ถ้ามีสติอยู่ประจำมันก็สบาย
ธรรมชาติของจิตมีอยู่สองอย่างเท่านั้น
คือมืดกับพ้นมืด อย่างอื่นไม่มี
ถ้ามีสติอยู่ประจำมันก็สบายเท่านั้นแหละ
พระพุทธเจ้าว่า สติยับยั้งพญามาร
มารคือตัวอวิชชานี่แหละ คือสภาพมืด

หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต




...เราเดินไปข้างหน้าด้วยความดี รักษาศีล
เจริญสติสัมปชัญญะ การให้ทาน การให้อภัย การแผ่เมตตา การอุทิศบุญกุศล การตั้งสติไว้เฉพาะหน้า ความไม่ประมาท เป็นธรรมอันยิ่งใหญ่ เป็นธรรมอันสูงส่ง
เป็นธรรมของพระอริยเจ้า....

___________________________________

หลวงพ่อกานต์ วรธฺมโม
ปฏิบัติธรรมภาค่ำ ณ วัดช้างล้อม อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย
วันอังคาร ที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๕

หลวงพ่อกานต์_วรธฺมโม
วัดอุตรดิตถ์ธรรมาราม อ.เมือง ต.บ้านด่านนาขาม จ.อุตรดิตถ์





“คนเรา เมื่อประพฤติปฏิบัติ
ให้อยู่ในกรอบแห่งศีลธรรม
อยู่ในความไม่ประมาท

หมั่นบำเพ็ญบุญ
สวดมนต์ไหว้พระทุกวันแล้ว
ก็ไม่ต้องวิ่งไปหาพระที่ไหน
ชีวิตก็เป็นสุข"

หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ





สติ
ถ้ามีสติอยู่ประจำมันก็สบาย
ธรรมชาติของจิตมีอยู่สองอย่างเท่านั้น
คือมืดกับพ้นมืด อย่างอื่นไม่มี
ถ้ามีสติอยู่ประจำมันก็สบายเท่านั้นแหละ
พระพุทธเจ้าว่า สติยับยั้งพญามาร
มารคือตัวอวิชชานี่แหละ คือสภาพมืด

หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต
ที่พักสงฆ์สวนทิพย์
ปากเกร็ด นนทบุรี






โลกมนุษย์ ใบนี้ เป็นพื้นที่เป็นเวที
ให้ทุกคนทุกท่าน
ได้สร้างบารมี
ได้สร้างกรรมดี
และตรงกันข้าม
บางคนก็สะสมบาป บางคนก็สร้างกรรมชั่ว
เมื่อเราเกิดมาบนโลกมนุษย์นี้ได้แล้ว
เป็นมนุษย์หรือเป็นคน จงหมั่นเพียรปฏิบัติตน
ละความชั่ว
เพิ่มความดี
สะสมบารมี
เพื่อที่จะต่อไปสู่ภพหน้า

(โอวาทธรรม หลวงพ่อสามดง)





..เราอยากได้ดวงตาเห็นธรรม แต่จิตใจของเรานั้นยังแข็งกระด้างอยู่ ยังมีมานะทิฏฐิอยู่ มันก็ยังไม่เห็น แต่เราก็อย่าใจร้อนเกินไป ต้องใช้ความเพียรด้วยตัวเองจริงๆ อย่าไปหลงตนเองอย่า ไปมัวคิดแต่สอนคนอื่น
..พยายามที่จะสอนตนเอง พยายามดูตนเองให้ดี จิตใจของตนเองมันอ่อนน้อมถ่อมตัวไหม ยอมรับปฏิบัติไหม มีความตั้งใจไหม มั่นใจในความเพียรของตนบ้างไหม ต้องเข้าถ้ำยืนเดินนั่งนอนอยู่ เว้นจากนอนหลับ ไปที่ไหนมีสติปัญญาตักเตือนตัวเองบ้างไหม ตัวเราเองติเตียนตัวเองตักเตือนตนเองได้หรือเปล่า
..ตรงนี้เป็นเรื่องที่พวกเราจะสนใจ สนใจพิจารณาตนเอง เราอย่าเพิ่งสนใจคนอื่น สนใจตนเองนี้แหละเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด เราจะแผดเผากิเลสของตนเอง จะแก้ไขตนเอง จะพัฒนาตนเอง ถ้าเรามีความรักตนเราก็ต้องฝึกฝนอบรมตนสิ ให้มันได้ดีเป็นที่พึ่งของตนให้ได้ ตรงนี้เป็นเรื่องที่เราจะสนใจในการปฏิบัติ..

..โอวาทธรรมหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป..






"นั่งลงไป ตอไม้เป็นอย่างไร ให้ทำอย่างนั้น
นั่งลงไป ตอไม้เป็นอย่างไร ให้เป็นเหมือนตอไม้
เคยเห็นตอไม้มันขยับไหม ตอไม้มันโยกมันคลอนไหม นั่งลงไป ดูตอไม้เป็นแบบฉบับ

พระพุทธเจ้าท่านนั่งลงไปไม่ตรัสรู้ไม่ลุกจากที่
เราๆนี่จิตไม่สงบ จิตไม่ปล่อยวางอารมณ์ที่คั่งค้างอยู่ในจิตในใจนี้จะไม่ลุกจากที่
กามฉันท์ ความพอใจในสิ่งที่ใคร่ทั้งหลาย
พยาบาท ความไม่พอใจในสิ่งที่ไม่พอใจทั้งหลาย ความง่วง ความมืด ความอ่อน ความเพลีย ความฟุ้งซ่าน ความลังเลสงสัย
ถ้ามันยังตกค้างจะไม่ลุกจากที่กี่ชั่วโมงกี่วันไม่พูดมันล่ะ

ตั้งความสัจลงไป เมื่อได้ตั้งความสัจลงไปแล้ว พลังมันเกิด
สติมันเป็นพลังขึ้นมา
ปัญญามันเป็นพลังขึ้นมา
ความเพียรมันเป็นพลังขึ้นมา
เพียรในที่นี้คือ เพียรหาช่องทาง เพียรหาอุบาย เพียรศึกษาพิจารณาธรรมที่จะกำจัดอารมณ์ที่คั่งค้างอยู่นั้น ต้องตั้งความสัจลงไป พลังจึงเกิด ถ้าไม่เกิดจะเอาอะไรไปชนะกิเลส..."

หลวงปู่แบน ธนากโร
วัดดอยธรรมเจดีย์ อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร





นั่งดูจิตดูใจอยู่อย่างนี้ ต่อไปภายหน้าก็สุดแท้แต่วาสนาบารมีจะเป็นไป
ได้ความอย่างไร แม่ไม่คาดเดาจะเป็นจะได้ รู้แต่ว่าตั้งใจดูจิตดูใจ
ของแม่อย่างนี้เท่านั้น เกิดเป็นคนให้อยู่ในศีล อย่าได้หมิ่นต่อธรรม

คติธรรม แม่ชีแก้ว เสียงล้ำ





ผู้สนใจศึกษาปฏิบัติธรรม

“คือ.. ผู้สนใจหาความรู้
ความฉลาด เพื่อคุณงาม
ความดีทั้งหลาย
ที่โลกเขาปรารถนากัน เพราะ
คนเราจะอยู่และไป
โดยไม่มีเครื่องป้องกันตัว
ย่อมไม่ปลอดภัยต่ออันตราย
ทั้งภายนอก-ภายใน”

เครื่องป้องกันตัวคือหลักธรรม

“มีสติปัญญาเป็นอาวุธสำคัญ
จะเป็นผู้มั่นคงไม่สะทกสะท้าน
มีสติปัญญาแฝงอยู่กับตัวทุกอิริยาบถ
จะคิด-พูด-ทำ อะไร ๆ ไม่มีการยกเว้น
มีสติปัญญาสอดแทรกอยู่ด้วย ทั้ง
ภายในและภายนอก ความเข้มแข็ง
อดทน มีความเพียรที่จะประกอบ
คุณงามความดี”

“คนอ่อนแอโง่เง่าเต่าตุ่น
วุ่นวายอยู่กับอารมณ์
เครื่องผูกพันด้วยความนอนใจ
และเกียจคร้านในกิจการที่จะ
ยกตัวให้พ้นภัย”

