ผมเห็นหลายวัดเดี๋ยวนี้มีการสร้างรูปเคารพอื่นๆเช่น
1.พระพิฆเนศ
2.จตุคามรามเทพ
3.เจ้าแม่กวนอิม
4.รูปปั้นมังกร สัตว์มงคลของจีน

เพื่อให้คนมาวัด บูชากราบไหว้ขอพร สิริมงคล ต่างๆ

แบบนี้ผิดหลักพุทธไหมครับ

กราบเรียนท่านสมาชิก deecup

พระพุทธเจ้าไม่ได้กำหนดหรือบอกให้ใครสร้างหรือไม่สร้างรูปเคารพของพระองค์
บรรดาสาวกทำกันเอง พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้เห็นตรงนี้เป็นเรื่องใหญ่อะไร ญาติ
โยมศรัทธาก็ปล่อยเขาทำไป พระพุทธเจ้าเพียงแนะนำว่าการสร้างรูปเคารพนี้ไม่
ไม่ใช่สาระสำคัญอะไรของพระพุทธศาสนา ปฏิบัติสำคัญกว่า แต่พระองค์ไม่ได้ตำ
หนิอะไรต่อผู้ที่สร้างรูปเคารพ ใครจะสร้างก็สร้าง แล้วแต่ศรัทธา

เพราะฉะนั้นการสร้างรูปเคารพจึงไม่ใช่สาระของศาสนา มีหรือไม่มีก็ได้ แล้วแต่ใครจะเชื่อ

ส่วนสาระของพุทธศาสนาอยู่ที่การปฏิบัติ ส่วนท่านจะสร้าง จะเคารพ จะบูชาก็แล้วแต่
ศรัทธาของท่านครับ

ศาสนาในโลกนี้พุทธศาสนาถือว่าอิสระที่สุดแล้วครับ ใครจะนับถือก็นับถือ ใครไม่
นับถือก็ไม่มีใครบังคับ ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ไม่บังคับแล้วแต่ศรัทธา ไม่ศรัทธาก็ไม่
ว่าอะไร ใครบอกรูปเคารพสำคัญก็แล้วแต่เขา เขาเชื่อของเขา เขาสำคัญของเขา
ปล่อยเขา ใครบอกรูปเคารพไม่สำคัญก็แล้วแต่เขา แล้วแต่กรรมของเขา ปล่อยเขา
แล้วแต่ใครจะมองจะคิดเอา เชื่อเอา ใครปฏิบัติถูกทาง คิดถูกทาง ก็สำเร็จก็รู้แจ้ง
ใครคิดไม่ถูก ปฏิบัติไม่ถูกทางก็แล้วแต่กรรม คือแนะนำกันได้แต่บังคับกันไม่ได้
ทำแทนไม่ได้ คือต้องปฏิบัติเอง รู้แจ้งด้วยตัวเอง คำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นเพียง
หนทางเป็นเพียงเส้นทางให้เดินเท่านั้น ส่วนการเดินทางเป็นของท่านเอง

การสร้างพระพุทธรูป รูปเคารพ ของศาสนาไหนก็ตาม นี่ก็เป็นเรื่องปัจเจกครับ ต้องรู้ได้
ด้วยตนเอง คนไม่เชื่อก็บอกว่าห้ามสร้าง ไม่มีในคำสอนของพระพุทธเจ้า ส่วนคนที่เชื่อ
ก็บอกว่าสร้างได้ เคารพได้ พระพุทธเจ้าไม่ได้ห้าม

เรื่องความเชื่อนี้เป็นปัจเจก คุยกันไปต่างคนก็ต่างเถียง ต่างคนต่างทะเลาะกันครับ
เพราะเชื่อกันคนละอย่าง พยายามอธิบายให้เขาฟังเพราะคิดว่าเขารู้มาไม่ถูก คิดไม่
ถูก คาดหวังให้เขาเชื่อแบบที่เรารู้ เขาเชื่อก็คุยกันได้ แต่ถ้าเขาไม่ฟัง เขาไม่เชื่อตาม
ที่เราอธิบายก็พยายามคาดคั้นให้เขาคิดตามแบบที่เราอธิบาย เพราะเขาคิดว่าของเขา
ถูก แต่เราไปบอกของเขาผิด เถียงกันเรื่องความเชื่อ แบบนี้ก็ทะเลาะกันเปล่าๆ ไม่มี
ประโยชน์อะไรขึ้นมา เงียบดีกว่า เอาเป็นว่าก็แล้วแต่ใครจะเชื่อจะศรัทธาเอา กรรม
ของใครก็ของคนนั้น รู้ได้เฉพาะตนครับ

