บางทีก็อย่างที่คุณ Luna กล่าว



การใช้ภาษาในการสื่อสารบางอย่าง
บางครั้งมันก็ยากที่จะสื่อสารให้คนทุกคนเข้าใจเหมือนกัน

และ "น้ำ" ก็มาอีกแล้ว

ในบรรดาผู้ที่คุณรู้จัก
คุณเคยพบเจอ/รู้จักใครที่มีทัศนะที่มีทัศนะพื้นฐานในลักษณะแบบเดียวกับคุณบ้างคะ
คือ เอกอนไม่ค่อยเจอนะ

และเอกอนก็ไม่ค่อยจะนำเรื่องแนวนี้มาพูดในการสนทนาธรรม
เพราะมันเป็นสิ่งที่เหมือนนักปฏิบัติชาวพุทธจะรับไม่ค่อยได้

ใครก็พูดได้ทั้งบ้านทั้งเมือง ว่างๆๆๆๆๆ
สำคัญตรงที่ว่า
จิตของเขาผู้นั้นเข้า
ถึงความว่างเปล่า
จริงไหม
สัมผัสได้แค่ว่างเปล่าแต่ปาก
จิตยังไม่เข้าถึงซะด้วยซ้ำไป

ลำพังจิตตกกระแสพระนิพพานคุณปฤษฏีเคยสัมผัสแล้วรึยัง
คุณปฤษฏีเคยรู้สึกถึงกระแสพระนิพพานรึยัง.

ผมจัดลำดับ คนไว้ดั่งนี้

พูดไม่ได้ทำไม่ได้มีมากที่สุด

พูดได้ทำไม่ได้มามีมากลำดับต่อมา

พูดไม่ได้ทำได้ลำดับต่อมา

และน้อยที่สุดนั้นก็คือพูดได้ทำได้

พูดง่ายแต่ทำอยาก พูดมากไม่ลงมือทำก็ไม่เกิดผล

ผู้ปฏิบัติได้จะเกิดปัญญา ผู้เกิดปัญญาย่อมจะอ่อนน้อมและเมตตา
เมื่อเมตตาเกิดย่อมอยากจะช่วยเหลือ ด้วยการบอกต่อแนะนำ

ทำดีย่อมดีมีแต่ความเบาใจเบากาย
ทำชั่วได้ชั่วมีแต่จิตมั่วหมองหนักกายหนักใจ

ปัญญานั้นเดินส่วนทางกับกิเลส
ผู้ที่มีกิเลสมากแสงสว่างแห่งปัญญานั้นจะมืดลง

รู้จักการฟังคำสอนตามปกติเป็นปกติไหมคะ
เวลาที่จำชื่อเรื่องราวชีวิตตัวเองคือสักกายทิฏฐิ
ส่วนจำบัญญัติคำเรื่องราวต่างๆในพระไตรปิฎกหรือ
จำว่าเป็นคนสัตว์วัตถุต่างๆคืออัตตานุทิฏฐิล้วนแต่มิจฉาทิฏฐิ
เคยลืมชื่อตัวเองลืมว่ามีพ่อแม่ญาติพี่น้องสมบัติกุฏิศาลาไหมจำแม่นไหมของวางตรงไหน
ถือกุญแจติดกุญแจแบบติดแจเนี่ยรู้สึกตัวไหมว่าแบกภาระหนักมาก555จำไม่ได้ก็ติดสีติดเลขที่กุญแจ
ไม่เคยจำถูกตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเลยทรงบอกว่ามีแต่ธัมมะไม่มีเราเขาสัตว์บุคคลหรือสิ่งใดๆฟังบ้าง

ผมว่า..เซ้นท์.คุณลูนา..จะเสีย...

ปรุงแต่งผิด

เลยไม่รู้ว่า...ผมว่า...อะไรโง่

สภาพธรรมดับนับไม่ถ้วนเดี๋ยวนี้
ไม่ควรนับเองโตๆกันแล้วสมควรฟังให้เข้าใจ
ถ้าไม่โลภมากสะสมสิ่งของจะถือกุญแจไหมคะ
ฟังบ้างนะตายแล้วกลับลุกขึ้นมานั่งฟังไม่ได้น๊า


https://youtu.be/-bXs15VLSeQ

พระพุทธเจ้าให้พุทธบริษัททั้ง4มี2เพศคือคฤหัสถ์หรือบรรพชิต
บรรพชิตเกิดจากสละเพศคฤหัสถ์ครองแค่ผ้า3ผืนบาตรเบาไหม
ฉันไม่เกินเที่ยงทิ้งหมดไม่มีคำสั่งให้สะสมของเต็มกุฏิศาลาค่ะไม่แบกอะไรเลย
ดูพฤติกรรมตนเองเลือกเป็นให้ถูกเพศถ้ายังอยากใช้เงินต้องสละเพศบรรพชิตคือลาสิกขาน๊า
มีแต่คนเป็นที่บอกความจริงให้เข้าใจถูกตามคำสอนเพราะคนตายไม่มีใครกลับมาบอกตามคำสอนได้

