เรื่อง “ยุคพระศรีอาริยเมตไตรย"

(วิสัชนาธรรมโดย หลวงปู่สมภาร ปัญญาวโร)
(วัดป่าวิเวกพัฒนาราม อ.พรเจริญ จ.บึงกาฬ)

โยม : ปู่...อีกกี่กัปกี่กัลป์ พระศรีอาริย์ ถึงจะมา ?

หลวงปู่ : โฮ้ มันหลายอยู่เด้ โรคภัยจะไหม้โลกหมด พระศรีอาริย์ถึงจะมา คนขี้ลักขี้ขโมยมาใกล้บ่ได้เด้ พระศรีอาริย์นี้เป็นคนมีศีลมีทานเด้ เป็นคนมีศีลมีธรรม บ่มีลักเล็กขโมยน้อย อยู่สบ๊ายสบายเด้ มีอายุเป็นหมื่นๆปี พุ่นเด้

โยม : โฮ้ !!

หลวงปู่ : บ่มีมาทุกข์มายากอย่างนี้เด้ จะมีเพียบพร้อมเด้ หาอยู่หากินแบบนี้ โอ้ย! เกิดแล้วเดียวก็ตายอีก (ทุกข์กับการหาอยู่หากิน เกิดตายๆวนเวียนไม่จบไม่สิ้น)

โยม : ยุคนั้น คนคือสิบ่ได้ใส่กุญแจบ้านเน๊าะ บ่มีตำรวจ ?

หลวงปู่ : บ่มีแหล่ว ตำรวจกะบ่มี

โยม : ข้าน้อยคึดว่า...โอ้ย! ไปไสมาไสกะจั่งแม่นมันลำบาก ต้องล็อคประตูบ้าน ยามสินอนกะต้องล็อค มีแต่คนสิจ่องเอาของกัน หุ้ย!..มันเป็นอิหยังกระด้อกระเดี๊ยะ ข้าน้อยคึด..โอ้ย! อยากไปเกิดที่บ่มีขโมยขโจรเด้ ที่ๆมีแต่คนมีศีลมีธรรมเบิ่ดสั่นดอกหวา

หลวงปู่ : ธรรมดาล่ะของสุ่มมื้อนี้

โยม : สุมื้อนี้จิตใจคนโห๊ดโหดเด้ปู่ ฆ่ากันง๊ายง่าย ขับรถปาดหน้ากันก็บ่ได่สุมื้อนี้ เอามีดสิมาฟันกันเอาปืนสิมายิงกัน คนสุมื้อนี้เป็นหยังถึงเป็นจั่งสั่น มันเข้ายุคได๋แล้วปู่ มันเข้ายุคกลางๆ ล่ะบ่ปู่ ?

หลวงปู่ : คนมันบ่มีเมตตาธรรม ถ้ามีเมตตาธรรม โอ้ย! อยู่สบ๊ายสบาย คนต้องอยู่ด้วยความฉลาด มันต้องมีปัญญาเด้ ของสุ่มนี้ ถ้าบ่มีปัญญามันบ่ได้

(บันทึกธรรมโดย : นรินทร์ ศรีสุทธิ์)
โดยหลวงปู่สมภาร ปัญญาวโร






"ให้ปรับปรุงตัวเอง ทำตัวเองให้ดีก่อน
เมื่อปรับปรุงตัวเองให้ดีแล้ว เท่ากับปรับปรุงคนอื่น
พร้อมกันไปด้วย เพราะการสอนที่ดี คือ การทำให้ดู
เป็นตัวอย่าง นั่นเอง"

หลวงปู่จันทร์ กุสโล







"บุญนี้ ต้องทำบ่อยๆ สะสมทีละเล็กทีละน้อย
ทำจนเป็นนิสัย บุญจากการทำสมาธินี้ เป็นยอดบุญ
พยายามทนทำไปเถอะ

พอถึงที่สุดแล้ว มันจะมีพลังบัลดาลให้เรา
พบแต่สิ่งที่ดีงาม แล้วมันก็จะเป็นกำลังใจให้เรา
แก้ปัญหาชีวิต ผ่านพ้นวิกฤติไปได้"

หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