กรัชกาย

เมื่อภาวนาว่า พุท ว่าโธ แล้วๆเล่าๆไป พุทโธไป ปัญหาอยู่ดังตัวอย่างนี้ ไม่ใช่อยู่ที่ "พุทโธ" ดู



นั่งสมาธิแล้วมีอาการหมุนเหวี่ยงจะอ้วก

ผมก็นั่งตามลมหายใจพุทโธไป

วันแรกๆก็ไม่เป็นอะไร พอวันที่สามนั่งไปซักพัก ประมาณสิบนาที เริ่มมีอาการเหวี่ยงแบบเหวี่ยงหมุนจน เวียนหัว จึงนั่งต่อไม่ได้ ลืมตาขึ้นมา นั่งดูพระรูปอื่น

เป็นอย่างนี้ อยู่เกือบตลอด กลับมาที่กุฏิก่อนจะจำวัดก็นั่งก็เป็นอีก

จนมาถามพระพี่เลี้ยงท่านบอกเหมือนจิตกำลังจะได้เข้าสู่ความสงบให้ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ แต่มันก็ได้แบบแปปๆแล้วก็หมุนอีกหมุนอีก

จนลาสิกขามาก็เริ่มมาหาอ่านเองจนได้อ่านบันทึกกรรมฐานของเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ให้พิจารณา กาย เวทนา จิต ธรรม

คราวนี้ก็ทำตามหนังสือ หายใจตอนแรกก็ยาว ก็ตามไปซักพัก เริ่มพิจารณาตามสติปัฐฐาน คราวนี้หมุนเร็วเลยหมุนแรงมากจนรู้สึกจะอาเจียนเลย

ผมก็พิจารณาว่าเป็นทุกขเวทนา ก็ดีขึ้นแปปก็หมุนอีกเรื่อยๆ จนตอนนี้ยังแก้ไม่ได้เลยครับ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ล่าสุดเมื่อคืนหมุนจนจะอ้วกจนถอนสมาธิออกมา ยังมีอาการเวียนหัวจะอ้วกมาอีกซักสิบห้านาทีค่อยดีขึ้น

คำถามครับ

1. ผมควรแก้ปัญหานี้ยังไงดี ฝืนนั่งไปเรื่อยๆจนหายหรือต้องกำหนดอะไรยังไง

2. จุดมุ่งหมายจริงๆ คือวิปัสสนากรรมฐานคืออะไรครับ

ไม่ได้โอ้อวดว่าตัวเองเก่งนะครับ พอดีผมเรียนแพทย์เลยเข้าใจพวกสรีระร่างกายมนุษย์อยู่แล้ว เมื่อมาเรียนรู้ทางธรรม พิจารณาตามขันธ์ 5 ก็เข้าใจ ว่า มันไม่ได้มีตัวตนจริงๆของเรา เหมือนเท่าที่อ่านการฝึกวิปัสสนาทำให้เราเข้าใจ ว่า ทุกอย่างมีเกิดดับของมันเป็นธรรมดา ไม่ให้เรายึดติด

แต่ถ้าผมอ่านแล้วเข้าใจแล้วจะทำไปเพื่ออะไร หรือว่าให้จิตเราแข็งแกร่ง จะได้มีสติรู้เท่าทันทุกการกระทำ
หลังสึกออกมาทุกวันนี้ เวลาจะโกรธใครก็เหมือนมีสติมาห้ามทัน แต่ก็ยังมีหลุดบ้าง ซึ่งก่อนหน้านี้จะตอบโต้แทบจะทันทีเพราะเป็นคนใจร้อน

Love J.
ผมแนะนำอย่างนี้ว่า สังวรอินทรีย์ก่อน อ่านหรือฟังพระธรรมคำสอนพิจารณาใคร่ครวญให้เกิด
ความเห็นความเข้าใจที่ถูกต้องว่าปฏิบัติเพื่ออะไร โทษของกาม คุณของสมาธิ เมื่อใคร่ครวญ
พิจารณา ทำไว้ในใจดีแล้วก็ปรารภศรัทธา ปรารภความเพียรละบาปอกุศล เจริญกุศล มีสติ
หิริโอตัปปะ รักษาศีลอันเป็นไปเพื่อสมาธิ

