อยากเรียนถามว่า..สภาวะที่คุนน้องกำลังจะเล่ารายละเอียดให้ฟัง...คุนน้องมีสมาธิกับการภาวนาไหม..หรือคุนน้องเกิดวิปัสนูปกิเลศ..หรือคุนน้องเป็นอะไรในขณะภาวนาอยู่..

คุนน้องนอนทำสมาธิโดยการปิดไฟ
และภาวนา...จนหลับ..แต่รู้สึกว่าสติมันแจ่มชัดจนไม่รู้สึกอยากหลับ..คือตอนแรกนั่งสมาธิก่อนซักพักแล้วถึงเปลี่ยนอริยบถเป็นนอน..รู้สึกว่าภาวนาในความมืด..มันเห็นโอภาสแสงต่างๆลอยมากระทบม่านตาตลอด (ไม่เห็นจะมืดตึดตื๋อดำสนิทเหมือนแต่ก่อน) รู้สึกเพลินดีเหมือนกันกับการเพ่งโอภาสลอยไปลอยมา..ความรู้สึกเหมือนล่องลอยในมิติ..จักวาลยังไงอย่างงั้น..ตอนนั้นในหัวไม่มีความคิดไรผุดออกมา..มีแต่เพียงรู้อยู่ภายใน..รู้ว่าล่องลอยไปกับเเสงเรืองรองสว่าง..อบอุ่นบอกไม่ถูก..ในความมืดที่หลับตา..กลับมีแสงเหลืองนวลสุกสว่างเหมือนละอองหรือกลุ่มพลังงานบางอย่าง
รวมตัวกันตรงจุดนี้..พอซักครู่คุนน้องเปลี่ยนจากนอนหงายไปนอนตะแคงทางขวา(ท่าประจำตัว)
อยู่ๆในม่านตาก็เกิดการ..กระพริบเรืองแสงด้วยความถี่..
(รู้สึกแปลกนิดหน่อยเหมือนหลอดไฟเวลาเรา ปิดไฟแล้วมีไฟตกค้างที่หลอดมันจะกระพริบถี่ๆๆซึ้งมีกระแสไฟตกค้าง ซึ่งตอนกลางวันจะมองไม่เห็นแต่ตอนกลางคืนจะเห็น ประมาณนี้น่ะค่ะ)

ซึ่งคุนน้องแค่อยากหาคำอธิบายว่า..เกิดจากอะไร
ทำให้ม่านตาที่เราหลับตาและอยู่ในความมืด..
เกิดการกระพริบด้วยความถี่(วัดเป็นวินาทีก็นับไม่ได้ถึงการกระพริบอย่างถี่..นี่คือสภาวะที่เราเข้าไปเห็นการเกิดดับของจิตหรือเปล่า)..เพิ่งเคยเกิดครั้งแรก..เมื่อคืนเกิดการกระพริบสองครั้ง..และหายไป
และกลับเข้าสู่สภาวะรู้ปกติ..และในความสงบ..อาตนะภายใน..ยังรู้และเชื่อมต่อกับอายตนะภายนอก..คือยังมีสติรู้การเกิดเสียงดังขึ้น(ทั้งที่เงียบสนิทแล้วมีเสียงดังแบบไม่ตั้งตัว)ก็เกิดการไหวของจิตคือสะดุดกับเสียง..แต่ความสงบภายในมีอยู่..คือสงบภายในแต่รู้ในเสียงภายนอก..คือยังไม่เคยทำสมาธิจน..ดับขาดจากอาตนะภายนอก..คือไม่รับรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกรู้แค่ภายใน..เช่นมีเสียงนกร้องก็ไม่ได้ยิน..มีเสียงรถแล่น..ก็ไม่รู้..ใครตะโกนเรียกก็ไม่รู้..ยังไม่เคยเป็นค่ะ..แต่คุนน้องจะรับรู้ผัสสะ ความเคลื่อนไหวภายนอก..ที่กระทบทำให้รู้..แต่อยู่ในอารมณ์สงบ..

ปล.รบกวนผู้รู้มาอธิบาย สภาวะอารมณ์จิตคุนน้องตอนภาวนาครั้งนี้ด้วยค่ะ..ต้องมีคนสอบอารมณ์..คุนน้องสอบอารมณ์ตนเองไม่ได้..กลัวกิเลศจะลำเอียงไม่เป็นกลาง..ต้องพึ่งกีลยามิตรที่มีประสบการณ์ภาวนาชี้แนะด้วยค่ะ

สติ มีเพราะจิตกำหนดขึ้น
ภาวนาจนหลับ จึงไม่ใช่เป็นการภาวนา
สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงปฏิกิริยาของเคมีในสมอง เมื่อสมองตื่นตัว
v

