คนส่วนใหญ่อาจรู้สึกว่าความตายคือความทุกขเวทนาหรือความพลัดพรากใหญ่หลวง

แต่ผมรู้สึกว่าความตายคือผู้ปลดปล่อย จากพันธะสุดท้าย

จาก.......

จะปลดปล่อย อะไรจากอะไร..ก็ในเมื่อเห็นว่ากายใจล้วนยืมมา..

พันธะสุดท้าย การเกิด

อะไรเกิด?

อะไรที่ตาย การปรากฏออก เหมือนบอกเลิกงาน

ผู้เลิกงาน....

ความตายไม่ได้ปลดปล่อย แต่ความตายเป็นแค่การเริ่มต้น....ถ้าปลดปล่อยได้จริง มันปลดได้ตั้งแต่ยังไม่ตายนะจ้ะ

คือ..คนกิเลสน้อย...เขาจะรู้สึกว่า...การตายเหมือนกรรมกรได้เลิกงาน...นะจ๊ะ

ซึ่งจะต่างกันมากกับผู้จัดการ..หรือเจ้าของกิจการ...อิอิ

เริ่มต้นสำหรับผู้ไม่ตายจริง แต่เป็นความดับสุดท้ายสำหรับผู้ไม่เกิดอีก หมดเชื้อฟืน หมดความร้อนกันที

สงสัยคุนน้องจะเป็นเจ้าของกิจการและมีหุ้นส่วนหลายคน คงต้องนำพากิจการของตนไปให้ตลอดรอดฝั่ง แล้วเมื่อมีผู้สืบทอดตำแหน่งแล้วเราค่อย ปลดเกษียร
คุนน้องปราถนาพุทธภูมิ

ปลดปล่อยจากร่างเก่าไปร่างใหม่หรือคะ

อิสระไร้ขอบเขตสำหรับผู้ไม่มีเชื้อแห่งการเกิดอีก

สาธุจ๊า....

เพราะพุทธภูมิ...มีนิสัย...ชอบให้...คิดถึงแต่ประโยชน์ผู้อื่นมากกว่าความเป็นอยู่ของตน...คนที่มีนิสัยอย่างนี้..ไม่ธรรมดาเลย

ความปรารถนาคือผู้สร้างเรือน การเกิดทุกคราวเป็นทุกข์ร่ำไป

อย่าโทษกามเลย.....ตถาคตก็เกิดจากกาม...