การเขียนกระทู้ธรรมนั้น ผู้เขียนจะต้องพิถีพิถันในด้านการใช้ภาษาให้มาก
จะต้องใช้ความปราณีต ไม่ใช่สักแต่ว่าเขียนๆ เพื่อให้เต็มๆหน้าเท่านั้น ต้องคำนึงหลักภาษาที่ใช้ด้วย
กล่าวคือ ภาษาที่ใช้จะต้องเป็นภาษาเขียน ไม่ใช่เขียนด้วยภาษาพูด เช่นว่าไม่ควรใช้คำว่า "ชั้น" ใน
ที่ๆควรเขียนว่า "ฉัน" หรือ "เค้า" ในที่นี้ควรเขียนว่า "เขา" หรือ "เดี้ยน"
ในที่นี้ควรเขียนว่า "ดิฉัน" หรือ "เป็นงัย" "ยังไง" ควรเขียนว่าเป็นอย่างไร ฯลฯ

และก็ไม่ควรเขียนภาษาไทยที่ปนกับภาษาต่างประเทศ ซึ่งบางทีผู้เขียนอาจเห็นว่า
การเขียนเช่นนี้นั้น เป็นการแสดงตนว่าเป็นผู้ที่มีความรู้สูง แต่นั่นหาใช่เป็นการเขียนกระทู้ที่ดีไม่
การเขียนนั้นควรจะให้เป็นไปตามลำดับก่อนหลัง ไม่วกวนไปมาจนน่าเวียนหัว
เขียนไปแล้วก็เขียนใหม่อีกวนไปวนมาซ้ำซาก เพราะฉะนั้นในเวลาเขียนกระทู้ธรรมจึงควรวางเรื่อง
ให้ดีเสียก่อนแล้วเขียนให้เป็นไปตามลำดับของขั้นตอนที่วางไว้ มิใช่พอนึกอะไรได้ก็เขียนใส่ไป

การใช้ภาษาในการเขียนกระทู้นั้นพอสรุปเพื่อให้จำได้ง่ายๆ
๑. ควรใช้ภาษาให้ถูกต้อง
๒. ไม่ใช้ภาษาตลาด ภาษาสแลง ภาษาคำผวน
๓. ไม่ใช้ภาษาพื้นเมือง หรือภาษาท้องถิ่น
๔. ไม่ใช้ภาษาต่างประเทศ

เนื่องจากการเขียนกระทู้ธรรมเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง จึงจำเป็นจะต้องอาศัยความสามารถ
และความชำนาญของผู้เขียนที่จะเขียนเรื่องใดเรื่องหนึ่ง โดยมีจิตมุ่งหมายเพื่อให้สาระแก่ผู้อ่าน
ทำให้ผู้อ่านได้คุณค่าในด้านต่างๆ คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป ไม่ทำให้ผู้อ่านสับสนไขว้เขว
โดยการนำเอาเนื้อความอย่างอื่นมาบรรจุไว้ เช่นพูดเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
ก็นำเอาอีกเรื่องหนึ่งมาแทรกไว้ เป็นต้น

นอกจากนี้เนื้อหาสาระควรจะต้องให้สมบูรณ์แล้ว ยังจะต้องมีความหมายที่ชัดเจนแจ่มแจ้ง
ไม่คลุมเคลืออีกด้วย และการเขียนก็ควรไปตามหัวข้อธรรมตามกระทู้ที่ตั้งไว้
โดยมีความมุ่งหมายอันหนึ่งอันเดียวกัน คือจะต้องอธิบายเนื้อความให้อยู่ในขอบข่ายของหัวข้อเรื่อง
แต่หากมีความจำเป็นที่จะต้องนำเรื่องอื่นมาแทรกก็ควรที่จะต้องเลือก เรื่องที่มีความสัมพันธ์
เกี่ยวข้องกันอาจทำให้เรื่องเดิมเด่นชัดขึ้น

อีกประการหนึ่งผู้เขียนจำเป็นต้องศึกษาหาความรู้ในเนื้อหานั้นๆมาเป็นอย่างดี
และนำเสนอตามลำดับขั้นตอน ให้ต่อเนื่องเป็นเหตุเป็นผลกันไปตั้งแต่ต้นจนจบ เกี่ยวโยงกัน
ประดุจลูกโซ่ เป็นการสร้างความงามในโวหาร เพื่อให้เกิดการไพเราะ น่าอ่านทำให้ผู้อ่าน
เกิดความพอใจประทับใจ กับการที่เสียเวลากับการอ่านครั้งนี้ด้วย

การเขียนกระทู้นั้นเป็นการทำทั้งกรรมดีและกรรมชั่วได้อย่างหนึ่ง
เขียนด้วยจิตที่เมตตาปรารถนาให้ผู้อื่นมีความรู้ความเข้าใจในหลักธรรมที่ถูกต้องก็ย่อมเป็นมหากุศลจิต
และนัยตรงกันข้าม ถ้ามีจิตที่คิดเบียนเบียนผู้อื่นให้ตกไปโดยการกล่าวร้ายบ้าง หรือเพียงต้องการยกตน
ข่มท่าน เป็นต้น ก็ย่อมเป็นอกุศลจิต

ขออนุโมทนาค่ะ