กราบขอบพระคุณท่านสมาชิก deecup เป็นอย่างสูง ที่กรุณาสละเวลาอันมีค่าของท่าน
เข้ามาแบ่งปันความรู้นะครับ

สาธุ ครับ....

พระพุทธเจ้าสอนเรื่องเทวตานุสติ สอนให้ระลึกถึงคุณธรรมที่ทำให้เป็นเทวดา ไม่ใช่เพื่อให้รวย เจริญรุ่งเรืองแต่ให้ระลึกถึงเทวดาเพื่อให้จิตสงบเป็นสมถกรรมฐานชนิดหนึ่ง หลังจากจิตสงบแล้วก็นำจิตที่สงบดีแล้วมาเจริญวิปัสนาต่อ
ทีนี้ถ้ารูปเคารพนี้คุณใช้ผิดวิธีก็ผิดหลักพุทธไง

ระลึกถึงคุณความดีของเทวดาทั้งหลาย ว่าเทวดาทั้งหลายมีคุณธรรมเช่นนี้ๆ ตายแล้วเกิดเป็นเทวดาเพราะมีคุณธรรมอย่างนี้ๆ มีศรัทธาเป็นต้น แล้วน้อมระลึก ว่าแม้เราก็มีศรัทธาเช่นกัน จิตย่อมสงบ
คือระลึกถึงคุณความดีของเทวดาและของตน มีศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา จึงสงบจากอกุศล

ก็เพียงอิฐ หิน ปูน ทราย แต่จิตของผู้นั้นเป็นอย่างไร ก็เป็นอย่างนั้น จะดีก็ดี จะชั่วก็ชั่ว

อนุโมทนาสาธุกับทุกคนตอบด้วยครับ

ในธรรมวินัย ผิดแน่นอน สิ่งที่ผิดพระธรรมวินัยแล้วเราไปเคารพกราบไหว้ก็ผิดไปด้วย

ถ้าสร้างเท่ห์ๆ แบบ ประติมากรรม ก็ไม่ผิด

แต่ที่เห็นๆ ในปัจจุบัน สร้างเพื่อให้คนมากราบมาไหว้ ย่อมเป็นเดรัจฉานวิชา ผิดแน่นอน.
แต่ก็เถอะนะ พุทธเดี๋ยวนี้ มีอะไรที่ถูกต้องบ้าง เรียกตนเองว่า พระภิกษุในเถรวาท ก็นับว่ากล้ามากแล้ว

พระอินทร์....เป็นโสดาบัน...
สร้างรูปพระอินทร์...แล้วเคารพบูชา....จะผิดไปจาก...การเคารพรัตนตรัย..ได้อย่างไร

ท้าวเวสสุวรรณ...ก็เป็นโสดาบัน
สร้างรูปท้าวเวสสุวรรณ....จะผิดไปจากรัตนตรัย..ตรงไหน

เป็นต้น

อิอิ

มีคนมาให้เถียงแล้ว

ปั้นรูปเทพเจ้าเพื่อสักการะ เป็นพราหมณ์-ฮินดู ไม่ใช่พุทธนะขอรับ
ไม่งั้นก็ต้องเปลี่ยนพระรัตนตรัย เป็น พระอินทร์ พระธรรม พระสงฆ์
อินทัง สรณัง คัจฉามิ

ว่าแต่ รู้ได้ไง ว่าพระอินทร์หน้าตาแบบนั้น พระอินทร์เป็นเอเลียนนะเออ... ท้าวเวสสุวรรณก็เป็นเอเลียนเหมือนกัน วิมานของท่านก็คงประมาณ ID4 อะนะ แบบนี้มั๊ง



เพิ่งรู้ว่า ท่านกบ สักการะมนุษย์ต่างดาว

เพราะไม่รู้....จึงคิดผิด...ทำผิด....ต่อให้ไหว้พระพุทธรูป...ก็ไม่แน่ว่าจะไหว้ถูก

คนรู้....ต่อให้ตีลังกา..หกคะเมน..เอาหัวลง..ยังไหว้พระได้ถูก...

