การปฏิบัติธรรม ก่อให้เกิด ประโยชน์
การปฏิบัติธรรม ในทางพุทธศาสนานั้น หรือแม้แต่ในศาสนาอื่นๆก็ตาม มีการปฏิบัติธรรมในหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐาน ไปจนถึงการปฏิบัติธรรมเพื่อการบรรลุสู่จุดหมายสูงสุด
มนุษย์ปุถุชนทั่วไป ย่อมมีการปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐานกันอยู่เป็นนิจ ในที่นี้หมายถึง บุคคลทั้งหลาย ที่ถือศีล ปฏิบัติศิล นับตั้งแต่ศีล ๕ หรือแม้แต่บุคคลถึงแม้จะไม่สนใจศีล หรือไม่สนใจธรรม แห่งศาสนาก็ตาม ก็ล้วนย่อมมีการประพฺฤติปฏิบัติธรรมแห่งศาสนา โดยธรรมชาติของตัวมนุษย์เองอยู่แล้ว จะเรียกว่า "หนีไม่พ้น ไม่ว่าจะนับถือศาสนาไหนๆ ก็ล้วนย่อมประพฤติปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐานกันโดยอัตโนมัติ" แต่ถ้าหากบุคคลทั้งหลายเหล่านั้น รู้จักศาสนา รู้จักข้อศีล ใส่ใจ หรือเอาใจฝักใฝ่ในศีลธรรมทางศาสนาบ้าง ก็ย่อมสร้างคุณประโยชน์ให้ทั้งตนเอง และผู้อื่น ซึ่งเกี่ยวข้องปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน โทษย่อมไม่มี โทษย่อมไม่เกิด
แต่ถ้า บุคคลทั้งหลายเหล่านั้น ห่างไกลศีลธรรมทางศาสนา ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่เอาใจฝักใฝ่ศีลธรรมทางศาสนาเลย ก็จะขึ้นอยู่กับ สภาพสิ่งแวดล้อมทางสังคม ที่เขาเหล่านั้นได้รับการขัดเกลา บุคคลเหล่าน้้น อาจจะประพฤติปฏิบัติไปในทางใดทางหนึ่ง หรือไปในทั้งสองทาง คือ ทั้งให้ประโยชน์ แลทั้งให้โทษ แก่ตนเอง และผู้อื่น เนื่องจากสภาพจิตใจของบุคคลเหล่านั้น จะเป็นไปตามสภาพการได้รับการขัดเกลา
ศีลธรรม ทางศาสนา จึงมึความสำคัญในการขัดเกลา จิตใจ พฤติกรรม การกระทำ ของบุคคลทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นในด้านใดใดของสังคม เช่น เศรษฐกิจ การเมือง การทหาร การปกครอง การสาธารณสุข ฯลฯ ในอันที่จะสร้างสรรค์ ความเท่าเทียม ความมีประชาธิปไตย ความปรองดอง สามัคคี ต่อกันและกัน มีแต่ประโยชน์ ปราศจากโทษหรือสิ่งที่ไม่ดี อย่างแน่นอน
จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์ (ผู้เขียน)
13 ธันวาคม 2555