ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=46685
หน้า 1 จากทั้งหมด 3

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 30 ต.ค. 2013, 18:33 ]
หัวข้อกระทู้:  หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:

เจ้าของ:  govit2552 [ 30 ต.ค. 2013, 19:30 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

ไม่พร้อม แต่จำเป็น
ถามทำไมเหรอ

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 30 ต.ค. 2013, 21:53 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆ...

เจ้าของ:  Hanako [ 30 ต.ค. 2013, 22:08 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

ตอบว่า พร้อมพอประมาณได้ไหมคะ :b3:


ที่ว่าพร้อมพอประมาณเพราะว่า ถึงจะภาวนามรณานุสติ แต่นึกถึงอบายภูมิก็ยังกลัวค่ะ
กลัวพลาดไปเกิดในนรกเหมือนกันนะ

ตราบใดยังปิดประตูอบายภูมิไม่ได้สนิทก็ยังหวั่นๆอะ่ค่ะ
:b48:

เจ้าของ:  Duangtip [ 31 ต.ค. 2013, 05:29 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

จริงๆ ความตายมาถึงเราทุกขณะลมหายใจเลยล่ะ เพียงแต่จะมองกันเห็นไหม
แต่หากจะต้องตายจริงๆ ตอนนี้ ใจจริงยังไม่พร้อมนักคะ
เพราะรู้สึกว่าตนเองยังปฏิบัติภาวนา สร้างกุศลกรรมยังไปได้ไม่ถึงไหนเลย
ทำทาน รักษาศีล ก็ยังไม่ถึงขั้น ขอมีชีวิตอยู่ต่ออีกนิดนะ
จะได้ทำทาน รักษาศีล ปฏิบัติภาวนา ให้พอเป็นที่พึ่งให้กับตัวเองได้ก่อนคะ

แต่หากความตายจะมาถึงจริงๆ ก็ต้องพร้อมรับมือด้วยสติ จากไปด้วยจิตที่เป็นกุศลก็น่าจะพอคะ

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 31 ต.ค. 2013, 10:07 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

หากตอบเป็น...คำตอบยังไม่ได้ทำให้เราโล่ง..โปรง.เบาสบาย...แสดงให้เห้นว่า...ยังมีบางอย่างให้เราต้องจัดการ...

ที่ควรต้องจัดการ...ไม่น่าจะใช่..เรื่อง...หรือภาระกิจที่คิดจะทำ..ก็ดาบประหารวางบนต้นคอเราแล้ว...

..แต่...???
s006

เจ้าของ:  โกเมศวร์ [ 31 ต.ค. 2013, 11:09 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

:b8: คุณกบ

ลองทำแบบที่พระพุทธองค์แนะนำมั๊ยครับ

ดูที่ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... agebreak=0

:b8:

เจ้าของ:  bbby [ 31 ต.ค. 2013, 12:25 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

ใจจริงๆแล้ว ยังไม่อยากจะตายเหมือนกัน อยากมีชีวิตอยู่
เพื่อช่วยให้สัตว์ทั้งหลาย ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆก่อน แต่คนเรานั้น
ความตายมาเยือนได้ทุกวินาที เราจะฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆ
ถ้าความตายมาถึง จะได้มีสติไม่ตกใจไม่กลัว
การนึกถึงความตายอยู่บ่อยๆ ทำให้ไม่กลัวตายน่ะ
แต่.....ก็ยังไม่อยากตาย ด้วยเหตุผลที่บอกมานั่นแหล่ะ :b12: :b41: :b55: :b49:

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 31 ต.ค. 2013, 12:47 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

โกเมศวร์ เขียน:
:b8: คุณกบ

ลองทำแบบที่พระพุทธองค์แนะนำมั๊ยครับ

ดูที่ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... agebreak=0

:b8:

:b8:

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 31 ต.ค. 2013, 13:05 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

bbby เขียน:
ใจจริงๆแล้ว ยังไม่อยากจะตายเหมือนกัน อยากมีชีวิตอยู่
เพื่อช่วยให้สัตว์ทั้งหลาย ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆก่อน แต่คนเรานั้น
ความตายมาเยือนได้ทุกวินาที เราจะฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆ
ถ้าความตายมาถึง จะได้มีสติไม่ตกใจไม่กลัว
การนึกถึงความตายอยู่บ่อยๆ ทำให้ไม่กลัวตายน่ะ
แต่.....ก็ยังไม่อยากตาย ด้วยเหตุผลที่บอกมานั่นแหล่ะ :b12: :b41: :b55: :b49:


ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?