ที่พึ่งอันประเสริฐ คือ สรณะ 3 อันได้แก่

พุทธัง

ธัมมัง

สังฆัง

สรณังคัจฉามิ

สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี

พระพุทธเจ้า.....พระธรรม...พระสงฆ์ เป็นสรณะอันประเสริฐสูงสุดของข้าพเจ้า.......บทสวดมนต์แปลท่านว่าไว้ดีถูกต้องแล้ว

บุคคล อาศัยสรณะ 3 อันประเสริฐนี้แล้วย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้ถึงพระนิพพาน

จริงๆกระทู้นี้คุณน้องก็พิจารณาอยู่นานน่ะว่า เราควรจะกราบไหว้พระพุทธรูปดีหรือไม่ ในเมื่อเรามี พระรัตนตรัยเป็นสรณะแล้ว แล้วจะอยู่ที่ไหน แห่งใด เราก็ไม่สะดุ้งหวั่นไหว ต่อให้ไม่มีพระพุทธรูปให้กราบไหว้เราก็เห็นความจริงอันประเสร็ฐแล้ว นั่นคือ อริยสัจ4 เรามีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นสรณะ แต่ไม่ใช่คุนน้องไม่เข้าวัดนะคุนน้องก็ยังเข้าวัด แต่คนที่ยังไม่เข้าใจอริยะสัจสี่ เค้าจะปฏิบัติอย่างไรล่ะ เค้าก็ควรจะเริ่มต้นจากการกราบไหว้พระพุทธรูปนี่แหละดีแล้ว เพื่อเป็นการสร้างศรัทธราเสียก่อน เพราะคนเราในเมื่อยังไม่รู้ ไม่เข้าใจ จะเอาศรัธรามาจากไหน เพราะเหตุนี้เค้าก็ต้องหาที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ หาที่ยึดใจตนเองเสียก่อน
เวลาเรากราบพระพุทธรูป จิตในขณะนั้นอาจจะเป็นจิตมหากุศล เพราะเหตุนี้
" ถ้าจิตนึกถึงพระพุทธรูปองค์นั้นอยู่เสมอก็จัดเป็น พุทธานุสสติกรรมฐาน ถ้าใจเราเกาะพระพุทธเจ้าเป็นปกติ เราก็มีโอกาสไปสู่สุคติภูมิได้ "
คือเมื่อคืนคุนน้องนั่งนึกนอนนึกว่า ในเมื่อในพระวินัยบอกว่าไม่ให้สร้างสิ่งที่เป้นตัวแทนของพระพุทธเจ้า แล้วเหตุใดศาสนาถึงเกิดมีพระพุทธรุปให้คนกราบไหว้มากมาย ถ้าสิ่งนั้นมันผิดหลักพุทธศาสนา ทำไมยังมีสืบทอดมาจนถึงปัจจุบันไม่เลือนหายไปล่ะ ถ้ามันผิดประสงค์หลักของพระพุทธองค์
สุดท้ายคุนน้องก็ได้คำตอบว่า เพราะมนุษย์เรานั้นเกิดมาปัญญาไม่เสมอกัน ถ้าประเภทบัวที่ยังไม่พ้นขึ้นมาจากใต้น้ำ เค้าจะเอาปัญญาจากไหนกันเพื่อก่อให้เกิดศรัธราระลึกถึงคุนงามความดีของพระพุทธเจ้าถ้าไม่เข้าวัดไปกราบพระพุทธรูป คือมนุษย์ที่ยังเป็นปุถุชนเค้าไม่ได้มาสนใจหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าในเรื่อง อริยสัจ4หรอก เค้าก็วุ่นวายกับการทำมาหากิน ถ้าว่างเค้าก็ถึงจะเข้าวัดทำบุญ ก็เพราะเหตุนี้แหละ การกราบพระพุทธรูปก็เป็นการปูทางเริ่มต้น เพื่อปลูกฝังความศรัธราเป็นก้าวแรกของการปฏิบัติ

การสร้างพระพุทธรูป เพื่อกราบไหว้ ก็เป็นพราหมณ์-ฮินดู

เรื่องพวกนี้ค่อนข้างซับซ้อน เกี่ยวพันกันหลายเรื่อง จนยากจะอธิบายให้รู้ได้ในคราวเดียว, ต้องใช้การสนทนาเพื่อเรียบเรียงความคิดกันนาน.

