พรุ่งนี้ หรืออนาคต เป็นแค่ความคิดเอา...ประเมิณเอา ต้วยจิตปรุงแต่ง ด้วยนามขันธ์

ปรุงไปในแวดวงแห่งการคาดคะเนด้วยสัญญา ปรุงแต่งต่างกันเพราะสัญญาขันธ์ต่างกัน

คนในโลกนี้จึงอยู่การคาดหวังอนาคต ที่ง่อนแง่นคลอนแคลนที่สุด

ปลอบประโลมตัวเอง เหน็ดเหนื่อย ไขว่คว้าคาดเดา จนกว่าจะพบ.....การหยุด

ผลของเหตุปัจจัยของคำว่าพรุ่งนี้คือภพ ชาติ ชรา มรณะ

หยั่งรู้ได้โดยญาณแห่งเฉพาะพระพุทธเจ้า

แต่เป็นแค่การคาดคะเนและเดาเอาเองจากสัตว์โลกทั้งหลาย

พรุ่งนี้มีอย่างไร มาถึงได้อย่างไร

เบื้องหน้ามีเพียงปัจจุบันขนะที่เปลี่ยนแปลงไป ในกระแสแห่งอทัปปัจยตา

วันพรุ่งนี้เป็นสิ่งหนึ่งในอนาคต แต่ไม่มีใครไปถึงได้เพราะมันเป็นอนาคต
แม้แต่วันพรุ้งนี้ก็ไม่มีวันจะไปถึง พอไปถึงมันก็เป็นวันนี้ทุกทีไป

แต่คนเราชอบวาดฝันถึงวันพรุ่งนี้กัน ทำทุกอย่าง อ้างว่าเพื่ออนาคต อ้างกันทั่วทั้งประเทศ ทั่วทั้งโลก สอนกันในสิ่งที่ไม่มาถึง .....ทำความถึงพร้อมให้ถึงเดี๋ยวนี้สิ แก้ปัญหาต่อหน้านี้ ทำสวรรค์ นิพพานเดี๋ยวนี้แล้ว จะกังวลไปใยถึงอนาคต อย่าเสียเวลาอีกต่อไปเลย.....

พรุ่งนี้มีได้เพราะความไม่เที่ยง

ถ้าทุกอย่างเที่ยง จะไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีการหมุนของจักรวาล
ไม่มีกลางวันกลางคืน ไม่มีกาล

ไม่เที่ยงจริงๆ ขนาดรูปในกระทู้ผม ยังเปลี่ยนเองได้เลย...งง

ใครว่า..พรุ่งนี้..ไม่มี..????

ตรงประเด็น...ที่สุด...

พรุ่งนี้..หรือ..อนาคต...มีครับ...

ส่วนที่เป็นความคิดปรุ่งแต่งของคนเรานั้น..ไม่ใช่พรุ่งนี้..ไม่ใช่อนาคต..ครับ

คนละเรื่อง...