ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/
ทำไมเด็กอายุ 3 ขวบ ถึงเข้าพิธีบรรพชาเป็นสามเณรได้ http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=52113	หน้า 1 จากทั้งหมด 1

---

เจ้าของ:	deecup [ 20 มี.ค. 2016, 16:37 ]
หัวข้อกระทู้:	ทำไมเด็กอายุ 3 ขวบ ถึงเข้าพิธีบรรพชาเป็นสามเณรได้
"น้องกร" ไอดอลน้อยแห่งวัดป่ามณีกาญจน์บวชเณรแล้ว โดย MGR Online 20 มีนาคม 2559 12:33 น. น้องกร ไอดอลน้อยแห่งวัดป่ามณีกาญจน์บวชเณรแล้ว โด่งดังเป็นที่รู้จักขึ้นมาจากความน่ารัก น่าเอ็นดู โดยเฉพาะคลิปนั่งสัปหงกระหว่างฟังธรรม ล่าสุดทางด้านของ "น้องกร" หรือ ด.ช.จิรากรณ์ เสือแผ้ว ไอดอลตัวน้อยแห่งวัดป่ามณีกาญจน์ จ.นนทบุรี ก็ได้ทำการโกนหัวบวชเป็นสามเณรเรียบร้อยแล้วเมื่อวันวานที่ผ่านมา (19 มีนาคม) ซึ่งหลังจากที่ผู้เป็นมารดาได้นำภาพความน่ารักของสามเณรน้อยในวัย 3 ปี 8 เดือนมาโพสต์ผ่านแฟนเพจ "น้องกร วัดป่ามณีกาญจน์" ก็ได้มีคนเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างมากมาย http://www.manager.co.th/HotShare/ViewN ... 0000028928

---

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 20 มี.ค. 2016, 19:40 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ทำไมเด็กอายุ3ขวบ ถึงเข้าพิธีบรรพชา เป็นสามเณรได้
ตามหลักต้อง ๗ ขวบ (อ้อ บวชภาคฤดูร้อน) http://pantip.com/topic/34934970 แต่ถ้ามองผ่านมุมนั้นเสีย ก็จะเห็นปรโตโฆสะคือสภาพแวดล้อมที่ดีรอบๆตัวเด็ก เหมือนกระทู้นี้ viewtopic.php?f=1&t=52032 http://g-picture2.wunjun.com/5/full/dc1 ... ?s=640x960

---

เจ้าของ:	กรัชกาย [ 21 มี.ค. 2016, 13:03 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ทำไมเด็กอายุ 3 ขวบ ถึงเข้าพิธีบรรพชาเป็นสามเณรได้
หลักสำหรับเทียบ กรรมเก่า: จักขุ โสตะ ฆานะ ชิวหา กายะ มโน = ชีวิต (สํ.สฬ18/217/166) เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น (คือ หลังจากเกิดมาแล้ว) การศึกษา (สิกขา) อาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า “คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น” และโยนิโสมนสิการซึ่งมีคติย้อนกลับว่า “ถ้าเป็นคนรู้จักคิด คิดเป็น แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์" ปรโตโฆสะที่ดี-ไม่ดี ฟังชาดกเรื่องลูกนกแขกเต้าสองพี่น้อง เป็นตัวอย่าง ตัวน้องอยู่ในดงโจร มีสภาพแวดล้อมอย่างหนึ่ง (= ปรโตโฆสะที่ไม่ดี) ตัวพี่อยู่กับฤาษี มีสภาพแวดล้อมอีกอย่างหนึ่ง (= ปรโตโฆสะที่ดี) https://www.youtube.com/watch?v=p1Xwo5yq_X0 ส่วนโยนิโสมนสิการ (ความรู้จักคิด) เช่น ตัวอย่างสุภัททะภิกษุแลเห็นธรรมชาติแล้วรู้จักคิดเปรียบเทียบ เช่น สุภัททะภิกษุใหม่ ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะพยายามให้บรรลุพระอรหัตผลในคืนนี้ ก่อนที่พระศาสดาจะนิพพาน จึงออกไปเดินจงกรมในที่อันสงัดแห่งหนึ่งในบริเวณอุทยานสาลวโนทยาน แสงจันทร์นวลผ่องสุกสกาวยามราตรี สุภัททะภิกษุแหงนขึ้นดูท้องฟ้า เมฆก้อนใหญ่กำลังเคลื่อนเข้าบดบังแสงจันทร์จนมิดดวงไปแล้ว แต่ไม่นานนักเมฆก้อนนั้นก็เคลื่อนคล้อยไป แสงโสมสาดส่องลงมาสว่างนวลดังเดิม ทันใดนั้น ปัญญาก็โพลงขึ้นในใจของสุภัททะภิกษุ เพราะนำจิตใจไปเทียบกับดวงจันทร์ “อา! ท่านอุทานเบาๆ จิตนี้เป็นธรรมชาติที่ผ่องใส มีรัศมีเหมือนดวงจันทร์ แต่อาศัยกิเลสที่จรมาเป็นครั้งคราว จิตนี้ จึงเศร้าหมอง เหมือนก้อนเมฆบดบังดวงจันทร์ให้อับแสง” แลแล้ววิปัสสนา ญาณก็โพลงขึ้น ชำแรกกิเลสแทงทะลุบาปธรรมทั้งมวลที่ห่อหุ้มจิตใจ แหวกอวิชชาและโมหะอันเป็นประดุจตาข่ายด้วยศัสตรา คือ วิปัสสนาชำระจิตให้บริสุทธิ์จากกิเลสอาสวะทั้งมวล บรรลุอรหัตผล พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา แล้วลงจากที่จงกรมมาถวายบังคมพระมงคลบาทแห่งพระศาสดาแล้วนิ่งอยู่

---

หน้า 1 จากทั้งหมด 1	เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/