Kiss
ศรัทธาไม่ได้เกิดได้ลอยๆเหมือนที่ชอบพูดกันว่าตัวเองมีศรัทธาในวัตถุตะกรุดผ้ายันต์หรือในตัวคนนั้นคนนี้
ศรัทธาคือลักษณะที่ปรุงแต่งจิตขณะที่กำลังมีการขัดเกลากิเลสขณะที่กำลังเข้าใจถูกตามคำของตถาคต
ตัวเราไม่ได้มีความศรัทธาเลื่อมใสในการฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าเราจึงไม่เข้าใจว่าใครพูดถูกได้แม่นยำ
เพราะตามปกติของความเกิดเป็นมนุษย์จิตใจย่อมมีความโน้มเอียงที่จะไหลไปตามสภาพแวดล้อมทางสังคม
ทุกอย่างเป็นไปตามอำนาจของจิตและมีผลกรรมที่เคยทำเอาไว้มาส่งผลให้เกิดเป็นบุคคลนี้ในภพชาตินี้แล้ว
การศึกษาความจริงตรงตามคำสอนของพระพุทธเจ้าคือการฟังสิ่งที่เรามีแล้วมาตั้งแต่เกิดแต่ไม่เคยคิดเองได้
การเรียนต้องอาศัยฟังความจริงให้เข้าใจเพื่อมีความคิดเห็นถูกถ้าฟังแล้วไม่เข้าใจย่อมไหลไปสู่ปกติที่เป็นมา
ขณะที่กำลังฟังเข้าใจว่าอะไรถูกหรือผิดขณะนั้นได้สะสมปัญญาตราบใดที่ระลึกไม่ได้ว่าผิดก็ไม่เลิกทำค่ะ
เมื่อได้ฟังบ่อยขึ้นเข้าใจจนจำขึ้นใจการคิดไตร่ตรองก่อนทำจึงแม่นยำรอบคอบการพิจารณาก็ละเอียดขึ้นการจะเลิกทำอะไรก็ตามถ้ายังไม่รู้สึกตัวว่าที่ทำตามเคยชินอยู่มันผิดก็เลิกทำไม่ได้นะคะดังนั้นจึงควรฟัง
เพื่อให้ตนเป็นผู้ไม่หลงไปทำตามใจชอบโดยขาดการไตร่ตรองเพราะสิ่งใดที่ระลึกไม่ได้ว่าผิดย่อมทำผิด
https://youtu.be/4MWH6D0qHZk

คริคริ
เพราะคุณยายไม่ได้เรียนพระอภิธรรม
เรยไม่รู้ว่า

เค้าเรียกว่า สัทธาเจตสิก

เกิดดับไปแสนโกฎขณะ แระค่ะ

ไปทำตามเคยชินอยู่ อย่างคุณยาย มันผิดก็เลิกทำไม่ได้นะคะๆ

นิพพานเป็นสภาพธรรมที่ไม่ติดอยากจะทำ
เพราะรู้ความจริงแล้วหมดอยากรู้นิพพานแล้ว
ส่วนตัวที่ยังอยากทำน่ะคือตัวกิเลสอวิชชาตัวตนที่ไม่รู้ว่ามันไม่มีอยู่ก่อนจะทำแล้ว555
แค่ลืมตาตื่นตอนเช้าก็อยากทำลืมตาเพราะยังอยากเห็น555
ยังโลภอยากจะไปทำอะไรเยอะแยะเพื่ออยากจะหมดตัวตน555
ทุกขณะในชีวิตประจำวันมันไม่มีตัวตนอยู่แล้วไม่รู้สึกตัวเหรอ555=ขาดสติ
โอ๊ยขำจริงตัวตนที่มีคือยึดอัตตาแต่ก็ไม่รู้อีกนั่นแหละว่าอัตตาก็ไม่มีจะไปอยากทำทำไม ดับ=ไม่มีตัวตนแล้ว
แค่นั่งลงตั้งใจฟังเพียรฟังให้เข้าใจถูกตัวแล้วสำนึกตัวว่ายังรู้สึกว่ากูมีตัวแสดงว่ากูทำอะไรแบบลืมตัวตลอด
เพราะไม่เคยจำถูกตามคำของพระพุทธเจ้าว่าตอนนี้ก็ไม่มีตัว...คริคริคริ...ไม่รู้สึกตัวเลยว่างั้นเถอะ555ยังโง่ยุ่
จะบอกอะไรให้นะ...ถ้าไม่ฟังก็คือโง่ไปตลอดชาตินี้ที่ได้แต่ท่องบัญญัติคำเหมือนนกแก้วนกขุนทองท่องไปนะ
ลองคิดให้มันตรงตัวเดี๋ยวนี้...ไม่มีเราตามที่พระพุทธเจ้าบอกแล้ว...หรือว่าคริคริคริกูยังอยากไปนั่งทำตัวหาย

