ได้ยินเสียงด่าตัวเอง

นั่งสมาธินั่งดูลม แล้วมามองกระจกแบบใช้ตาเพ่ง. กระจกมันบิดไปบิดมา บางทีก็ได้ยินเสียงคนพูดถึงเรื่องที่ผมคิด แต่มองไม่เห็นคน ตอนนี้เพี้ยนครับ อาการแบบนี้เขาเรียกจิตหลอกรึเปล่า ตอนนี้ลำบากมาก หนวกหูเสียงด่ามาเป็นอาทิตย์แล้วครับ ได้ยินเสียงความคิดของตัวเองอีก หนวกหูมาก พอจะมีวิธีแก้ใหมครับ.

.........
"เอกายโน อยํ ภิกฺขเว มคฺโค" ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทางนี้เป็นทางไปอันเอกฯ
แสดงว่ามีมหาสติปัฏฐานสูตรนี้ อย่างเดียวที่จะทำให้เราบรรลุมรรคผลนิพพานได้
ทางอื่นหมดสิทธิ หรือไม่ว่าจะทางใดๆ ก็ต้องมาทางสายนี้เท่านั้น เพราะทางสายสายนี้
สุดท้ายจะไปรวมลงที่ มรรคจิตเหมือนกันหมด จึงเรียกว่า ทางสายเดียว ที่ไม่ข้องแวะกับทางสายอื่น
เรียกว่าทางสายกลาง แม้จะตรัสไว้วา่ สติปัฏฐาน ๔ ผู้เดินก็เดินทางเดียวทางใดทางเท่านั้น
คือ จะไม่พร้อมกันทั้ง ๔ สาย ทางใดเมื่อเข้าถึงมรรคเป็นอันว่าถึงแล้ว ธัมมานุปัสสนา เป็นอันว่า
ได้ครอบคลุมไปถึง กายานุปสสนา เวทนานุปัสสนา จิตตานุปัสสนา ด้วย เพราะธรรมเหล่านั้น
ก็เป็นธัมมานุปัสสนาด้วย

เมื่อเจริญหมวด กายานุปัสสนา ก็เท่ากับได้เจริญธรรม หมวดธัมมนุปัสสนาไปด้วย
เมื่อเจริญหมวด เวทนานุปัสสนา ก็เท่ากับได้เจริญธรรม หมวดธัมมนุปัสสนาไปด้วย
เมื่อเจริญหมวด จิตตานุปัสสนา ก็เท่ากับได้เจริญธรรม หมวดธัมมนุปัสสนาไปด้วย
เมื่อเจริญหมวด ธ้มมานุปัสสนา ก็เท่ากับได้เจริญธรรมทั้ง ๔ หมวดไปด้วย

การที่เราท่านทั้งหลาย ได้พากันเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏฏสงสารตลอดกาลนานหลายหมื่นปีแสนปี
ก็เพราะไม่รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจ ๔ ตามความเป็นจริงอริยสัจ ๔ เหล่านั้น เราและท่านทั้งหลาย ได้เห็นแล้ว ได้ถอนตัณหาที่จะนำไปสู่ภพแล้ว ตัดมูลรากของทุกข์ให้หมดสิ้นไป บัดนี้ภพใหม่ไม่มีอีกแล้ว

ชนเหล่าใด ไม่รู้ทุกข์ ไม่รู้เหตุเกิดทุกข์ ไม่รู้ความดับทุกข์โดยประการทั้งปวง ไม่รู้มรรคอันเป็นทางปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ ไม่สามารถจะทำที่สุดแห่งทุกข์ในวัฏฏะได้ จึงต้องเข้าถึงความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ตลอดไป

ชนเหล่าใด รู้ทุกข์ รู้เหตุเกิดของทุกข์ รู้ความดับทุกข์โดยประการทั้งปวง รู้มรรค ๘ อันเป็นทางปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ ชนเหล่านั้นถึงพร้อมด้วยเจโตวิมุติ และปัญญาวิมุติ สามารถทำที่สุดแห่งทุกข์ในวัฏฏะได้ ไม่ต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย ตลอดไป

ทางนี้เท่านั้นที่เป็นไปเพื่อมรรคผล ทางอื่นไม่มีเลย ท่านทั้งหลาย จงดำเนินไปตามเส้นทางนี้เถิด เพราะเส้นทางนี้เป็นที่ลุ่มหลง แห่งมารและเสนามาร

เมื่อท่านทั้งหลาย ดำเนินไปตามทางนี้แล้ว จักทำทุกข์ในวัฏฏสงสารทั้งสิ้นให้เด็ดขาดลงไปไม่มีเหลือ เราได้ทราบทางนี้ว่าเป็นที่สลัดออกซึ่งลูกศรทั้งหลาย มีราคะเป็นต้น ด้วยตนเองอย่างแน่นอนแล้ว จึงได้บอกแก่พวกท่าน

ท่านทั้งหลาย จงรีบทำความเพียร เพื่อเผากิเลสให้สิ้นไปจากขันธสันดาน เพราะพระตถาคตทั้งหลายเป็นแต่ผู้ชี้บอกทางให้เท่านั้น

เมื่อชนเหล่าใดปฏิบัติตามทางที่ตถาคตชี้บอกไว้แล้ว เพ่งด้วยฌานทั้ง ๒ คือ อารัมมนูปนิชฌาน ลักขนูปนิชฌาน ได้แก่ เจริญสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน ชนเหล่านั้น ย่อมหลุดพ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร กล่าวคือ วัฏฏะเป็นในภูมิ ๓