ลานธรรมจักร :: แสดงกระทู้ - กิจจญาณสำคัญมาก

ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/

กิจจญาณสำคัญมาก http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=43246	หน้า 1 จากทั้งหมด 4

เจ้าของ:

bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 19:27 ]

หัวข้อกระทู้:

กิจจญาณสำคัญมาก

มาทำความเข้าใจเรื่องกิจจญาณในข้อสมุทัยสัจกันให้มากๆ อะไรที่ควรละ ก็ตัณหา ก็กิเลสทุกอย่างนั้นแหละที่เราควรละ เมื่อละกิเลสได้แล้วตัวอุปาทานนั้นจะจางคลายไปเอง คนส่วนใหญ่แล้วมักจะคิดว่าไปที่อุปาทานเลยที่เดียว มันก็เลยเถิดกันไปใหญ่ มันไม่มีทางละอุปาทานได้หรอกครับ คราบใดยังไม่เข้าใจวิธี

ตัณหาทำให้เกิดอุปาทาน นี่แหล่ครับที่เรามักจะข้ามขั้นตอนที่ถูกต้องเพราะถ้อยคำในการเขียนอธิบายในกิจในอริยสัจข้อที่2(สมัทัย)มันตีความไว้ว่า ละตัณหา อุปาทานก็เลยกายเป็นไม่ละตัญหา ไปละอุปาทานกันทีเดียวเลย ต้องกลับไปดูที่เหตุเกิดอุปาทาน ตรงนี้นักปฎิบัติก็เลยเสพแบบไม่มีอุปาทานกันมาก ถึงจะบรรยายธรรมตามตัวหนังสือกันเก่งสักเท่าใดมันก็เป็นการละเล่นทางเชาว์ปัญญากันเท่านี้นเอง เจาะลงไปไม่ถึงรากเหง้าของกิเลส ตรงนี้จะไม่มาทางเห็นจิตใจตังเองที่แท้จิง และจะไม่สามารถทนการยั่วต่อกิเลสไ้ด้แท้จริง จะทนได้นิดหน่อยก็ยอมแพ้มันในที่สุด

ไฟล์แนป:

576873_206538742810192_1040159463_n.jpg [ 71.01 KiB | เปิดดู 4843 ครั้ง ]

เจ้าของ:

กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 20:21 ]

หัวข้อกระทู้:

Re: กิจจญาณสำคัญมาก

บอกวิธีหน่อยครับขั้นตอนเป็นไง หนึ่ง สอง สาม ว่าไป :b1:

นั่นก็วิธีหนึ่งนะน่า

ไฟล์แนป:

Cheeplauy3.jpg [ 46.53 KiB | เปิดดู 4890 ครั้ง ]

เจ้าของ:	ขณะจิต [ 10 ก.ย. 2012, 20:35 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
เดี๋ยวพิจารณาของผมก่อนว่าตัดตอนใหน ไม่ไคร่ชัดเจนนัก รู้แต่ว่าเวลากระทบแล้วเกิดความคิดปรุงแต่งแล้วจิตเริ่มจมในความคิดจะตั้งไว้สติไม่ให้จิตจม แล้วกำหนดรู้ เมื่อไม่ตามจม ความคิดนั้นก็ทำหน้าที่แล้วก็จบ ก็ไม่ทุกข์อะไร ความคิดใหนมันหนักเิกิดปรุงเป็นอารมณ์ที่ยุ่งยาก ก็ขนสติปัญญามาช่วยสะสาง แต่ยังไม่ทุกความคิดนะ มีแว่บบ้าง แต่พอประคองไปได้ ไม่ทุกข์เท่าไหร่ บางทีก็มีกระทบสภาวะธรรมบ้าง มากบ้างน้อยบ้าง ตามจังหวะชีวิต แต่ไม่ได้กะเกณฑ์ อะไร ปล่อยไปตามจังหวะชีวิต ตอนนี้มีแต่เรื่องลูกนี่แหละ ที่ต้องค้นต้องคิด ต้องขนธรรมมะมาช่วยปล่อยวางมากหน่อย เดี๋ยวก็ผ่านไปตามกฏอนิจจัง

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 20:42 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
น้อง big พูดอธิบายกิจญาณแต่ละข้อๆสิครับ เป็นไง

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 20:47 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
กรัชกาย เขียน: บอกวิธีหน่อยครับขั้นตอนเป็นไง หนึ่ง สอง สาม ว่าไป นั่นก็วิธีหนึ่งนะน่า ตั้งใจเลิกเสพกามทั้งหมด เลิกไม่ได้ก็ให้ลด จากมากก็ให้เหลือน้อยโดยใช้วิธีกำหนดว่าสมควรจะทำอะไรกี่ครั้ง ทำอะไรได้บ้าง หรือขีดเส้นให้เราเดิน เราจะได้ให้กิเลสมีทางเิดินแคบลงก่อน ดูทีวีจะดูได้ตอนไหน ดูอะไรได้บ้าง เลิกได้เลิกเลย เรื่องเที่ยวนี้งดได้งดเลย เรื่องกิน กินอย่าให้เกินสัก2มื้อเท่านั้น เรื่องเสพเมถุน ถ้ายังเลิกไม่ได้เพราะมีภรรยากำหนดวันให้น้อยลง ถ้าไม่มีภรรยา กำหนดเลยเดือนละกี่ครัง เอาให้น้อยที่สุด ผมเิคยกำหนดที่ละหลายๆเดือน บางครั้งสามเดือน บางครั้งหกเดือน บางครั้งเก้าเดิอน พอเรารู้วิธีหรือลูกล่อลูกชนมันได้แล้ว พอดีภรรยาบอกไม่อยากยุ่ง ผมตั้งใจตลอดชีวิตเลย และจะได้รู้ว่าเรายังข้ามอะไรไปได้จริงหรือไม่ได้จริง เอาแบบดูกำลังตัวเองก่อนต้องคิดว่าเรามีกำลังเยอะก่อนนะ อย่าคิดว่าเรามีกำลังน้อย ทำไม่ได้ก็ลดลงมา คนส่วนใหญ่่แล้วชอบทำน้อยก่อน ถ้าทำได้ค่อยๆพัฒนาให้มากขึ้นเรื่อยๆมันก็เลยไม่ไปถึงไหน นี่คือหลักการดำเนินชีวิตที่ต้องกำหนดไม่งั้นเราไม่รู้หรอกว่ากิเลสมันเล่นงานเราตอนไหน หรือง่ายๆสุดดูวินัยพระนั้นแหล่ะเอาให้ได้มากที่สุด ไม่ได้หวงห้ามไว้แต่พระหรอกครับ และมีขบวนการอีกอย่างคือวิธีปฎิบัติภาวนา อันนี้ขอบอกตรงๆนะมันยากมากที่จะอธิบายแต่ไม่ยากที่จะปฎิบัติ ถ้าไม่รังเกลียดขอแนะนำหลักสูตร10วันของอาจารย์โกเอ็นก้า จะได้ผลสุด

เจ้าของ:	ฝึกจิต [ 10 ก.ย. 2012, 20:58 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
ต้องเข้าใจ-->เห็น สัจญาณ ก่อน เป็นธรรมวิปัสสนากำจัดอาสวะโดยพึงละได้เพราะการเห็น ครับ

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 21:06 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
กรัชกาย เขียน: น้อง big พูดอธิบายกิจญาณแต่ละข้อๆสิครับ เป็นไง จะเอาแบบcopy linkเลยมั้ยล่ะ ข้อ1ทุกข์ คือผล ควรกำหนดรู้ รู้อะไรงง่ายๆนะ ไม่เอากับมึงแล้วเหมือท่านพุทธทาสว่า ข้อ2.สมุทัยเหตุให้เกิดทุกข์ ควรละ ง่ายๆนะมึงกับกูต้องตายกันไปข้าง ข้อ3 นิโรธ ควารทำให้แจ้งเป็นผล ประจักษ์ความดับทุกข์ ข้อ4 มรรคเป็นเหตุ ควรทำให้เจริญขึ้น อันนี้แล้วแต่ปัญญาของแต่ละคนจะเข้าใจวิธีปฎิบัติได้ตรงแค่ไหน ถ้าเข้าใจผิด ก็มหาสมุทรไปเลย

เจ้าของ:

กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 21:06 ]

หัวข้อกระทู้:

Re: กิจจญาณสำคัญมาก

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

บอกวิธีหน่อยครับขั้นตอนเป็นไง หนึ่ง สอง สาม ว่าไป :b1:

นั่นก็วิธีหนึ่งนะน่า

ตั้งใจเลิกเสพกามทั้งหมด เลิกไม่ได้ก็ให้ลด จากมากก็ให้เหลือน้อยโดยใช้วิธีกำหนดว่าสมควรจะทำอะไรกี่ครั้ง ทำอะไรได้บ้าง หรือขีดเส้นให้เราเดิน เราจะได้ให้กิเลสมีทางเิดินแคบลงก่อน ดูทีวีจะดูได้ตอนไหน ดูอะไรได้บ้าง เลิกได้เลิกเลย เรื่องเที่ยวนี้งดได้งดเลย เรื่องกิน กินอย่าให้เกินสัก2มื้อเท่านั้น เรื่องเสพเมถุน ถ้ายังเลิกไม่ได้เพราะมีภรรยากำหนดวันให้น้อยลง

ถ้าไม่มีภรรยา กำหนดเลยเดือนละกี่ครัง เอาให้น้อยที่สุด ผมเิคยกำหนดที่ละหลายๆเดือน บางครั้งสามเดือน บางครั้งหกเดือน บางครั้งเก้าเดิอน พอเรารู้วิธีหรือลูกล่อลูกชนมันได้แล้ว พอดีภรรยาบอกไม่อยากยุ่ง ผมตั้งใจตลอดชีวิตเลย และจะได้รู้ว่าเรายังข้ามอะไรไปได้จริงหรือไม่ได้จริง

เอาแบบดูกำลังตัวเองก่อนต้องคิดว่าเรามีกำลังเยอะก่อนนะ อย่าคิดว่าเรามีกำลังน้อย ทำไม่ได้ก็ลดลงมา คนส่วนใหญ่่แล้วชอบทำน้อยก่อน ถ้าทำได้ค่อยๆพัฒนาให้มากขึ้นเรื่อยๆมันก็เลยไม่ไปถึงไหน นี่คือหลักการดำเนินชีวิตที่ต้องกำหนดไม่งั้นเราไม่รู้หรอกว่ากิเลสมันเล่นงานเราตอนไหน หรือง่ายๆสุดดูวินัยพระนั้นแหล่ะเอาให้ได้มากที่สุด ไม่ได้หวงห้ามไว้แต่พระหรอกครับ
และมีขบวนการอีกอย่างคือวิธีปฎิบัติภาวนา อันนี้ขอบอกตรงๆนะมันยากมากที่จะอธิบายแต่ไม่ยากที่จะปฎิบัติ ถ้าไม่รังเกลียดขอแนะนำหลักสูตร10วันของอาจารย์โกเอ็นก้า จะได้ผลสุด

สักวันเถอะ จะแก้ผ้าเป็นนิครนถ์ :b32:

ไฟล์แนป:

imagesCAIJ240B.jpg [ 7.99 KiB | เปิดดู 4871 ครั้ง ]

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 21:09 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
กรัชกาย เขียน: bigtoo เขียน: กรัชกาย เขียน: บอกวิธีหน่อยครับขั้นตอนเป็นไง หนึ่ง สอง สาม ว่าไป นั่นก็วิธีหนึ่งนะน่า ตั้งใจเลิกเสพกามทั้งหมด เลิกไม่ได้ก็ให้ลด จากมากก็ให้เหลือน้อยโดยใช้วิธีกำหนดว่าสมควรจะทำอะไรกี่ครั้ง ทำอะไรได้บ้าง หรือขีดเส้นให้เราเดิน เราจะได้ให้กิเลสมีทางเิดินแคบลงก่อน ดูทีวีจะดูได้ตอนไหน ดูอะไรได้บ้าง เลิกได้เลิกเลย เรื่องเที่ยวนี้งดได้งดเลย เรื่องกิน กินอย่าให้เกินสัก2มื้อเท่านั้น เรื่องเสพเมถุน ถ้ายังเลิกไม่ได้เพราะมีภรรยากำหนดวันให้น้อยลง ถ้าไม่มีภรรยา กำหนดเลยเดือนละกี่ครัง เอาให้น้อยที่สุด ผมเิคยกำหนดที่ละหลายๆเดือน บางครั้งสามเดือน บางครั้งหกเดือน บางครั้งเก้าเดิอน พอเรารู้วิธีหรือลูกล่อลูกชนมันได้แล้ว พอดีภรรยาบอกไม่อยากยุ่ง ผมตั้งใจตลอดชีวิตเลย และจะได้รู้ว่าเรายังข้ามอะไรไปได้จริงหรือไม่ได้จริง เอาแบบดูกำลังตัวเองก่อนต้องคิดว่าเรามีกำลังเยอะก่อนนะ อย่าคิดว่าเรามีกำลังน้อย ทำไม่ได้ก็ลดลงมา คนส่วนใหญ่่แล้วชอบทำน้อยก่อน ถ้าทำได้ค่อยๆพัฒนาให้มากขึ้นเรื่อยๆมันก็เลยไม่ไปถึงไหน นี่คือหลักการดำเนินชีวิตที่ต้องกำหนดไม่งั้นเราไม่รู้หรอกว่ากิเลสมันเล่นงานเราตอนไหน หรือง่ายๆสุดดูวินัยพระนั้นแหล่ะเอาให้ได้มากที่สุด ไม่ได้หวงห้ามไว้แต่พระหรอกครับ และมีขบวนการอีกอย่างคือวิธีปฎิบัติภาวนา อันนี้ขอบอกตรงๆนะมันยากมากที่จะอธิบายแต่ไม่ยากที่จะปฎิบัติ ถ้าไม่รังเกลียดขอแนะนำหลักสูตร10วันของอาจารย์โกเอ็นก้า จะได้ผลสุด สักวันเถอะ จะแก้ผ้าเป็นนิครนถ์ 555ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก สัมมาทิฎฐฺเขาไม่ทำกันขนาดนั้นหรอกครับ

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 21:12 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
bigtoo เขียน: กรัชกาย เขียน: บอกวิธีหน่อยครับขั้นตอนเป็นไง หนึ่ง สอง สาม ว่าไป นั่นก็วิธีหนึ่งนะน่า ตั้งใจเลิกเสพกามทั้งหมด เลิกไม่ได้ก็ให้ลด จากมากก็ให้เหลือน้อยโดยใช้วิธีกำหนดว่าสมควรจะทำอะไรกี่ครั้ง ทำอะไรได้บ้าง หรือขีดเส้นให้เราเดิน เราจะได้ให้กิเลสมีทางเิดินแคบลงก่อน ดูทีวีจะดูได้ตอนไหน ดูอะไรได้บ้าง เลิกได้เลิกเลย เรื่องเที่ยวนี้งดได้งดเลย เรื่องกิน กินอย่าให้เกินสัก2มื้อเท่านั้น เรื่องเสพเมถุน ถ้ายังเลิกไม่ได้เพราะมีภรรยากำหนดวันให้น้อยลง ถ้าไม่มีภรรยา กำหนดเลยเดือนละกี่ครัง เอาให้น้อยที่สุด ผมเิคยกำหนดที่ละหลายๆเดือน บางครั้งสามเดือน บางครั้งหกเดือน บางครั้งเก้าเดิอน พอเรารู้วิธีหรือลูกล่อลูกชนมันได้แล้ว พอดีภรรยาบอกไม่อยากยุ่ง ผมตั้งใจตลอดชีวิตเลย และจะได้รู้ว่าเรายังข้ามอะไรไปได้จริงหรือไม่ได้จริง เอาแบบดูกำลังตัวเองก่อนต้องคิดว่าเรามีกำลังเยอะก่อนนะ อย่าคิดว่าเรามีกำลังน้อย ทำไม่ได้ก็ลดลงมา คนส่วนใหญ่่แล้วชอบทำน้อยก่อน ถ้าทำได้ค่อยๆพัฒนาให้มากขึ้นเรื่อยๆมันก็เลยไม่ไปถึงไหน นี่คือหลักการดำเนินชีวิตที่ต้องกำหนดไม่งั้นเราไม่รู้หรอกว่ากิเลสมันเล่นงานเราตอนไหน หรือง่ายๆสุดดูวินัยพระนั้นแหล่ะเอาให้ได้มากที่สุด ไม่ได้หวงห้ามไว้แต่พระหรอกครับ และมีขบวนการอีกอย่างคือวิธีปฎิบัติภาวนา อันนี้ขอบอกตรงๆนะมันยากมากที่จะอธิบายแต่ไม่ยากที่จะปฎิบัติ ถ้าไม่รังเกลียดขอแนะนำหลักสูตร10วันของอาจารย์โกเอ็นก้า จะได้ผลสุด อันนี้แค่ข้อสองนะสิ่งที่ควรละนะ แค่ชิวๆอย่าพึงตกใจ ขวัญเสียไปเสียก่อนละ กิเลสนะครับไม่ใช่เลิก กระโปงสาวๆ

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 21:25 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
bigtoo เขียน: 555ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก สัมมาทิฎฐฺเขาไม่ทำกันขนาดนั้นหรอกครับ อะไรสัมมาทิฐิ ช่วยอธิบายหน่อยดิขอรับ

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 21:30 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
กรัชกาย เขียน: bigtoo เขียน: 555ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก สัมมาทิฎฐฺเขาไม่ทำกันขนาดนั้นหรอกครับ อะไรสัมมาทิฐิ ช่วยอธิบายหน่อยดิขอรับ มันมีของจริงกับของปลอมนะครับ ขอปลอมก็อ่านตำราเอานะครับ ของจริงก็ต้องเกือบตายนะครับถึงจะเห็นแล้วก็หายสงสัยพูดไปก็ไม่เชื่ออีก

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 21:30 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มก็เป็นกิเลสนะ คือ แสดงว่าคนนุ่งห่มเสื้อผ้ายังมีอายอยู่

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 10 ก.ย. 2012, 21:31 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
bigtoo เขียน: กรัชกาย เขียน: bigtoo เขียน: 555ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก สัมมาทิฎฐฺเขาไม่ทำกันขนาดนั้นหรอกครับ อะไรสัมมาทิฐิ ช่วยอธิบายหน่อยดิขอรับ มันมีของจริงกับของปลอมนะครับ ขอปลอมก็อ่านตำราเอานะครับ ของจริงก็ต้องเกือบตายนะครับถึงจะเห็นแล้วก็หายสงสัยพูดไปก็ไม่เชื่ออีก เชื่อๆๆ ไหนลองพูดดิ

เจ้าของ:	bigtoo [ 10 ก.ย. 2012, 21:47 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: กิจจญาณสำคัญมาก
กรัชกาย เขียน: bigtoo เขียน: กรัชกาย เขียน: bigtoo เขียน: 555ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก สัมมาทิฎฐฺเขาไม่ทำกันขนาดนั้นหรอกครับ อะไรสัมมาทิฐิ ช่วยอธิบายหน่อยดิขอรับ มันมีของจริงกับของปลอมนะครับ ขอปลอมก็อ่านตำราเอานะครับ ของจริงก็ต้องเกือบตายนะครับถึงจะเห็นแล้วก็หายสงสัยพูดไปก็ไม่เชื่ออีก เชื่อๆๆ ไหนลองพูดดิ เมื่อผมนั่งสมาธิพิจารณาธรรมทั้งหลายมันก็เป็นไปตามนั้นร้อนเกิดขึ้นก็หาย เสียงอะไรเิกิดขึ้นก็หาย อะไรๆเกิดขึ้นก็ดับไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วไม่มีไม่ดับเลย ก็เข้าใจได้ดี แต่ดันมาสงสัย เขาว่าร่างกายไม่มีตัวตนเป็นขันต์5 รูป เวทนา สัญา สังขาร วิญญาณก็พอเข้าใจได้ แต่ก็เห็นอยู่ชัดๆว่าเป็นตัวตนก็ยังไม่หายสงสัย ไอ้เจ็บนี้ก็เจ็บไม่เห็นมันหายไปสักที่ต้องเปลี่ยนอริยบทถึงหาย มันง่ายไปหรือเปล่า ดันไปนึกถึงคำพูดของอาจารย์พุทธทาส นั้งไปเลยครั้งเดียวใ้มันรู้ไปเลยที่สุดมันเป็นยังไง และหลวงพ่อจรัญ บอกนิพพานอยู่หลังความตาย ไอ้เราก็ถ้าไม่สุดก็ไม่ใช่เราซะด้วย มันต้องลองกันสักตั้งแล้วจะได้หายสงสัย ตายเป็นตายวะ ก็พบทั้งหมดอยู่ตรงนั้น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันเกิดในมโนทวาร มันเจ็บที่สุดดูมันมันมีเจ็บกว่านี้อีกมั้ย หน้าเขียวหน้าดำเลยสุดท้าย กายมันไม่ได้แตกทางร่างกายจริงๆหรอกครับ มันไปแตกในมโนทวารให้เ็ห็นฉีกขาดจากกัน สลายเป็นความว่างไม่มีอะไรเหลือ ก็เข้าสู้สูญญาตาโลกไม่มีเหลือในมโนทวารปรากฎเป็นภาพว่างเปล่าอธิบายได้แค่นี้แหละ ไม่รู้จะเข้าใจหรือเปล่า ความสงสัยทั้งหมดจบสิ้นไม่มีเหลือ

หน้า 1 จากทั้งหมด 4	เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/