คริคริ

"นิพพานเป็นสภาพธรรมที่ไม่ติดอยากจะทำ
เพราะรู้ความจริงแล้วหมดอยากรู้นิพพานแล้ว"

คำพูดของคุณยายโรส วกและวน ด้วยความเคยชิน
น้ำวนบนใบบัว จึงอยาก วกและวน ด้วยความเคยชิน

และคุณยายไม่รู้จริง ว่า

นิพพาน ไม่ได้สภาพธรรมที่รู้จริง
ไม่ใช่ อริยสัจ ไม่ใช่มรรค

แต่เป็นรู้แจ้ง อสังขตธรรมน้อค่ะ

คริคริ

เพราะคุณยายไม่ได้รู้จริง ตามคำโอ้

ความเคยชินของคุณยาย จึง วกๆๆๆ วนๆๆๆ
เหมาเอง ว่า หลงคิดว่า ความเคยชินนั้น เป็นฌาน

ความเคยชินชั้นต่ำแบบนั้น


ไม่ใช่ฌานในพุทธศาสนา หรอกค่ะ

ความเคยชินในพุทธศาสนา

คือ อารัมมณูปนิชฌาน การเพ่งอารมณ์ ได้แก่ สมาบัติ 8 คือ รูปฌาน 4 และอรูปฌาน 4
และ ลักขณูปนิชฌาน การเพ่งลักษณะ ได้แก่ วิปัสสนา มรรค ผล

สมาธิเป็นชื่อของเจตสิกชื่อว่าเอกัคตาเจตสิก
สมาธิเกิดกับจิตทุกดวงทั้งกุศลและอกุศล
ทุกดวงเป็นสมาธิใหม่ทุกขณะเลยนะ
เพราะว่าอะไรน๊าอ๋อมันดับทุกขณะจิต
ฌาน=เผาไหมธัมมะฝ่ายตรงข้าม555
ถ้าเป็นปุถุชนทำฌาน=เผาปัญญาทิ้งหมดปกติลืมตาก็หลงผิดไปทำหลับตาก็หลงกว่าเก่า555
ถ้าเป็นอริยบุคคลทำฌาน=พักผ่อนสบายๆชิวๆเป็นสัมมาทิฏฐิแล้ว
เดี๋ยวนี้ยังเอาตัวตนไปท่องพระไตรปิฏกเป็นดิกชันนารี่อยู่เลยเธอเอ๊ยยยย555บอกให้เริ่มฟังก็เป็นไม้แก่อยู่
เมื่อไหร่จะสำนึกได้ว่ายังไม่พึ่งการคิดตามคำสอนของพระพุทธเจ้าให้รู้ตัวเลยว่ามีกิเลสแค่ไหนนั่นน่ะ555
สุตมยปัญญา=ฟัง=ความจริงที่ทำได้ตรงปัจุบันขณะเพื่อให้สังขารขันธ์คิดตามเสียงได้แค่นี้ยังตีความไม่ถูก
คิดตรงได้ทีละ1คำตามทีละคำตามลำดับจนกว่าจะคิดตามถูกตัวแล้วรู้สึกตัวว่ายังมีตัว=มีมิจฉาทิฏฐิเยอะอยู่
ถ้าชาติหน้าไปเกิดเป็นแมวก็ลองพูดให้แมวฟังสิ...ลักขณูป...แมวมันฟังรู้เรื่องไหม...บอกว่าเกิดเป็นคนก็ฟังสิ

