เช่นนั้น เขียน:
แถ อีกโฮฮับ
เมื่อโฮฮับ อ้างว่า "พระพุทธองค์ ทรงกล่าว" นั่นคือการพาดพิงถึง พุทธวัจจนะ
ยกออกมา โฮฮับ อย่าแถ
เมื่อโฮฮับ อ้างว่า "พระพุทธองค์ ทรงกล่าว" นั่นคือการพาดพิงถึง พุทธวัจจนะ
ยกออกมา โฮฮับ อย่าแถ
ใครแถไม่แถรู้อยู่แกใจ อ่านดูก่อนก็จะรู้ว่า ใครกันแน่ที่พาดพิงพุทธวจนและใครทำให้พุทธวจนเสียหาย
ผมบอกเช่นนั้นหลายครั้ง อธิบายจนหน่ายว่าความเห็นผม
เป็นการตีความ เป็นการอธิบายความซึ่งเอามาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า
และคำสอนที่ผมเทียบเคียงเป็นภาษาไทย ซึ่งถูกเขียนขึ้นโดย อรรถกถาจารย์
และครูบาอาจารย์ในยุคหลัง
ผมไม่ได้อ่านหรือเทียบเคียงจากบาลีโดยตรง เป็นเพราะผมไม่สันทัดในบาลี
อาจจะอาศัยบ้างแต่ก็เป็นลักษณะตีความโดยมีพจนานุกรมเป็นเครื่องมือ
จากเหตุผลนี้ ทุกครั้งที่เช่นนั้นต้องการหลักฐานที่"เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า"
ผมก็เอาพระไตรปิฎกแปลหรือคำสอนของครูบาอาจารย์มาให้ดู
แล้วผลเป็นอย่าง เช่นนั้นจะต้องอ้างทุกทีว่า....ไม่ใช่พุทธวจน บาลีไม่มีกล่าวไว้
สิ่งที่เช่นนั้นชอบทำที่เป็นลักษณะของอาการ...แถ
คนอื่นแสดงความเห็น เช่นนั้นจะเอาพระไตรปิฎก
พอคนอื่นแสดงอภิธรรมปิฎก เช่นนั้นจะเอาพระสูตร
พอเขาแสดงพระสูตร เช่นนั้นก็จะเอาพระสูตรแปลสยามรัฐ
พอเขาเอาพระสูตรแปลบาลีสยามรัฐมาแสดง เช่นนั้นไม่เอาแล้วจะเอาบาลีแท้ๆ
ถามหน่อยแบบนี้ใครมันแถกันแน่ครับ
ถ้าเช่นนั้นมีสติคิดพิจารณาให้ดี คนที่ต้องเอาหลักฐานที่เป็นพุทธวจนแท้ๆ
มาให้คนอื่นดู มันเป็นหน้าที่ของเช่นนั้น ไม่ใช่ผม เพราะความเห็นของผม
เป็นเพียงการตีความในคำสอนของพระพุทธเจ้า
แต่เช่นนั้นชอบอ้างพุทธวจนมายกตนข่มท่าน
กล่าวหาว่า ความเห็นของคนอื่นไม่ใช่พุทธวจน
เหตุนี้ เช่นนั้นเองที่จะต้องเอา พุทธวจนมาโชว์ เดี๋ยวจะเป็นการ"ปิดประตูตีแมว"เกินไป
เอาแค่แปลบาลีฉบับใดฉบับหนึ่งมาก็พอ ไม่ต้องเอาบาลีแท้ๆก็ได้ เพราะรู้อยู่ว่า เช่นนั้นก็ไม่ได้
มีความรู้บาลีหรอก แค่อาศัยใช้เป็นโวหารข่มชาวบ้านแค่นั้นเอง
สิ่งที่เช่นจะต้องเอาพุทธวจนมาให้ชาวบ้านดู ก็คือความเห็นนี้.....
เช่นนั้น เขียน:
ปรมัตถ์
เป็นคำที่ใช้ เพื่อแสดงถึง สิ่งที่แสดง ธรรมที่แสดง ว่ามีอรรถ มีเนื้อหา ที่ลึกซึ้งยากแก่การรู้ การเข้าใจ
เป็นคำที่มีใช้ตั้งแต่สมัยพุทธกาล
ซึ่งพระพุทธองค์ก็ทรงใช้อยู่ แต่จะใช้เวลาอธิบายข้อธรรมที่มีเนื้อหาลึกซึ้ง
ข้อธรรมที่ทรงแสดง คือบัญญัติ เมื่อเป็นข้อธรรมที่พระพุทธองค์เน้นว่าเป็นข้อธรรมที่ลึกซึ้ง
พระองค์จะ บอกว่า "นี้เป็นบัญญัติทางปรมัตถ์"
เป็นคำที่ใช้ เพื่อแสดงถึง สิ่งที่แสดง ธรรมที่แสดง ว่ามีอรรถ มีเนื้อหา ที่ลึกซึ้งยากแก่การรู้ การเข้าใจ
เป็นคำที่มีใช้ตั้งแต่สมัยพุทธกาล
ซึ่งพระพุทธองค์ก็ทรงใช้อยู่ แต่จะใช้เวลาอธิบายข้อธรรมที่มีเนื้อหาลึกซึ้ง
ข้อธรรมที่ทรงแสดง คือบัญญัติ เมื่อเป็นข้อธรรมที่พระพุทธองค์เน้นว่าเป็นข้อธรรมที่ลึกซึ้ง
พระองค์จะ บอกว่า "นี้เป็นบัญญัติทางปรมัตถ์"
การเห็นที่เป็นรูปปรมัตถ์นั้น 
