มีแต่รูปแบบ
บางท่านคงจะเคยได้ยินคำๆนี้ "มีแต่รูปแบบ" เป็นคำที่ได้ยินเค้าพูดกันหลายครั้งทีเดียวทั้งที่คุยกับเหล่าบรรดานักแสวงบุญและครูบาอาจารย์หลายท่านแต่เมื่อฟังน้ำเสียงแล้วมักจะเป็นไปในทำนองยกตนข่มท่านตำหนิผู้อื่นไป ในทางโอ้อวดครูบาอาจารย์ตนข่มครูบาอาจารย์อื่น ยกย่องสำนักตนข่มสำนักอื่นฯ

:b1: ...สวัสดีคุณ ทองกล้า ^^

ทำไมถึงได้ห่างเหินการสนทนาไปซะนานเลย
เอกอนจำชื่อนี้ได้ พอเห็นก็อดไม่ได้ที่จะรีบเข้ามาทักทาย

เป็นเรื่องธรรมดา..ของปุถุชน..มากมาก..
เมื่อปัญญา...ยังไม่พอ..ก็เป็นธรรมดา

คับ..

ทำไม....มีแต่รูปแบบ
เพราะ รูปแบบ เป็นวิธีการที่จัดระเบียบไว้แล้ว ง่ายแก่การเข้าใจในความรู้ความเห็นของผู้สอน
จำเป็นต้องมีไว้สำหรับให้ผู้ตามได้ปฏิบัติไปเพื่อบรรลุจุดประสงค์

ไม่มีรูปแบบ ก็อาจจะมีได้ เช่นทฤษฎีความโกลาหล
แต่เป็นสิ่งที่เข้าใจยาก สอนได้ยาก ต้องอาศัยสติปัญญาจากการศึกษาตามรูปแบบก่อนอยู่ดี

มีแต่รูปแบบ
บางท่านคงจะเคยได้ยินคำๆนี้ "มีแต่รูปแบบ" เป็นคำที่ได้ยินเค้าพูดกันหลายครั้งทีเดียวทั้งที่คุยกับเหล่าบรรดานักแสวงบุญและครูบาอาจารย์หลายท่านแต่เมื่อฟังน้ำเสียงแล้วมักจะเป็นไปในทำนองยกตนข่มท่านตำหนิผู้อื่นไป ในทางโอ้อวดครูบาอาจารย์ตนข่มครูบาอาจารย์อื่น ยกย่องสำนักตนข่มสำนักอื่นฯ
อยู่มาวันหนึ่งได้เข้าไปกราบหลวงปู่ทองใบที่อุดร ปรารภถึงสิ่งนี้ขึ้นท่านจึงอธิบายให้ฟังว่า แนวทางในการทำงานศาสนานั้นต้องเป็นไปตามการถือประมาณของบุคคลชุมชนซึ่งมีบุคคลอยู่สี่ประเภทในโลกใบนี้เมื่อมาทำความเข้าใจด้วยตังเองแล้วจึงตัดความกังขาไปได้มากทีเดียวจึงมีความปรารถนาอยากให้ผู้อื่นเข้าใจด้วยจึงนำมาเขียนไว้ณ ที่นี้
การถือประมาณของบุคคลชุมชนในโลกนี้มีสี่ประเภทคือ

๑ รูปปัปปมาณิกา ประเภทที่ถือเอารูปเป็นใหญ่ พวกนี้โน้มเอียงไปตามรูปแบบบุคคลิกลักษณะของบุคคลเพราะฉะนั้นจึงต้องอาศัยรูปแบบ อาศัยรูปลักษณ์ฯ อาศัยบุคลิกภาพของผู้ทำงานศาสนา อาศัยรูปแบบสถานที่สะดวกสบายเป็นต้นจึงสามารถโน้มนำเอาคนกลุ่มนี้เข้ามาศรัทธาศาสนาได้ฯ

๒ โฆสัปปมาณิกา ประเภทที่ถือเอาเสียงเป็นใหญ่กลุ่มนี้โน้มเอียงไปตามเสียงโฆษณา เพราะฉะนั้นจึงต้องอาศัยการโฆษณาประชาสัมพันธ์ อาศัยวาทะน้ำเสียงของบุคคล กลุ่มชนชักจูงเข้ามาฯ

