บทว่า สุรา ได้แก่สุรา ๕ อย่างคือ ปิฏฐสุรา (สุราทําด้วยแป้ง) ๑
ปูวสุรา (สุราทําด้วยขนม) ๑ โอทนสุรา (สุราทําด้วยข้าวสุก) ๑ กิณฺณปกฺ-
ขิตฺตา (สุราที่เติมด้วยส่าเหล้า) ๑ สมฺภารสสยุตฺตา (สุราที่ประกอบด้วย
เครื่องปรุง) ๑.

บทว่า เมรย ได้แก่ของหมักดอง ๕ อย่าง คือ ปุปผาสวะ
(เครื่องดองด้วยดอกไม้) ๑ ผลาสวะ (เครื่องดองด้วยผลไม้) ๑ มัธวาสวะ
(เครื่องดองด้วยน้ําผึ้ง) ๑ คุฬาสวะ (เครื่องดองด้วยน้ําอ้อยงบ) ๑ สัมภารสังยุตตะ (เครื่องดองที่ประกอบด้วยเครื่องปรุง) ๑

แม้ทั้งสองอย่างนั้นชื่อว่า
มัชชะ เพราะอรรถว่า เป็นที่ตั้งแห่งความเมา เจตนาเป็นเหตุดื่มน้ําเมานั้น

ชื่อว่า ปมาทัฏฐานะ เพราะเป็นเหตุแห่งความประมาท.
แต่โดยลักษณะเจตนาที่ประมาท อันเป็นไปแล้วทางกายทวาร ด้วยสามารถแห่งความมึนเมา
เริ่มแต่เชื้อน้ําเมากล่าวคือสุราเมรัย ตามที่กล่าวแล้ว ชื่อว่า สุราเมรัยมัชชปมาทัฏฐาน.

สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน มีองก์ประกอบ ๔ อย่างคือ มชฺชภาโว
(ความเป็นของเมา) ๑ ปาตุกมฺยตาจิตฺต (จิตคิดจะดื่ม) ๑ ตชฺโช
วายาโม (ความพยายามอันเกิดแต่จิตนั้น ) ๑ อชฺโฌหรณ (กลืนให้ล่วงลงในลําคอ) ๑.



ก็ภาวะที่สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานนั้น มีโทษโดยส่วนเดียวเพราะเขา
ดื่มด้วยจิตเป็นอกุศลอย่างเดียว

พระสุตตันตปิฎกขุททกนิกายอิติวุตตก