สมาธิ..คือ...เอาจิตไปตั้งมั่นในอะไรสักอย่าง...เพื่อให้จิตสงบ...หากเรากังวลว่า..เราจะรอดมั้ย?...จะมีใครมาช่วยเรามั้ย?...โดยเฉพาะความเป็นความตาย.....เราอาจจะเข้าสมาธิได้..ก็ได้....ก็ต้องลองสมมุติเหตุการณ์ดู.....

เจ้าของ:  bbby [ 31 ต.ค. 2013, 13:39 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

คุณกบฯเขียน

อ้างคำพูด:
ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?




จากที่เราเคยผ่านการตายมาแล้วครั้งหนึ่งน่ะค่ะ ทุกขเวทนาตอนนั้นเราว่าหนักน่ะ
เราคิดว่าได้ เพราะตอนที่เราปวดนั้น เรากำหนดจิตให้เป็นสมาธิไงค่ะ
คือไม่โวยวายไม่ร้อง จนถึงโรงพยาบาล

คือพูดง่ายๆ คือตอนนั้นเรายอมรับในความตาย จนถึงโรงพยาบาลเราตะโกนคำเดียว
" ฉันปวดดดด "

เราคิดว่า ถ้าคนที่ฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆทำได้ค่ะ แต่ถ้าคนที่มีจิตยังกังวลอยู่
อาจจะเรื่องลูกหรืออะไร คงทำไม่ได้เพราะจะยื้อชีวิต จิตจะไม่นิ่งเราคิดอย่างนี้น่ะ
ต้องฝึกค่ะ ฝึกบ่อยๆ เราคิดว่าจะชิน อย่างตอนที่ผ่าตัดเราก็ไม่กลัว
เรานอนสวด ออมิโธโพ
จนยาสลบเข้าไปในเลือดนั่นหล่ะ เราคิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่จิตของเรานี่หล่ะค่ะ

เหมือนกรณีที่เพื่อนเรา เค้าจะเสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เค้าคิดตลอด คือเค้าต้องตาย
เค้ากำหนดจิต จับอยู่ที่ออมิโธโพตลอด
ไม่ให้ใครเยี่ยมหรือคุยอะไร เค้าปล่อยวางหมด เรื่องลูกเรื่องอะไร
จิตเค้ายึดแค่ออมิโธโพ เท่านั้นเอง
การตายของเค้าไม่ทรมานอะไร คือเค้าพร้อมที่จะไปไงล่ะ

แต่ถ้าคนที่ยังไม่อยากจะตาย จะยื้อจะทุบจะเรียกแต่ให้คนช่วย
ตรงนี้เราก็ไม่รู้น่ะ ว่าตอนนั้นจิตเค้าไปยึดอะไรอยู่
เราเห็นการตาย2รูปแบบ ทำให้เราคิดว่า เราเอาแบบที่พร้อมจะตายดีกว่า ไม่ทรมาน :b1: :b41: :b55: :b49:

เจ้าของ:  student [ 31 ต.ค. 2013, 14:30 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

กบนอกกะลา เขียน:
หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:

พร้อมครับ แต่พร้อมตามอัตภาพ คือ ไม่เสียดายชีวิตนี้เพราะอย่างน้อยก็ยังได้เรียนได้ศึกษาธรรมบ้าง

ไม่ได้คิดว่าไม่พร้อมครับ ตอบจริงๆจากใจ

เจ้าของ:  amazing [ 31 ต.ค. 2013, 16:43 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

กบนอกกะลา เขียน:
หากบังเอิญว่า....ความตายกำลังจะเกิดกับเรา....เพื่อนๆ...พร้อมแล้วหรือยัง?...
อยากรู้ว่า...พร้อมนะพร้อมยังงัย? หากไม่พร้อม...ไม่พร้อมเพราะอะไร?...