มองเห็นชัดไหมคะ...สภาพธัมมะกำลังเกิดดับเร็วมาก
นับแสนโกฏิขณะเดี๋ยวนี้ไม่ได้ทำมีแล้วฟังเพื่อสะสมปัญญา
และผู้ที่จะมาบอกแบบนี้อีกครั้งคือพระพุทธเจ้าศรีอริยเมตไตรยโยโน่นค่ะ

https://youtu.be/fD5_-dOqVvw
ฟังให้มันเข้าใจ...เวลาพระพุทธเจ้าถามว่า
เห็นเที่ยงหรือไม่เที่ยง...จะได้ตอบถูก...ไม่เที่ยงพระเจ้าข้า

ผมตีความทั้งทางโลก และ ทางธรรม

พูดมาตั้งนาน ไม่เข้าใจ เริ่มโวยวาย เริ่มพาล

เกิดดับคือสภาวะธรรมที่ปรุงแต่ง ไม่เกิดไม่ดับ คือพระนิพพาน

ก่อนที่ พระคุณเจ้า หลวงปู่ชอบ ฐานะสโม จะดับขันธ์ เข้าพระนิพพาน ตัวเอง ได้มีโอกาส เรียนถาม ข้อสงสัย เรื่องเงินทอง เหตุการณ์ในวันนั้น ศิษย์พี่ ให้ผมพาหลวงปู่ชอบ เดินจงกรม อยู่บนรถวีลแชร์ เมื่อได้เวลาเที่ยง ให้พาหลวงปู่เข้าห้อง เพื่อพักผ่อน ผมทำตามคำแนะนำของศิษย์พี่ ทุกสิ่งอย่าง เมื่อเข้ามาภายใน พรมปูที่นอน จัดหมอน อุ้มหลวงปู่ชอบ ลงนอนในที่จัด ไว้ดีแล้ว เหตุการณ์ ในวันนั้น ผมยังจำได้ดี ผมเรียนถามหลวงปู่ ปู่ครับ ผมจะจับเส้นให้นะครับ กระซิบอยู่ข้างๆหูท่าน หลวงปู่ถาม จับเส้นเป็นหรือ จับเป็นครับหลวงปู่ อ้าวงั้นก็ จับเส้นไปละกัน ภายในห้อง มีหลวงปู่ชอบ มีผม และมัคทายก อยู่ในเหตุการณ์ด้วย วันนั้นคือวันคล้ายวันเกิด ทำบุญล้ออายุหลวงปู่ชอบท่านถามมัคทายก วันนี้ ได้เงินทำบุญมาเท่าไหร่ 50,000 ปู่ เอามานี่ ในขณะที่ ผมถวายการบีบนวด หลวงปู่ชอบ ผมเองก็ได้สังเกต ด้วยตาของตัวเอง ด้วยหูของตัวเองมัคทายก เอาเงินมาให้ หลวงปู่ชอบ ทั้งหมด แล้วแกก็ ไปจัดตู้สัมภาระ เมื่อผมเห็น หลวงปู่ชอบ จับเงินทำให้ภายในของผม เกิดความสับสน อยากนึกตำหนิท่าน ไหนว่า พระป่าไม่จับเงิน แต่ก็กด เจ้ากิเลสจิตที่คิดไม่ดี ให้เปลี่ยนเป็นความคิดที่ดี หลวงปู่ท่านพ้นแล้ว ท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว เงินทอง เป็นแค่กระดาษสำหรับท่าน แต่เรานี่สิ ยังไม่ข้าม เรื่องเงินเงินทองทอง ด้วยมีคำสอน พระไม่จับปัจจัยแต่วันนี้ เราจะต้องข้ามเรื่องเงินทองนี้ไปให้ได้ ขณะที่หลวงปู่ กำลังแผ่เมตตาให้กับเจ้าของ ปัจจัยอยู่นั้น สักพัก ท่านก็เรียก ให้มัคทายก มาเอาเงินไปเก็บ ระยะห่าง กว่ามัคทายกจะเดินมาถึงหลวงปู่ ผมจึงตัดสินใจ ยื่นมือไปรับเงิน แล้วผมก็อ้อนวอนท่านอยู่ภายในใจ คล้ายว่า หลวงปู่ชอบ สกรีนผม ตั้งแต่หัวจดเท้า แล้วท่านก็ส่ง เงินให้ผม จับทั้งหมด ผมชื่นชม เงินทองได้สักพัก จิตรู้ภายใน พูดขึ้น เป็นเสียงภายในใจ เงินทองนี้ไม่ใช่ของเรา ผมจึงหันหลัง เพื่อจะส่งมอบให้กับมัคทายก มัคทายกก็ถึงตัวแล้ว ก็รับเงินจากมือผมไป ทั้งหมด เป็นความเมตตา ของหลวงปู่ชอบ ที่ท่านเปิด ธรรมภายใน วันนั้น ผมได้รับคำตอบ จากนี้ไปเราจะเที่ยวไป โดยไม่มีอุปสรรค เรื่องเงินทองมารบกวนจิตใจอีกเลย