ไม่รู้ว่าผมเริ่มเก่งแล้วหรือเปล่าคนที่แผงพระฝันเห็นผมติดต่อกัน2วันติดกัน เค้าฝัน

ครั้งแรกเห็นผมแต่งชุดขาวลอยไปในอากาศไปพบกับพระอินทร์ไปปุจฉาวิสัชนากับพระอินทร์

ครั้งที่2เห็นผมแต่งชุดขาวท่านั่งสมาธิลอยอยู่บนอากาศมีรัศมีสีขาวเปล่งประกายรอบตัวในฝันเค้าว่าผมเป็นพรหมอนาคามี

ปล.ไม่มีอะไรหลอกคุณน้องฝึกเป็นประสบการณ์ปฏิบัติธรรม

คำพูดของคุณน้องมันปลาแร่มเหมือนน้ำพริกใส่ปลาร้าซะงั้น...อยากพยากรณ์ให้อยู่แต่กลัวน้ำพริกใส่ปลาร้า ผมยังไม่ได้ว่าไรคุณน้องเลย มาว่าผม ซะงั้น

คำพูดของคุณน้องมันปลาแร่มเหมือนน้ำพริกใส่ปลาร้าซะงั้น...อยากพยากรณ์ให้อยู่แต่กลัวน้ำพริกใส่ปลาร้า ผมยังไม่ได้ว่าไรคุณน้องเลย มาว่าผม ซะงั้น

ขอแสดงความเห็นนะคะ
เท่าที่ทราบ การทำสมาธิ ก็มักจะมีนิมิตอยู่แล้ว แต่ละคนก็แตกต่างกันไปบ้าง
และที่คุนน้องว่า..ม่านตากระพริบ ก็น่าจะเกิดจากจิตที่กระเพื่อม
ที่เผลอไปใส่ความพยายามจ้องมอง..หรือตอนที่พลิกตัว..หรือด้วยอาจจะรู้สึกยินดีฯฯฯ
สมาธิก็ลดระดับ แต่ด้วยสมาธิที่ฝึกต่อเนื่องมีกำลังมากกว่า ก็ยังประคองความสงบไว้ได้

แสดงว่าคุนไอเดียเคยเจอสภาวะนี้ใช่มั้ยค่ะ  
น่าจะจริงตอนม่านตากระพริบ คุนน้องขยับพลิกตัวเปลี่ยนอริยบถ...  
ค่อยยังชั่ว...ตอนแรกนึกว่าประสาทตาผิดปกติรึปล่าวเพราะ ความมืดมันมีแสงกระพริบในม่านตาเราน่ะเจ้าค่ะ 

การบำเพ็ญบารมีของบางท่าน ไม่ได้เฉพาะเพื่อตนเองแต่เผื่อแผ่ถึงผู้อี่น เมื่อสั่งสมเจตนาเช่นนี้บ่อยๆ เป็นเหตุให้ไปต้องรวบรวมความรู้ต่างๆ ให้สามารถทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ดังนี้นสิ่งที่ตนพบในชาติปัจจุบันจึงแตกต่างจากผู้อื่น ซึ่งเป็นร่องรอยจากอดีต ทั่งที่บางครั้งหาเหตุผลเพี่อจะยุติ แต่จิตไม่ยอม มีสิ่งเดียวคือทำให้กระจ่าง เวลามันยอมอาจยอมจนแปลกใจ

การบำเพ็ญบารมีของบางท่าน ไม่ได้เฉพาะเพื่อตนเองแต่เผื่อแผ่ถึงผู้อี่น เมื่อสั่งสมเจตนาเช่นนี้บ่อยๆ เป็นเหตุให้ไปต้องรวบรวมความรู้ต่างๆ ให้สามารถทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ดังนี้นสิ่งที่ตนพบในชาติปัจจุบันจึงแตกต่างจากผู้อื่น ซึ่งเป็นร่องรอยจากอดีต ทั่งที่บางครั้งหาเหตุผลเพี่อจะยุติ แต่จิตไม่ยอม มีสิ่งเดียวคือทำให้กระจ่าง เวลามันยอมอาจยอมจนแปลกใจ

สภาวะที่เกิดในช่วงขณิกสมาธิ หากเป็นการภาวนาในท่านอนหรือผ่านการนั่งสมาธิแล้วมาอยู่ในท่านอนสบายๆ ซึ่งเป็นช่วงที่เป็นธรรมชาติ จะมีการคลายสังขารออก ซึ่ง็คือวิปัสนูกิเลส และในเวลาดั่งกล่าว หากมีการเปลี่ยนอารมณ์หรืออริยบท ก็จะพบสภาวะความเกิดดับ เช่นแสงที่เห็นเปลี่ยนไป วับๆแล้วเหมือนตากระพริบถี่ๆ ในขั้นี้ถีงแม้จะพบความเกิดดับบ้างแล้ว แต่จัดในเขตสมถะ(สัมมสนญาณ)ที่ยังไม่จัดอยู่ในวิปัสสนาเพราะความเกิดดับยังเกิดแบบไม่เป็นระบบ สำคัญอยู่ที่จะทำอย่างไรให้เกิดไตรลักษณ์อย่างเป็นระบบ