แต่ถ้าจะให้สรุปใน 1 ย่อหน้า...

มันเป็นการแทรกซึมของพราหมณ์ ลัทธินารายณ์อวตาร เพื่อค้ำจุนระบอบเทวราชา.
เพราะโดยสาระสำคัญของศาสนาพุทธนั้น เป็น ปฏิปักษ์ ต่อระบอบเทวราชา (ราชาคือผู้ศักดิ์สิทธิ์ หรือคือเทพเจ้า).

เรื่องอาจเริ่มตั้งแต่ การนำความเป็น เทวะ เข้าไปในศาสนาพุทธ ด้วยวิธีการที่หลากหลาย, ลดฐานะของปุถุชนลง จนต่ำกว่าบรรดานักบวช (ที่เรียกตนเองว่า พระภิกษุ).
พระ กลายเป็นคนกึ่งเทวะที่ศักดิ์สิทธิ์ มีภาษาเฉพาะที่ถูกกำหนดให้ใช้ (โยม อาตมา นิมนต์ ฉัน ฯลฯ) แต่พระยังอยู่ต่ำกว่าราชา ซึ่งเป็นเทวะโดยแท้ มีภาษาเฉพาะเต็มรูปแบบ.

หลักการของพุทธ ถูกทำให้ลืมเลือน ด้วยการเขียนไตรปิฏกใหม่ ด้วยสำนวนภาษาไทยที่อ่านไม่รู้เรื่อง.
จริงอยู่ ไตรปิฏกถูกแก้ไขมาแล้ว 11 ครั้ง. แต่การเขียนด้วยภาษาพิศดาร ย่อมทำให้ศาสนานี้ พ้นไปจากวิถึชีวิตของคนทั่วไป.
เมื่อเข้าถึงได้ยาก มันก็กลายเป็นของพิเศษสำหรับผู้ที่เข้าถึงได้ (คือ ทำให้คนกลุ่มหนึ่ง เป็นผู้อธิบายความหมายเท่านั้น).

ถ้าเราสังเกตเสียหน่อย, ศาสนาที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน มีแต่ความเป็นเทวะ วรรณะ และลำดับชั้น.
ศรัทธาในศาสนา ถูกทำให้เป็นเรื่องของการบูชาในรูปแบบต่างๆ, ตอกย้ำความเป็นเทวะ ของบรรดาพระขึ้นไปอีก.

แผ่นดินนี้ ไม่ใช่แผ่นดินในศาสนาพุทธ. สิ่งที่เห็น คือความ นอกรีต ที่เอาคำว่าศาสนาพุทธ มาหลอกลวงคน.

จะไม่มีอนาคตใดๆ สำหรับความนอกรีตนี้. ถ้าเราเชื่อตำนานที่ว่า, พันปีจากนี้ เทพและพรหมจะเป็นผู้รักษาศาสนา. ก็น่าคิดว่า พรหม ซึ่งใกล้ความเป็นพระพุทธเจ้ามากที่สุด จะทำอย่างไร.

จบ

ปล. ศาสนาพุทธ ยกย่องและนับถือผู้ที่ละกิเลสได้ (อริยบุคคล) หรือผู้ที่สำรวมกาย-วาจา ควรแก่การให้เกียรติ.
ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชน ทุกคนย่อมไม่ต่างกัน, สาระตรงนี้ ทำให้พุทธเป็นปฏิปักษ์ต่อระบอบเทวราชา แต่ไม่ได้เป็นปฏิปักษ์ต่อระบอบกษัตริย์ แยกออกมะ

ปล.2 รู้สึกรุนแรงดี ก็ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ... เน๊อะ