อาการแบบนี้ แม้ไม่บริกรรม รู้ลมหายใจ มันก็เหวี่ยง ผมผ่านมาด้วยตัวเองคือสมาธินี้มันเป็นอารมณ์ละเอียด
จิตมันยังหยาบ ใจไม่ยินดีในสมาธิ แส่สายอยากคิดอยากปรุง อยากในอารมณ์ภายนอกนั่งเพ่งมัน ๆ ก็เหวี่ยง

กรัชกายถาม
คุณทำแบบไหนมาขอรับ

เลิฟ เจ ตอบ
อานาปานสติ พุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ ศีลานุสติ จาคะนุสติ เทวดานุสติ มรณนุสติ อุปสมานุสติ กายคตานุสติ

เลิฟ เจ บอกว่า







Love J. ทำ ๑๐ อย่างเลย คือ อนุสติ ๑๐

Love J.
ทำกสิณ ๑๐ มาหมดแว้ว .. ไม่เคยบอกครับ

อ้อ บอกว่า ยังงี้ ขออภัย ทำอนุสสติ ๑๐ มาหมดแว้ว

ก็ทำนองเดียวกัน คือ อานาปานสติ ก็อยู่ในอนุสสติ ๑๐ เขาก็ให้ทำไปอย่างเดียว แต่คุณเล่นหมดเบย ๑๐ อย่าง

ทำอนุสติ ๑๐ ทุกอย่าง อันนี้ผมบอก เพราะทำทุกอย่างจริง ๆ เป็นประจำสม่ำเสมอ

ไม่ได้กำหนดกรอบว่าจะทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว เหมือนคุณกรัชกายทำธุระการงานเสร็จก็กลับบ้านมาพักผ่อน ถึงบ้านแล้วก็อาบน้ำบ้าง โกนโหนดบ้าง ตกแต่งบ้านบ้าง ทำความสะอาดบ้าง ปลูกต้นไม้บ้าง ตัดหญ้าบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ออกกำลังกายบ้าง นอนบ้าง ฉันใดก็ฉันนั้น

นั่นแหละถึงบอกตั้งแต่ต้นว่า ทำอย่างนั้นนิดอย่างนี้หน่อย พุทธานุสสติหน่อย หายใจเข้าพุทเป็นต้นหน่อยฉะอี้แล.

ผมอุปมาถึงบ้านให้เข้าใจง่ายครับคุณกรัชกาย

แล้วบ้านมันเกี่ยวกับอนุสสติ ๑๐ ยังไง ทำอนุสสติ ๑๐ ทำบ้านสะที่ไหน

ผมเปรียบบ้านเหมือนกายนี้ใจนี้ เปรียบจิตเหมือนผู้อาศัยในบ้าน เปรียบอนุสติ ๑๐ เหมือนการทำบ้านให้หน้าอยู่ เปรียบจิตที่สงบเหมือนผู้อาศัยอยู่ในบ้านที่มีความสะอาด สะดวก สบาย มีความสุข

หายใจเข้าที พุท เดินๆไป นึกถึงพระพุทธเจ้าที นั่งๆนึกถึงศีล เป็นต้นทียังงี้นะ เขาเรียกว่าคนทำอะไรไม่จริงไม่จัง คิกๆๆ คิดมโนไปเองว่าทำบ้านให้สะอาด

ดังที่เคยพูดก่อนหน้าว่า ลงได้เล่านั่นนี่เป็นฉากๆยังเงี้ยนะ เดี๋ยวเถอะเป็นพระอรหันต์

ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ

แล้วยังไง ก็ว่าทำอนุสสติทั้ง ๑๐ อย่าง นั่นนิดนี่หน่อย

อย่าเอาผมไปเปรียบพระอรหันต์เลย ผมความเพียรน้อยปัญญาก็น้อย
ที่น้อยอยู่จะทำให้มากขึ้น ที่ยังไม่มากจะไม่ให้น้อยลง

แล้วยังไง ก็ว่าทำอนุสสติทั้ง ๑๐ อย่าง นั่นนิดนี่หน่อย