นะครับ. :b6:
กบพร้อมยังถ้าความตายมาถึง

เจ้าของ:  รสมน [ 31 ต.ค. 2013, 18:41 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

สิ่งที่ต้องทำ และไม่ประมาทคือ ต้องเจริญมรณานุสติครับ เป็นกรรมฐานอย่างหนึ่งครับ

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 31 ต.ค. 2013, 18:59 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: หากความตายมาถึง....พร้อมรับมือกันแล้วหรือยัง?

bbby เขียน:
คุณกบฯเขียน
อ้างคำพูด:
ผมกำลังสงสัย..ว่า...ตอนกำลังจะตาย..นี้...ทุกขเวทนาอาจจะมาก....แล้ว..จะเข้าสมาธิได้มั้ยหนอ?


จากที่เราเคยผ่านการตายมาแล้วครั้งหนึ่งน่ะค่ะ ทุกขเวทนาตอนนั้นเราว่าหนักน่ะ
เราคิดว่าได้ เพราะตอนที่เราปวดนั้น เรากำหนดจิตให้เป็นสมาธิไงค่ะ
คือไม่โวยวายไม่ร้อง จนถึงโรงพยาบาล

คือพูดง่ายๆ คือตอนนั้นเรายอมรับในความตาย จนถึงโรงพยาบาลเราตะโกนคำเดียว
" ฉันปวดดดด "

เราคิดว่า ถ้าคนที่ฝึกให้จิตเป็นสมาธิบ่อยๆทำได้ค่ะ แต่ถ้าคนที่มีจิตยังกังวลอยู่
อาจจะเรื่องลูกหรืออะไร คงทำไม่ได้เพราะจะยื้อชีวิต จิตจะไม่นิ่งเราคิดอย่างนี้น่ะ
ต้องฝึกค่ะ ฝึกบ่อยๆ เราคิดว่าจะชิน อย่างตอนที่ผ่าตัดเราก็ไม่กลัว
เรานอนสวด ออมิโธโพ
จนยาสลบเข้าไปในเลือดนั่นหล่ะ เราคิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่จิตของเรานี่หล่ะค่ะ

เหมือนกรณีที่เพื่อนเรา เค้าจะเสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เค้าคิดตลอด คือเค้าต้องตาย
เค้ากำหนดจิต จับอยู่ที่ออมิโธโพตลอด
ไม่ให้ใครเยี่ยมหรือคุยอะไร เค้าปล่อยวางหมด เรื่องลูกเรื่องอะไร
จิตเค้ายึดแค่ออมิโธโพ เท่านั้นเอง
การตายของเค้าไม่ทรมานอะไร คือเค้าพร้อมที่จะไปไงล่ะ

แต่ถ้าคนที่ยังไม่อยากจะตาย จะยื้อจะทุบจะเรียกแต่ให้คนช่วย
ตรงนี้เราก็ไม่รู้น่ะ ว่าตอนนั้นจิตเค้าไปยึดอะไรอยู่
เราเห็นการตาย2รูปแบบ ทำให้เราคิดว่า เราเอาแบบที่พร้อมจะตายดีกว่า ไม่ทรมาน :b1: :b41: :b55: :b49:



อันนี้เขาเรียกว่า...พร้อมแล้ว..ละคับ...คือ...จะตายก็ตายได้...แม้สิ่งที่ปราถณาจะทำยังไม่สำเร็จ...มีประสพการณ์ตรงแบบนี้..ก็ไม่ต้องจำลองเหตุการณ์แล้วละ..
:b8:

หน้า 1 จากทั้งหมด 3 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/