Kiss
ธัมมะที่เป็นกิจวัตรปกติของอริยบุคคล
ในการระลึกตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
คือการเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าเพียรฟังคำจริง
มีศรัทธา/ศีล/สุตะ/จาคะ/ปัญญาเข้าใจคำสอน
คือมีความเลื่อมใสตามปกติที่ฟังเพื่อสละความไม่รู้=เกิดปัญญา
ฟังคำสอนตามปกติที่คนหนึ่งคนพบใครคนนึงแล้ว
เข้าไปคลุกคลีเข้าไปนั่งใกล้เพื่อฟังธรรมจากพระโอษฐ์
ตัวเราถูกสอนมาตั้งแต่เล็กจนโตจดจำตัวตนมามากมาย
เห็นประเพณีที่ทำตามๆกันมาไม่เคยศึกษาคำสอนโดยตรง
ได้แต่ทำตามความเชื่อบรรพบุรุษและคนชักชวนเชื่อให้ทำมากมาย
พอมีใครสักคนมาเตือนให้ฟังไม่สนใจเพราะไม่มีหลักกาลามสูตร10
คือเชื่อแล้วตามที่เคยทำมาแล้วโดยไม่เคยพึ่งพระพุทธเจ้าเลยแม้1คำ
ประมาทการฟังคำสอนเมื่อใดก็เมื่อนั้นกิเลสพอกพูนไปมหาศาลแล้วค่ะ
ไม่ได้มาโฆษณาชวนเชื่อแต่ปัญญาเป็นอะไรที่เริ่มต้นมาจากการฟังทุกวัน
เพื่อไตร่ตรองว่าสิ่งที่ฟังนี้พระพุทธเจ้าพูดถูกหรือผิดหรือว่าเราฟังผิดคิดผิดอยู่
ฟังเพื่อไม่หลงผิดไปทำสิ่งอื่นตามคนอื่นเพราะขอทานโรคเรื้อนก็ฟังพร้อมคนอื่นนะคะ
ทุกคนที่ฟังพระธรรมจากพระโอษฐ์พร้อมๆกันเข้าใจแตกต่างกันตามระดับปัญญาที่เคยสะสมมา
เราไม่ฟังเลยไม่ศึกษาให้รอบคอบพระพุทธเจ้าอธิบายโดยละเอียดให้ฉลาดรอบรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด
พระองค์แสดงธรรมทุกวันคนที่เคยมีปฏิบัติกับเกจิอาจารย์แล้วมาฟังพระพุทธเจ้าไม่เข้าใจก็ไปหาเกจิอาจารย์
ทราบไหมคะว่าการชักชวนกันทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดโดยโดยไม่พึ่งสุตมยปัญญาคือมิจฉามรรค
เกจิแปลว่าอื่นๆ/เกจิอาจารย์คืออาจารย์อื่นๆที่ไม่ใช่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระพุทธศาสนาคือคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ทรงตรัสรู้แล้วแจกแจงละเอียดยิบเกจิอาจารย์ไม่ได้ตรัสรู้
อาจารย์อื่นก็อ่านแล้วก็คิดเอาไปทำคือสอนต่างจากพระพุทธเจ้าค่ะก็พระพุทธเจ้าสอนให้ฟังให้เข้าใจตามค่ะ
คนที่ไม่เคยฟังไม่เคยคิดได้ว่าไม่มีตัวเพราะเขาคิดว่าตัวเขาถูกเขาไม่ฟังว่าพระพุทธเจ้าบอกว่าไม่มีตัวตน555
ประเพณีของพระพุทธเจ้าไม่ใช้วัตถุสอนใครใช้คำพูดสอนทั้งคนและเทวดาอินทร์พรหมสมัยนี้เหรอดูให้รู้555
https://youtu.be/lTjW6VpcF1g

คริคริ

คุณยายโรสไม่เข้าใจ ในคำสอนแท้จริง

ตัวเองติดใจ ในประเพณี

ติดตามยูทู๊ป จนเป็นประเพณี เป็นกิจวัตร แต่ไม่รู้ตัว

เที่ยวมาสาละวนๆๆๆๆๆ ไปมา กับการเย็บปักถักร้อย

จากการฟังทีละคำๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็นำมา ประดิษฐ์ความคิดทีละคำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถักร้อยประดิษฐ์เป็นมาลัยแสนสวย

ร้อยมาลัย ก็ดูสวยดีนะคะ

แต่ๆๆๆๆ

แบบคุณยายโรสนั่น นั้น เค้าเรียกไทยๆว่า วิชาคหกรรมศาสตร์ ประดิษฐ์เย็บปักถักร้อย ค่ะ
ไม่ใช่การปฎิบัติในพระศาสนา

เกจิอาจารย์น่ะ ออกบวช เกิดบารมี
เค้าเรียกว่า เนกขัมมมะบารมี แปลว่านำออกค่ะ
ใช้กามกิเลส กามวัตถุ เป็นตัวสอน

ถูกต้องตรงตามพระพุทธองค์ที่ทรงสอน

ต่างกันกะ วิชาคหกรรมศาสตร์ ร้อยหูฟัง เข้ากะความคิดเป็นสาย แบบคุณยาย เนาะคะ