คนยากจน ขาดแคลนก็เพียงแต่"เงิน"

แต่คนมีเงินสิ่งที่ขาดแคลนยิ่งสับสน เพราะฉะนั้น สิ่งที่แสวงหา ยิ่งมาก ก็ยิ่งรู้สึกว่าตนเองขาดแคลน ยิ่งมาก

พูดอ้อมๆ..ไม่เข้าใจ...งั่นก็พูดตรงๆ...แล้วกัน

ที่คุณลูนา...อ้างอิงความเห็นผม..แล้วพูดเตือน..ว่า..อย่าไปว่าใครโง่..นั้น
การตีความของคุณลูน่า...มันผิด..ตีผิด

คุณลูน่า...ปรุงแต่งความคิดผิด..เลยเข้าใจผิด..คิดว่าผมว่าใครโง่..


ดูให้ดีดี...ว่า..ผมว่าอะไรโง่..

คุณLunaเข้าใจไหมคะว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าสอนให้เข้าใจตนเองตามปกติ
แล้วจะเห็นพฤติกรรมต่างๆของตนเองที่ไปเกี่ยวข้องกับคนสัตว์วัตถุต่างๆ
คำสอนของพระพุทธเจ้าสอนให้รู้สึกตัวว่าตนเองดีหรือไม่ดีอย่างไร
และเมื่อเข้าใจพฤติกรรมต่างๆของตนเองตามคำสอนเท่านั้น
จึงจะแยกแยะได้ว่าอะไรที่ตนกำลังคิดตามคำสอนได้
อย่างการคิดถึงชื่อตัวเองรู้ตัวไหมว่าจำผิดแล้วค่ะ
เพราะคิดเองลืมคิดตามคำสอนอยู่เข้าใจไหมคะ
ที่เกิดมาอยู่เนี่ยแหละคือตัวเองยังมีกิเลสอยู่
จะไปเข้าใจตอนไหนคิดแต่อัตตานุทิฏฐิ
ลืมว่าตัวเองก็กำลังมีสักกายทิฏฐิอยู่
รู้ตัวไหมคะว่าไม่คิดตามคำสอน
แสดงว่าสะสมอวิชชาแล้วค่ะ
คิดถึงแต่อัตตานอกตัวตน
ลืมระลึกตามคำสอนแล้ว
ซึ่งมีตรงกับอัตตาตัวเองอยู่
เดี๋ยวนี้เลยที่เห็นคนสัตว์วัตถุ
คือเงาของสิ่งที่เกิดดับที่กายใจตนเองนับไม่ถ้วนแสนโกฏิขณะเลยค่ะ

ถูกต้องค่ะ ทุกข์ เป็นความจริงอันประเสริฐ ก็เป็นคำ พื้นๆมาก
แต่ กว่าที่พระพุทธองค์ จะตรัสรู้ และสามารถตรัสมาได้ ว่า ทุกข์ คือหนึ่งใน ความจริงอันประเสริฐ

หนึ่งใน อริยสัจ 4

ก็ผ่านทุกข์มาอย่างยากเย็นแสนเข็ญ กว่าจะตรัสคำนี้ออกมาได้ ว่า สิ่งเหล่านี้ คือความจริงอันประเสริฐ

เมื่อไร ผู้ปฎิบัติเห็นได้ว่า นั้นคือ ความจริง
ก็ก้าวล่วงจากทุกข์ได้

แต่เมือไร เห็นได้ว่า เป็นความประเสริฐ แท้จริง
ดังที่พระพุทธองค์ทรงแสดง
จึงนับว่า เข้าเห็นถึง อริยสัจ ได้อย่างแท้จริง