ทุกวันนี้ใส่บาตรแล้วเครียด เพราะอธิษฐานตอนพระให้พร เยอะมาก
ทั้งใส่เพื่อหมู่สงฆ์ = เราจะได้บุญแบบสังฆทาน
แล้วก็แผ่เมตตาให้ทั่วโลกธาตุ = เราจะได้รับเมตตามาก
แล้วสุดท้ายก็ขอให้ได้มรรคผลนิพพาน = เราจะได้อินทรีย์ และแสงนำทางสู่ทางนิพพาน

พอมาฟังคนพูดบอกว่า การใส่บาตรไม่ควรขอพระ หรืออธิษฐาน เพราะมันคือการหวังผลสิ่งตอบแทน
การอธิษฐาน หรือขอนั่นขอนี่ จิตใจจะเต็มไปด้วยกิเลส เราจะได้บุญน้อย

อ้าวมาคิดในใจ ถ้าใส่แล้วไม่อธิษฐานจิตใดๆเลย แล้วเราจะได้อะไร ถ้าบอกใส่บาตร ทำทานไม่ต้องขออะไร
แบบนี้คนที่ไม่รู้จักอานิสงส์ผลบุญของการใส่บาตรทำทาน เขาก็ให้ไปอย่างนั้น แบบนี้ได้บุญกว่าเหรอ

เห้อ ... บางทีเราปฏิบัติไม่ขึ้น ก็ใส่บาตรขออธิษฐานให้เห็นมรรคผลนิพพาน เห็นโสดาบันบ้าง จะไม่ได้เหรอ

.การอธิฐาน..เป็นการตั้งจิตเรา..ไม่ใช่การขออย่างที่คนไม่รู้เขาเข้าใจ

คุณ deecup ก็ทำถูกแล้วนี้คับ..

อ ธิ ษ ฐ า น จิ ต
ค ว า ม ตั้ ง ใ จ - จุ ด มุ่ ง ห ม า ย ใ น ใ จ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=19024

ขอบพระคุณมากครับ

ใส่บาตร คิดอะไรมากมายปานนั้น
เพียงตั้งเจตนาจะบำรุงพุทธสาวกให้มีเรี่ยวแรงในการปฏิบัติ
เพื่ออุปถัมภ์หล่อเลี้ยงพุทธศาสนาให้มีความเจริญสืบไป
ก็เป็นเหตุผลเพียงพอแล้วในการใสบาตร

"นิพพานปัจจัยโย โหตุ" ขอจงเป็นพละปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้เข้าถึงนิพพานเทอญ

อธิษฐานทุกครั้งที่ทำบุญ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ไม่มีอะไรเสียหายมีแต่ได้ถ่ายเดียว

ใหม่ๆอาจเป็นและปนด้วยตัณหา แต่ไม่นานเนิ่นช้า จะเป็นมโนปณิธานอันบริสุทธิ์
หากเจริญการปฏิบัติธรรม ปฏิบัติสมถะวิปัสสนาควบคู่กันไปอย่างจริงจัง

เราไม่ได้ทำบุญเพื่อให้ใครเห็น เพื่อโชว์หรือเพื่ออวดโอ้ต่อใคร หากแม้นทำบุญให้ทานด้วยใจ ก็ย่อมได้บุญคือความสุข สงบ กายใจทุกทีเอย