ไม่เข้าใจ...ทำม่าย...ทำไม.ถึงกลัวการได้ฌาน..ไม่ว่าจะรูปฌาน..อรูปฌาน..กันนัก

ไม่เข้าใจ...จริง ..ๆ...เรย

อิอิ...

จะอะไรก็ว่ามา...ไม่ต้องมาทำเป็นกระเบื้องลีลา .... ..อิอิ

อิอิ..
เพราะตัวเอง..ขี้เกียจ...ทำไม่ได้....เลยกลัว...จึงทำลายความกลัวด้วย..อะไรสักอย่าง.หนึ่งในนั้นก็คือ.โทษมันสะ.ซึ่งเป็นวิธีถนัด...ของชาวโลก..

หรือ..เพราะเข้าใจอย่างนั้น..จริง ๆ..

ทำไม่ได้โทษฟ้าโทษฝนดีกั่วเน้ออ คิกคิก ..

ขึ้นอยู่กับว่าญาณจากสมาธิ หรือ วิปัสสนาครับ เพราะว่าส่วนตัวญาณจากสมาธิทำได้ก็ระงับนิวรณ์ทั้ง5ลงแต่ต้องอาศัยวิปัสสนาเข้ามาช่วย ไม่เคยลึกมากไปกว่านี้ แต่ถ้าญาณจากวิปัสสนายิ่งตั้งใจกำหนดรู้ยิ่งชัดเจนครับ ไม่เคยกลัว แต่ถ้านั่งสมาธิอย่างเดียวเพื่อให้เกิดญาณ กลับปรากฏว่าทำไม่เป็นครับ

แห่ม..คุณ student...งัดตอนจบขึ้นมาเร็วจัง...อิอิ

หมดกัน..

อึ้ย...จะจบได้ไงล่ะ...

จขกท. ต้องดันประเด็นให้ต่อเนื่องหน่อยจิ่...

คนไม่รู้จริง กลัวการได้ฌาน....นักวิปัสสนาภาวนา กลัวแค่จะติดใจในรสแห่งฌาน แล้วถอนตัวยาก(รูปราคะ อรูปราคะ)

ถ้าใครคนใดมีอุปนิสัย บารมีที่สร้างสมมา จะให้ได้ฌาน มันเป็นวิบากแห่งสมถะภาวนาจากอดีตชาติ จะไปกลัวมันทำไม...เหตุทำไว้มี ผลมันจะหนีไปไหนต้องรับ...สำคัญว่าจะรู้จักนำฌานที่ได้มาใช้ประโยชน์เสริมวิปัสสนาภาวนาอย่างไร ให้ทำกิจอันพึงทำให้เสร็จสิ้นทันในปัจจุบันชาตินี้

เห็นด้วยครับ....

เรื่อง..ของเรื่อง...คือ..บังเอิญฟังธรรมเทศนานององค์สมเด็จพระสังฆราช...เรื่อง..ปัญหาของอุปสีวมานพที่ทูลถามพระพุทุเจ้า
พระพุทธองค์ก็ทรงแนะนำให้ใช้อารมณ์ของอากิญจัญญายตนะนั้นแหละเพื่อข้ามโอฆะ...

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... 54&Z=11193

นี้คือ..พระพุทธเจ้าสอน...
แล้ว....ทุกวันนี้...เรากลัวอะไรกัน

กลัวไปซะหมด....ก็ผิด
ต้องให้ได้ฌานก่อน....ก็ถูกไม่หมด

อิอิ...

ก็ไม่เห็นกลัวนี่คะ ใครกลัวเหรอ ปล่อยเขา เรื่องของเขา

ทำไม...ถึงไม่กลัวละคับ?

โดยส่วนตัว ไม่เห็นว่าฌานเป็นสิ่งน่ากลัวที่จะได้
เพราะฌานเป็นสิ่งที่ดี เป็นจิตตภาวนา
ควรปฏิบัติเพราะ พระพุทธองค์สั่งให้สาวกของพระองค์เจริญฌาน เป็นปรกติของการสอนอยู่แล้ว