข์ ละสมุทัย แจ้งนิโรธ เจริญมรรค ...ของ การพ้นทุกข์
ความจริง - อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ....ของโลกียธรรม
......................................................

ความจริง - ไร้ความหมายทั้งความจริง และความเท็จ .... ไร้ตัวตน ไร้รูปนาม ไร้ซึ่งการปรุงแต่งใดๆทั้งสิ้น .....ของ นิพพาน

ความจริงย่อมเปิดเผยเต็มที่ต่อหน้าเราท่าน การมองความจริงผ่านความคิดปรุงแต่งและอารมณ์


การเห็นย่อมถูกบดบังบิดเบี้ยวด้วยอารมณ์ปรุงแต่งนั้น

สุข ทุกข์คือความธรรมดา ของการเกิดมามีกายใจ ไม่ใช่ความน่าเกลียดกลัว หรือหลงใหล

มันเป็นอย่างนั้นเองโดยธรรมดา โดยเปิดเผยตัวเองอยู่แล้วเป็นธรรมดา


เห็นและเข้าใจมัน ตามธรรมดา

ชอบ..ด้วยคน...

พอมันเป็นเรา..นี้...ทุกข์...ธรรมดาไม่ลง...ซะที