พึงทราบบรรดาสมาธิทั้ง ๓ อย่างนั้น

ขณิกสมาธิ
สามารถเจริญได้ทั่วไปและทุกโอกาส เช่นประกอบกับการงานทั่วไปที่หาโทษมิได้
หรือขณะฟังธรรม เป็นต้น การงานนั้นก็จะต้องประกอบไปด้วยสมาธิ
ไม่ให้เกิดการฟุ้งซ่าน นึกถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้วุ่นวายไม่หยุดหย่อน
ถ้าเกิดขึ้นดังนั้นทำการงานก็ย่อมผิดพลาด แม้การฟังธรรมก็จะไม่รู้เรื่อง
หรือรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง อย่างนี้เป็นต้น จึงจำเป็นต้องมีสมาธิอันสมควรแก่การนี้
นี้แหละคือขณิกสมาธิ

เขาเรียกว่า...สติ...หรือเปล่า