๓ ลูขัปปมาณิกา ประเภทที่ถือเอาวัตรปฏิบัติขัดเกลาเป็นใหญ่ พวกนี้จะต้องอาศัยข้อวัตรปฏิบัติทำให้ดูเป็นอยู่ให้เห็นเยือกเย็นให้เขาสัมผัสจึงจักนำพาเขาเข้าสู่ศาสนาได้ฯ

๔ ธัมมัปปมาณิกา ประเภทถือเอาธรรมเป็นใหญ่ พวกนี้อาศัยธรรม อาศัยหลักการ วิธีการ หลักวิชา หลักสูตรมาพูดกันศึกษากันฯ

เมื่อเรามารู้หลักอย่างนี้แล้วจึงเข้าใจได้ว่าทั้งหมดก็คือรูปแบบหรือขอบเขตในการทำงานศาสนานั่นเอง ครูบาอาจารย์แต่ละท่านล้วนมีความถนัด ความชำนาญไม่เหมือนกันนั่นเองจะหาบุคคลที่เข้าใจแล้วทำครบทั้งสี่ประเภทนั้นก็หายากมาก
ส่วนบุคคลที่มักกล่าวตำหนิผู้อื่นสำนักอื่นในทำนองว่า "มีแต่รูปแบบ"เป็นต้นนั้นทำให้เราเข้าใจได้ว่า ท่านไม่เข้าใจอย่างนี้ไม่รู้รอบอย่างนี้นั่นเอง และที่ยิ่งร้ายไปกว่านั้นก็มีจนกระทั่งยึดถือสิ่งที่ตนเข้าใจนั้นเป็นใหญ่สำคัญไปว่าของตนถูกต้องของผู้อื่นผิดหมดไปเลยก็มี.จนกระทั่งเอาเป็นเหตุทะเลาะวิวาททำลายล้างกันและกันอยู่จนทุกวันนี้

ข้าพเจ้าจึงมีความปรารถาอยากให้ท่านผู้รู้ได้หยิบยกเอาธรรมเหล่านี้ไปขยายความต่อเป็นร่วมด้วยช่วยกันเผื่อจะบรรเทาทัศนะคติอันเลวร้ายบางอย่างลงไปได้บ้าง ขอขอบคุณทุกท่านที่อุตส่าห์อ่านจนจบ มีความคิดเห็นประการใดโปรดวิจารณ์ หรือแสดงความคิดเห็นได้ฯ

คุณ Rosarin


ว่าที่จริงแล้วรูปแบบก็ไม่ได้มีอยู่จริงหรอกค่ะ เป็นโลกของจินตนาการที่หลงคิดนึกไปตามการติดรูปแบบ
เพราะการติดในรูปแบบก็คือการเข้าไปยึดถือตามรูปแบบนั้นๆว่าเป็นรูปแบบที่น่าพอใจหรือไม่น่าพอใจ



โปรดมองดูความจริงที่ปรากฎเฉพาะตามลำดับๆไป จริงโดยสมมติ จริงโดยสัจจะมันมีอยู่น่ะ อย่าเพิ่งกระโดดไปไกล. เดี๋ยวตามไม่ทัน

การไม่มีรูปแบบ...นี้...เป็นเหตุอันหนึ่งให้อายุพระศาสนา..สั้น..เสื่อมจากใจคนได้เร็ว

เพราะ..มานะ..เป็นกิเลส

แม้ไม่มีรูปแบบ..แต่มานะกิเลสก็มีได้เป็นปกติ...ก็มีข้าดีกว่าเอ็ง...เอ็งแย่กว่าข้า..อยู่ดี

และจะว่าไปแล้ว..รูปแบบ....นี้ดีนะครับ...

กระผมก็ยังติดในรูปแบบอยู่...

ก่อนจะไร้กระบวนท่า...ก็เพราะมันช่ำชองทุกกระบวนท่ามาแล้ว...นั้นแหละคับ

แจ๋วเจ๋ง.....เห็นด้วยอย่างยิ่งลย
กษัตริย์ ก็มีรูปแบบเครื่องทรง พระสงฆก็มีรูปแบบ ทหารตำรวจ พยาบาล แพทย์ แม้กระทั่งโรงเรียนสถานศึกษาแต่ละสถาบันก็มีรูปแบบเฉพาะและอีกมากมาย ภายนอกเครื่องแต่งกาย ภายในทัศนะ อุดมคติฯลฯ
ถ้าต่างคนต่างแก้ผ้ากันหมดก็คงหมดรูปแบบไปมากโขทีเดียว. แล้วอะไรจะเกิดขึ้นไม่อยากคิดเลย.....