ตัวเราขณะนี้กับตัวเราเมื่อวินาทีก่อน เป็นคนละคนกัน เนื่องจากจิตเกิดดับตลอดเวลา

ไม่ทราบหลักการนี้ เป็นพุทธศาสนาจริงๆรึเปล่าคะ

ถ้าเป็นจริงเราจะสงสัยมากว่า ทำไมเราต้องห่วงว่าชาติหน้าจะตกนรกหรือลำบาก ก็มันไม่ใช่ตัวเราแล้ว แถมไม่มีความทรงจำของเราอีกต่างหาก แค่มีข้อมูลร่วมกันเฉยๆ

ตัวเราขณะนี้กับตัวเราเมื่อวินาทีก่อน เป็นคนละคนกัน เนื่องจากจิตเกิดดับตลอดเวลา

ไม่ทราบหลักการนี้ เป็นพุทธศาสนาจริงๆรึเปล่าคะ

ถ้าเป็นจริงเราจะสงสัยมากว่า ทำไมเราต้องห่วงว่าชาติหน้าจะตกนรกหรือลำบาก ก็มันไม่ใช่ตัวเราแล้ว แถมไม่มีความทรงจำของเราอีกต่างหาก แค่มีข้อมูลร่วมกันเฉยๆ

ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ

คุณขณะจิต--อ่านเวบที่ส่งมาให้แล้วค่ะ เราสงสัยเพิ่มอีกว่า
1.ในของจริงแท้ดั้งเดิมจากพระไตรปิฎก ความเป็นอนัตตานี้คือ เราไม่มีตัวตนจริงๆ(แบบ ทฤษฎีของศาสตร์จารย์อะไรซักอย่างของ Oxford ที่บอกว่าเราอาจจะอยู่ใน computer simulation) หรือให้เราคิดว่า ไม่มีตัวตน(คือมีตัวตนชั่วคราวเฉยๆเลยให้คิดว่าไม่มีตัวตนไปเลย) เพื่อจะได้พ้นทุกข์คะ

หรือให้เราคิดว่า ไม่มีตัวตน(คือมีตัวตนชั่วคราวเฉยๆเลยให้คิดว่าไม่มีตัวตนไปเลย) เพื่อจะได้พ้นทุกข์คะ

2.การที่คิดได้ว่า เราไม่มีตัวตน ในอีกแง่หนึ่ง มันไม่ทำให้เราเพี้ยนหรอคะ ถ้าเราคิดว่าไม่มีตัวตน เราจะไม่อยากอะไรซักอย่าง ถ้าไม่ได้ไปบวช คนในสังคมก็ดูถูกว่าเราไม่มีความพยายาม(ที่จะรวย จะได้เลื่อนตำแหน่ง เป็นต้น)

คุณ din คะ จิตว่างนี่ ทำตอนนั่งสมาธิอย่างเดียวรึเปล่าคะ หรือให้ทำตลอดเวลา ตามความเข้าใจของเรา เราทำจิตว่างตลอดเวลาไม่ได้ เพราะถ้าเราไม่คิดปรุงแต่งเลย เราจะทำงานไม่ได้ เช่น จะคุยกับลูกค้าก็ต้องดูท่าทีว่าเค้าคิดอย่างไร จะต่อรองราคา อะไรประมาณนี้ค่ะ อย่างนี้ถูกต้องไหมคะ

คำถามของ จขกท.
เหมือนเป็นคำถามของอเจลกัสสปะทูลถามพระพุทธองค์ใช่ไหม?

ชีวิตนี้ตายแล้วเกิดใหม่ทุกวินาฑี..........นี่คือสัจจธรรมแต่วิบากหรือผลของการกระทำ(กรรม)เป็นแรงหรือเหตุปัจจัยให้เกิดการสืบต่อจึงดูเหมือนชีวิตนี้มีอายุยาวนาน

เพราะ "สันตติ บังอนิจจัง"........ความสืบต่อที่ถี่ยิบละเอียดมาก ไม่มีสิ่งใดสามารถทนตั้งอยู่ได้
(ทุกขัง).....

สติ ปัญญาที่ไม่ได้รับการฝึกฝน ไม่เคยเจริญสมาธิ วิปัสสนา ย่อมไม่อาจรู้ทัน ธรรมะที่ละเอียดลึกซึ้งนี้ได้

ผู้ใดรู้ชัดในความจริงที่ว่าชีวิตนี้ตายแล้วเกิดใหม่ทุกวินาฑี ชีวิตจริงๆมีอยู่แค่ชั่วพริบตาเดียวคือที่ปัจจุบันขณะ ปัจจุบันอารมณ์เท่านั้น นอกนั้นเป็นอดีตหรืออนาคต อันแก้ไข ทำอะไรให้เป็นไปดั่งใจไม่ได้(อนัตตา)
เขาย่อมจะคลายความเห็นผิด ยึดผิด ลงได้ จนหมดสิ้น ความเห็นผิด ยึดผิด (อัตตทิฏฐิ + มานะทิฏฐิ)ได้โดยสมบูรณ์ในที่สุด