“สติของเราไม่เคยเผลอเลย
ไม่เผลอทั้งกลางวันกลางคืน ทั้ง
หลับและตื่น หมุนอยู่ตลอดเป็น
อันเดียวกับจิต แนบสนิท ติดกัน
ไปเลย จะเดินจะเหิน ทุกอิริยาบถ
การพูดการจา การบิณฑบาต
การขบฉัน สติไม่เคยเผลอเลย
สักครั้งเดียว”

โอวาทธรรม
(แสดงต่อหลวงปู่ศรี มหาวีโร)






"พระพุทธเจ้าท่านสอนนั้น
ตรงไปตรงมา แต่คนไม่ชอบ
บังไว้ ปกปิดไว้ มันจึงไม่เห็นของจริง

พระองค์สอนตรงไปตรงมาเลย
ท่านบอกว่า"ร่างกายเหมือนกับซากอสุภะ"
ท่านว่าอย่างนั้น
เป็นของปฏิกูล โสโครก

มีคนใดมาพูดว่าเราสกปรกนี่
โกรธใหญ่เลย ไม่ชอบใจใหญ่เลย"

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี






ขันธ์ ก็เช่น เวทนาขันธ์
คนจะตายต้องมีทุกข์มาก ทุกข์มากก็มากอยู่ในขันธ์ ไม่ได้ลำบากอยู่ในจิตท่านผู้บริสุทธิ์ เพราะพระอรหันต์ท่านไม่มีเวทนา เอาเวทนาที่ไหนมาเป็นทุกข์ เรื่องเวทนาอยู่ในขันธ์ ซึ่งเป็นสมมุติต่างหากส่วนวิสุทธิจิต นอกสมมุติไปแล้ว เวทนาซึ่งเป็นสมมุติจะเข้าไปถึงได้อย่างไร นี่แหละหลักยืนยัน ยืนยันอยู่ที่จิต ไม่ได้ยืนยันอยู่ที่อื่นใด ขอให้จิตเป็นวิมุตติ ก็รู้เองทุกรายไป เพียงปุถุชน จะเอาความมืดบอดด้นเดา ไปให้คะแนนพระอรหันต์ท่าน ก็ทำนองคนตาบอดจูงคนตาดี ใครจะยอมเชื่อ และยอมให้จูงล่ะ เพียงมองดูคนตาบอด ก็ปลงอนิจจังไม่ลงอยู่แล้ว จะให้พระอรหันต์มาเชื่อปุถุชนคนตาบอด มันใช่วิสัยหรือ เอ้า แต่ก่อนจิตเป็นอย่างไร เวลาเวทนาเกิดขึ้นภายในร่างกาย จิตใจกระวนกระวายระส่ำระสายไหม ไม่ต้องบอก นอกจากกายเวทนาแล้ว ยังกลายเป็นจิตเวทนาขึ้นมาอีก เป็นทุกขเวทนาภายในจิตอีกทีหนึ่ง จากสาเหตุร่างกายเป็นทุกข์ เช่น เจ็บไข้ได้ป่วย ร่างกายเป็นทุกข์ ใจก็เป็นทุกข์กระวนกระวายไปด้วย เวลาแยกกันเต็มสัดเต็มส่วน ไม่คละเคล้ากันแล้ว ทั้งๆ ที่รู้ด้วยกัน ย่อมทราบได้ชัดว่า นั่นคือทุกขเวทนาภายในร่างกายเกิดขึ้นอย่างนั้นๆ แต่ทุกขเวทนาในจิตไม่มี มีได้อย่างไร เพราะไม่ใช่ฐานะที่จะรับเวทนาไว้ในจิตที่บริสุทธิ์นั้นได้
นี่เป็นหลักธรรมชาติเอาให้รู้ซิ นักปฏิบัติเรา ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม พูดคุยแบบหาเหาเกาหมัดอยู่ทำไม ไม่กลัวสุนัขขี้เรื้อนหัวเราะละหรือ ที่เราเกาหมัดแข่งมันน่ะ

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน