การขอโทษกับการให้อภัยแตกต่างกันอย่างไรบ้างค่ะและถ้าคนทำผิดไม่ขอโทษ เราทำอย่างไรดีค่ะ
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเจ้าคะ

มันคิดได้แต่จะให้ได้จริงมั้ยล่ะครับ ถ้าคุณธรรมไม่ถึงมีใครให้ใครได้ล่ะครับ

ด้วยเหตุนี้จึงได้มีคำกล่าวที่ว่า

“ ผู้ที่อ่อนแอไม่สามารถให้อภัยใครได้ เพราะการให้อภัยได้นั้นนับเป็นคุณสมบัติของผู้ที่เข้มแข็งอย่างแท้จริง ”

ความเป็นจริงแล้วมนุษย์เรานั้นอ่อนแอ มันเป็นธรรมชาติที่ไม่มีใครปฏิเสธอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ว่าการให้อภัยเป็นสิ่งที่ฝึกฝนกันไม่ได้

หากเราจะพยายามกระแดะพูดว่าเราไม่เคยโกรธใครเลยตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน เราให้อภัยผู้อื่นทุกครั้งแม้ว่าเขาจะล่วงเกินต่อเราอย่างแสนสาหัสเราก็ให้อภัยตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน อันนี้พูดให้ตายก็ไม่มีใครเชื่อ มิหนำซ้ำยังจะถูกหมั่นไส้

แต่เราก็สามารถฝึกใจของเราไปเรื่อยๆได้ พยายามโกรธให้น้อยลง น้อยลง น้อยลง แล้วในที่สุดเราก็อาจจะทำได้ ถึงไม่ได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็อภัยให้มากที่สุด ดูอย่างพระพุทธเจ้าสิ่ พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างที่ดี พระองค์มิทรงโกรธใคร ทรงให้อภัย เราทุกคนไม่ใช่พระพุทธเจ้า แต่เราก็สามารถฝึกได้จริงมั๊ย

การให้อภัยทำให้จิตใจเราสบาย ไม่แค้นเคือง ไม่ผูกใจเจ็บ ผ่องแผ้ว ไม่มัวหมอง

ในนิสัยส่วนตัวเป็นคนโมโหง่าย โกรธง่าย แต่ก็เป็นคนให้อภัยคนเสมอครับ ขนาดทำธุรกิจเคยผิดใจกับเพื่อนเพื่อนทำให้เสียเงินเยอะๆก็เลิกโกรธได้แต่ใช้เวลาหน่อย การให้อภัยใครทำได้ก็สุดยอดครับ สบายใจที่สุดแล้วโกรธเขาเท่ากับไฟสุมเราเอง

เมื่อคิดถูก ทำถูก ก็ถือว่าเดินมาถูกทางแล้ว คุณ bigtoo สามารถให้อภัยเพื่อนได้นับว่าประเสริฐ ถึงแม้จะช้าแต่ก็ยังละได้ วางได้ จิตใจย่อมไม่มัวหมอง การให้อภัยเป็นสิ่งดีงาม บางคนไม่ให้อภัยเพราะกลัวเสียฟอร์มแต่ในใจก็หาความสุขไม่ได้เลยเท่ากับมีไฟสุมอยู่ในอกซึ่งมีแต่จะเผลาผลาญให้มอดไหม้ คุณผ่านมาได้ก็ถือว่าได้ฝึกตนเองยกระดับให้ก้าวหน้ามาอีกขั้น ขออนุโมทนา สาธุในสิ่งที่คุณให้อภัยผู้อื่น

การให้อภัยทำให้จิตใจเราสบาย ไม่แค้นเคือง ไม่ผูกใจเจ็บ ผ่องแผ้ว ไม่มัวหมอง