[๗๔๕] ภิกษุพึงเป็นผู้มีฌาน
ไม่พึงเป็นผู้โลเลเพราะเท้า
พึงเว้นขาดจากความคะนอง
ไม่พึงประมาทและพึงอยู่ในที่นั่ง ในที่นอนที่มีเสียงน้อย.
[๗๔๙] ภิกษุไม่พึงทำความหลับให้มาก พึงมีความเพียร
ซ่องเสพความเป็นผู้ตื่น
พึงละเว้นความเกียจคร้าน ความลวง ความหัวเราะ การเล่น เมถุนธรรม
อันเป็นไปกับด้วยการประดับ.
ว่าด้วยการแบ่งเวลา
[๗๕๐] คำว่า ภิกษุไม่พึงทำความหลับให้มาก ความว่า ภิกษุพึงแบ่งกลางคืนและกลางวันให้เป็น ๖ ส่วนแล้ว ตื่นอยู่ ๕ ส่วน นอนหลับ ๑ ส่วน เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ภิกษุ ไม่พึงทำความหลับให้มาก.
ใครสนใจลองเอาไปปฏิบัติตามนะครับ
| ไฟล์แนป: |
|
287.jpg [ 36.94 KiB | เปิดดู 2732 ครั้ง ] |
