คนที่ไม่ประมาทนั้น เค้าไม่ผลัดวัน ประกันพรุ่ง เค้ามีโอกาสมีเวลา เค้าทำไปเรื่อยๆ สิ่งไหนเป็น"บุญ" เค้าทำ สิ่งไหนเป็น"บาป" เค้าไม่ทำ

นี่คือผู้ไม่ประมาท รู้จักทำ รู้จักเอาในสิ่งที่ควรเอา รู้จักทำในสิ่งที่ควรทำ นั่นแหละสติปัญญาดี

เราต้องใช้มันเป็นประโยชน์ในชีวิต ให้มันมีคุณค่า แต่ละวัน แต่ละเดือน แต่ละปี เราไม่ทำวันนี้ เดี๋ยวนี้ แล้วจะไปทำวันไหน "ความตาย"เป็นสิ่งที่ไม่แน่นนอน วันนี้อยู่ พรุ่งนี้อาจจะอยู่หรือไปก็ไม่รู้นะ
.
--- หลวงปู่คำพอง ปัญญาวุโธ
วัดป่านานาชาติ รัฐเวอร์จิเนีย สหรับอเมริกา





"ถ้าคนมันถึง พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ฝากเป็นฝากตายแล้วมันบ่ไปใสแล่ว ผู้ใดว่าหยังให้กะเฉยๆคือกันกับคนมีเงินพันล้านในกระเป๋าเดินตามทางคนว่าให้กะเฉยๆเพราะใจมันเป็นสุขคิดถึงเงินในกระเป๋าเจ้าของ เปรียบคือกันกับคนที่มีสรณะเป็นที่พึ่งในใจมันกะคือกันนั่นละ แต่มันถึงยากเด้ละขนาดพระเทวทัตมีฤทธิ์เหาะเหินเดินอากาศได้ยังบ่ถึงสรณะไหลลงอเวจียังบ่ไดัไปผุดไปเกิดอยู่จนถึงปัจจุบัน ในประเทศไทยร้อยคนสิมีพอสามคนบ่ที่ถึงสรณะ เกิดเป็นคนนั้นประเสริฐแล้วเป็นแก้วสารพัดนึก นึกดีกะได้ดี พระคือกันอยู่วัดบ่เคยภาวนาจักเทื่อไปหาสร้างเหรียญมาแล้วทำท่าไปปลุกเสกเหรียญให้ขลัง คือบ่ปลุกเสกเจ้าของนั้นให้มันดี... "
หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร
วัดป่าถ้ำสหาย อ.หนองแสง จ.อุดรธานี






...ต้องพยายามฝึกจิต จนกระทั่ง
มันเข้าสู่อัปปนาสมาธิให้ได้
เข้าสู่ฌาน เข้าสู่อุเบกขาให้ได้
"แล้วมันจะอยู่กับที่ได้ "

.
เพียงแต่ใช้สติพุทโธ พุทโธนี้ยังไม่พอ
ต้องนั่งหลับตา แล้วก็พุทโธ พุทโธ
จนกว่ามันจะรวมเข้าสู่ความสงบ
พอมันรวมแล้ว ก็ต้องให้มันรวมบ่อยๆ
รวมจนมันไม่อยากจะไปไหนแล้ว
อันนั้นแหละ...ต่อไปมันก็จะไม่แกว่ง
"ไม่ไปรัก ไปชังกับอะไร"
ต้องนั่งให้เข้าสมาธิให้ได้

.
การมีสติรู้อยู่นี้ ยังไม่พอ..
"ยังดึงไม่เข้าสู่ที่เป็นกลางอย่างแท้จริง"
ยังแกว่งได้อยู่...พอเผลอสติเมื่อไหร่
มันก็จะแกว่งทันที.

.................................
.
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา 23/5/2562
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี






"ใจที่สำรวมระวังต้องสวยต้องงาม ต้องไม่กระทบกระเทือนผู้อื่นให้เกิดความเดือดร้อน ภาษาของธรรม ความรู้ที่เรียนมาจากธรรม เราปฏิบัติเพื่ออรรถเพื่อธรรมแล้ว จะไม่แสลงแทงใจผู้หนึ่งผู้ใด แม้จะพูดเป็นเสียงฟ้าดินถล่มลงมาก็ตาม ก็เหมือนฝนที่ตกลงมาจากฟ้า ฟ้ามันร้องเปรี้ยงๆ ๆ แต่ฝนตกลงมามันเย็น นั่นเห็นไหมล่ะ..."
"หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน"




"ทุกคนจะต้องเข้ามหายุทธสงครามสักวันหนึ่ง คือการ ต่อสู้กับมัจจุราช เมื่อถึงเวลานั้นแต่ละคนจะต้องสู้เพื่อ ตนเอง และต้องสู้โดยลำพัง ผู้ที่สู้ได้ดีก็จะไปดี คือไปสู่ สุคติ ผู้ที่เพลี่ยงพล้ำก็จะไปร้าย คือไปสู่ทุคติ อาวุธที่ใช้ ต่อสู้มีเพียงสิ่งเดียว คือ "สติ" ซึ่งจะสร้างสมได้ด้วยการ เจริญภาวนาเท่านั้น"..
หลวงปู่ฝั้น อาจารโร