...อันธรรมดาอยู่ว่า มนุษย์ผู้ประเสริฐทั้งหลายล้วนแสวงหาการไม่เกิด เพราะความเบื่อหน่ายในภพ ความคละเคล้ากันด้วยหมู่แห่งญาติ ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นความทุกข์ ลำดับแรกของผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์ หรือการไม่เกิดคือการกำจัดกาม เพราะด้วยกามนี้ทำเหล่าสรรพสัตวให้ลุ่มหลง กามเปรียบดั่งวัชพืชโตเร็ว กระจายพันธ์ง่าย และกำจัดยาก พุทธวิธีกำจัดกาม ซึ่งจัดเป็นกิเลสสำคัญของมนุษย์คือการศึกษาธรรมมะ แล้วนำมาปฏิบัติ ด้วยความตั้งใจ มีศรัทธาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจพาตนให้พ้นออกไปจากวัฏฏะสงสาร จริงอยู่เทียวว่า การศึกษา และการปฏิบัติเป็นของยากแท้ จะหาผู้ปฏิบัติแล้วได้ผลทันตาเห็นได้ทุกคนหาได้ไม่ หากแต่ทุกคนต่างพบกับอุปสรรคตามแต่ผลกรรมอันตนทำไว้แต่ปางก่อน ซึ่งยิ่งต้องตั้งใจให้แน่วแน่ขึ้นไปอีกว่า พุทธวิธีใดที่พระพุทธองค์ได้ทรงสั่งสอนเอาไว้ ผู้ปฏิบัติต้องไม่ย่นย่อ ไม่ปรับเปลี่ยน เพียงเพราะความสะดวกใจ สะดวกกาย หรือให้ดูเข้ากับสมัยนิยมเพราะการคิดแล้วกระทำอย่างนั้น นั่นแหละที่เรียกว่า แมงมุมย่อมชักใยไว้เพื่อดักตัวเอง หาใช่ดักแต่แมลงเท่านั้นไม่ เช่นนี้แล การจะพาตนออกจากวัฏฏะจึงเป็นความยากแท้ มนุษย์ผู้ใดสามารถประพฤติปฏิบัติได้ตามแนวทางของพระผู้มีพระภาคเจ้าได้แล้ว ย่อมเป็นผู้น่าสรรเสริญโดยแท้...

การออกจากวัฏฏะ...ด้วยอาศัยเจ้าตัวสร้างวัฏฏะเอง

The Mission Impossible...เป็นภารกิจ...ที่แทบจะเป็นไปไม่ได้...

แต่ก็พอมีทางเป็นไปได้..