ทำผิดศีลบางครั้งแต่ทำบุญเป็นอาจิณ เขาตายจะตกนรกไหม

คืออย่างเช่นคนทำผิดศีลบางข้อ ซึ่งเป็น 1 ใน 5 ข้ออาจเพราะ ดื่มสุราเพื่อเข้าสังคม (ในความเชื่อของเขานะครับ) หรือ กล่าวมุสา เพราะหน้าที่การงานของเขา ทำบ่อย แต่ไม่อาจิณ แต่เมื่อว่างเมื่อไหร่ก็ชอบทำบุญ ถวายสังฆทาน ร่วมสร้างพระ ร่วมสร้างวิหาร

ที่ถามๆมานี่ไม่ใช่ผมนะครับ ผมตอนนี้ถือศีล 5 ปกติ แต่ถามถึงเหตุการณ์ สถานณการณ์อื่นๆ ของคนอื่น

เมื่อร่างกายเขาแตกดับเขาจะลงอบายภูมิหรือตกนรกไหมครับแล้วต่ำเลยไหม หรือถ้าเขาไม่ลงอบายเขาจะไปไหน ไปสวรรค์หรือครับ แล้วสูงไหม ?

เป็นธรรมทานเอาไปบอกคนด้วยแหละครับ เนื่องจากผมศึกษาธรรมะอยู่

ขอบคุณทุกท่านที่มาตอบมากๆนะครับ

ตกนรกหรือไม่ ต้องดูขณะจิตดับจากโลกนี้ไปว่า จิตในขณะนั้นเป็นกุศลหรืออกุศล คะ

เข้าใจแจ่มแจ้งเลยครับ

แต่ผมรู้สึกสงสารคนที่ทำบุญเป็นอาจิณแต่ตอนตายดันคิดอกุศลเลยตกนรกจัง
แต่ว่าในกรณีนี้พอเขาใช้กรรมในนรกเขาก็ได้ไปสวรรค์ตามแรงบุญของเขาใช่ป่ะครับ ?

อนุโมทนาครับ

ในมิลินทปัญหามิอุปมาไว้

ปัญหาที่ ๒ ถามว่า ผู้ที่ทำบาปมาตั้ง ๑๐๐ ปี ถ้าเวลาจะตาย ทำจิตให้ผ่องใสได้ก็ไปสุคคติ จะไปได้จริงหรือ
(เป็นสำนวนแปลของนายยิ้ม ปัณฑยางกูร จากหนังสือ "ปัญหาพระยามิลินท์" ฉบับหอสมุดแห่งชาติ)

พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า
"ดูก่อนพระนาคเสน คำที่เธอว่าผู้ที่ทำบาปกรรมเรื่อยมาแม้ตั้ง ๑๐๐ ปี แต่ถ้าเวลาจะตาย มีสติระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้าได้ ก็ย่อมนำไปเกิดในสวรรค์ ส่วนผู้ที่ทำบาปแม้แต่ครั้งเดียวก็ย่อมไปเกิดในนรกนั้น ดูไม่สมเหตุผล ข้าพเจ้าก็ยังไม่เห็นด้วย"
พระนาคเสนทูลตอบว่า
"ขอถวายพระพร ศิลาแม้ก้อนเล็กโดยลำพังจะลอยน้ำได้หรือไม่"
" ไม่ได้ "
" ก็ถ้าศิลาตั้ง ๑๐๐ เล่มเกวียน แต่อยู่ในเรือ ศิลานั้นจะลอยน้ำได้หรือไม่ "
" ก็ได้สิเธอ "
" ขอถวายพระพร เปรียบบุญกุศลเหมือนเรือ บาปกรรมเหมือนศิลา อันคนที่กระทำบาปอยู่เสมอจนตลอดชีวิต ถ้าเวลาจะตาย มิได้ปล่อยจิตใจให้ตามระทมถึงบาปที่ตัวทำมาแต่หลังนั้น สามารถประคองใจไว้ในแนวแห่งกุศลอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น อาจทำใจให้แน่วอยู่เฉพาะแต่ในพระคุณของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ถ้าตายลงในขณะแห่งจิตดวงนั้น ก็เป็นอันหวังได้ว่าไปสู่สุคติ ประหนึ่งศิลา ซึ่งมีเรือทานน้ำหนักไว้ มิให้จมลงฉะนั้น ส่วนผู้ที่กระทำบาปที่สุดแต่ครั้งเดียว ถ้าเวลาใกล้จะดับจิต เพียงแต่จิตหวนไปพัวพันถึงกิริยาอาการที่ตัวกระทำบาปกรรมไว้เท่านั้น จิตดวงนั้นก็เป็นหนักพอที่จะถ่วงตัวไปให้เกิดในนรก ซึ่งเหมือนศิลาที่เราโยนลงไปในน้ำ แม้จะก้อนเล็กก็คงจมเช่นเดียวกัน "
" สมเหตุสมผลละ "

http://www.dhammathai.org/milin/milin11.php

บุคคลที่ยังไม่สำเร็จเป็นพระโสดาบัน แม้จำสร้างสมบุญไว้มาก ก็ยังมีโอกาสปฏิสนธิในอบายภูมิได้ เพราะจิตยังไม่แข็งแรงที่จะละนิมิตอันเป็นอกุศลก่อนสิ้นใจ

เพราะเหตุนั้น ท่านทั้งหลายควรตั้งใจวิปัสสนาให้มาก และระวังในศีลทุกข้อ รักษาอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะได้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน


แต่ว่า ไปลงนรก
ไม่ได้แปลว่า อยู่ที่นั่นตลอดไป
แต่จิตอกุศลก่อนสิ้นใจ
จึงต้องไปตรงนั้นก่อน
ก็เท่านั้น
และบุญที่มากก็ไม่ได้หายไปไหน
หากท่านพ้นจากตรงนั้นเมื่อไร
ก็ถึงเวลาใช้บุญบ้างแล้วล่ะ


ผมก็อปเขามานะครับ อิอิ