ที่ผมจะลองถามนี้เป็นเพราะว่าผมอ่านจากหลายเรื่องมีแนวๆนี้เช่น นางกาลีเปรต ที่หลงรักมนุษย์แล้วให้มนุษย์ทำบุญแล้วอธิษฐานมาอยู่กับตร พระอินทร์บอกให้นางสุชาดาชาติที่แล้วถือศีลจึงเกิดเป็นคนและก็ทำบุญครับ เลยสงสัยว่าแบบนี้เขาใช่ทำบุญร่วมกันหรือคู่กันไหมครับผม
ก็ผมสงสัยในกรณีนี้น่ะครับ เทวดาองค์หนึ่งเกิดหลงรักมนุษย์เดินดินเข้า แล้วมาชวนนางให้ทำบุญจากที่นางไม่ชอบทำบุญ แล้วนางก็ทำบุญๆๆเพราะเทวดา จึงทำให้ได้อยู่คู่กัน กรณีนี้ทำบุญด้วยกันรึเปล่าครับ เพราะถ้ามนุษย์คนนี้ไม่ได้เทวดาก็คงไม่ได้ทำบุญอีกอย่างเทวดาก็น่าจะได้บุญด้วยหนิ่ครับ
รู้ว่าใครอ่านคงต้องหามว่าผมตลกกิน หรืออายุไม่สำควรคิดเรื่องนี้ พอดีเป็นคนชอบจินตนาการอ่ะครับ อิอิ
อัลเบิร์ต ไอสไตน์เขาสอนไว้ว่า จินตนาสำคัญกว่าความรู้ อิอิ
)..แต่ไม่สามารถหยั่งรู้ได้หรอกเจ้าค่ะว่าเราจะได้เจอกันชาติไหน..เพราะผลของวิบากกรรมจะเป็นตัวกำหนดเราและคู่ของเราถ้ามีศีลไม่เสมอกันแล้วก็เป็นไปได้ยากเจ้าค่ะว่าจะได้เจอกันทุกๆชาติ เราเกิดมาในสังสารวัฏมาแล้วนับชาติไม่ถ้วนเป็นแสนเป็นล้านชาติเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าใครเป็นคู่บุญบารมี ใครเป็นคู่กรรม เพราะเหตุนี้คุนน้องคิดว่าไม่ว่าเราจะเกิดมาคู่ใคร เราก็ควรสร้างแต่กรรมดีต่อกัน มีจิตใจเอื้ออาทร เมตตาต่อกัน รู้จักให้อภัยกัน ดำรงค์ตนอยู่ในศีลห้าเสมอกัน(แต่อย่ายึดติดว่าคนนั้นจะเป็นคู่ของเราเสมอไปเพราะอย่างชาดกบางชาติพระนางพิมพา คู่บารมีของพระโพธิสัตย์ยังเคยเกิดเป็นมเหสีของพระอานนท์ 
) คุนน้องเชื่อว่าไม่ว่าจะเจอกันกี่ชาติๆก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข แล้วจะไม่เกิดปัญหาโลกแตกเหมือนกับที่มนุษย์ต้องเป็นอยู่ นั่นคือศีลข้อกามเมสุมิจฉา ยกตัวอย่างชายคนนึงเจอเนื้อคู่ลำดับที่2ก่อนแล้วก็ได้แต่งงานอยู่ด้วยกัน ต่อมาก็ได้มาเจอเนื้อคู่ลำดับแรก ซึ่งเนื้อคู่ที่เคยได้อยู่ร่วมกันกาลก่อนจะส่งผลทางวิบากอย่างรุนแรงทำให้เกิดจิตปฏิพันธ์หลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้นเกิดเป็นปัญหารักสามเศร้า จนละเมิดศีลข้อกามเม ก็อาจเป็นได้ นี่แหละเจ้าค่ะวัฏฏะสงสาร 
