:b8:
สาธุ อนุโมทนากับปกิณกะธรมต่างๆที่คุณรสมนยกมาแสดง

ถ้าผมจะสรุปว่า เหตุของความโกรธ คือ "ความยินร้าย ไม่พอใจ ในผัสสะทั้งปวง" อย่างนี้จะได้ไหมครับ?

ขอบคุณที่ช่วยมาตอบนะครับ

ขอร่วมแสดงความเห็นครับ
ความโกรธย่อมเกิดในที่ไม่ใช่เหตุ น่าจะหมายถึงเว้นจากเหตุข้างต้น 9 ข้อ
เช่นได้กลิ่นเหม็น ก็โกรธ เป็นต้น
อย่างงี้รึเปล่า ไม่แน่ใจนะครับ พอจะมีพุทธพจน์หรืออรรถกถาได้ขยายความตรงนี้ไว้บ้างรึเปล่า

อนุโมทนาทุกๆท่านครับ

ความโกรธ ย่อมเกิดด้วยอาการ ๑๐ อย่าง คือ

เขา ได้ประพฤติ กำลังประพฤติ จักประพฤติ สิ่งไม่เป็นประโยชน์แก่ เรา (๓)
เขา ได้ประพฤติ กำลังประพฤติ จักประพฤติ สิ่งไม่เป็นประโยชน์แก่ บุคคลผู้เป็นที่รักชอบใจของเรา(๓)
เขา ได้ประพฤติ กำลังประพฤติ จักประพฤติ สิ่งเป็นประโยชน์แก่ บุคคลผู้ไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของเรา (๓)
ความโกรธย่อมเกิดในที่มิใช่เหตุ ๑.

เขาได้ประพฤติ---เขากำลังประพฤติ---เขาจักประพฤติ
ความคิดปรุงแต่งเพลิดเพลินไปในอดีต---ความคิดปรุงแต่งเพลิดพลินในปัจจุบัน---ความคิดปรุงแต่งเพลิดเพลินไปในอนาคต
(จิตเพลิดเพลินอยู่กับอารมณ์ปรุงแต่งที่ขุ่นมัว)

ฝึกลด ฝึกละ ฝึกปล่อย ฝึกวาง
ฝึกให้จิตปล่อยความยึดติดความยึดถือ ฝึกให้จิตเกิดความเห็นที่ ลด ละ ปล่อย วาง

ผมเคยฟังพระอาจารย์ท่านหนึ่งท่านเล่าว่าสมัยหลวงปู่ขาว
ท่านมารดาของหลวงปู่ขาว มาเข้าฝันหลวงปู่ขาวโดยมีเนื้อความว่าให้หลวงปู่ขาวท่านฉันของอ่อน
หลวงปู่ขาวท่านเลยเจริญเมตตาการปฏิบัติธรรมของท่านเลยเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างดี

พระคาถามหาเมตตาของ หลวงปู่ขาว อนาลโย
ตั้งนะโม 3 จบ

พุทธะเมตตัง จิตตังมะมะ พุทธะพุทธา นุภาเวนะ

ธัมมะเมตตัง จิตตังมะมะ ธัมมะธัมมา นุภาเวนะ

สังฆะเมตตัง จิตตังมะมะ สังฆะสังฆา นุภาเวนะ

(หมั่นสวดภาวนา หรือจะใช้บริกรรมตลอดวันได้เลยยิ่งดีนักแล)