ปากคนเราพูดจริงพูดเท็จได้
แต่จิตไม่เคยบอกเท็จ..ในเรื่องของกรรม
พอตายไปแล้วยมบาลไม่ต้องถามให้ยาก
จิตเราที่บันทึกกรรมดีชั่ว จะอธิบายบอกเล่าให้ฟังเอง...

โอวาทธรรม
พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม










...ต้องฝึกสติมาก่อนอย่างใดอย่างหนึ่ง
สวดอิติปิโสไป บริกรรมพุทโธไป
ดูการเคลื่อนไหวของร่างกายไป

.ถ้าได้ทำอย่างนี้แล้วจะมีสติ
พอเวลามานั่ง..
ก็นั่งดูลมหายใจเข้าออกได้เลย
หรือถ้าไม่ดูลมหายใจ ชอบพุทโธ
ก็พุทโธไปได้เลย แล้วพอพุทโธไปแล้ว
ร่างกายนั่งอยู่เฉยๆ
เดี๋ยวจิตก็จะ..ดิ่งเข้าสู่ความสงบเอง

.พอจิตไม่มีความคิดที่มาดึงจิต
ให้คิดถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้แล้ว
พอไม่มีความคิด...
จิตมันก็จะหลุดจากร่างกาย
มันจะแยกออกจากร่างกาย
มันจะดิ่งเข้าสู่ความสงบ
ตอนนั้นร่างกายก็เหมือนหายไป

.หรือถ้ายังอยู่ จิตก็ไม่สนใจ
ไม่มีความผูกพันกับร่างกาย
ตอนนี้ร่างกายจะมีการอาการเจ็บ
หรือปวดอย่างไร จิตจะไม่รู้สึกเดือดร้อน
กับอาการเจ็บปวดของร่างกาย
จะรู้สึกเฉยๆ
เพราะจิตได้เข้าสู่สมาธิ..เข้าสู่อุเบกขา

.คือตอนนั้นจิตจะเป็นกลาง
ไม่มีอารมณ์ ...
ไม่รักไม่ชังไม่กลัวไม่หลง
ไม่ว่าอะไร จะมีเหตุการณ์
มากระทบกับใจ “จิตใจจะรู้สึกเฉยๆ “
ไม่ตื่นเต้นตกใจ ไม่หวาดกลัว
ไม่ดีอกดีใจ

.นี่แหละคือจุดที่เราต้องการจะไปด้วยสติ
ถ้าเรามีจุด ถึงจุดนี้แล้ว
เรามีจุดที่เราจะเป็น..จุดยืน..ของเรา
ที่จะทำให้เรานี้ไม่เสียหลัก
ต่อให้มีพายุใหญ่ขนาดไหนมาพัด
ถ้าจิตอยู่บนจุดนี้แล้ว
มันจะพัดจิตไปไม่ได้

.พายุนี้ก็หมายถึง...
พายุทางด้านอารมณ์ ทางจิตใจ
จะมีมรสุมทางจิตใจ ร้ายแรงขนาดไหน
ก็ตาม..มาเขย่ามาขย่มจิตใจ
ถ้าเรายืนอยู่บนจุดนี้แล้ว..”ปลอดภัย”
จะเป็นจุดที่ ..ไม่มีการเคลื่อนไหว .

.เหมือนกับจุดที่อยู่ตรงกลางของแผ่น
เสียง เคยเห็นไหม แผ่นเสียงนี้มันหมุน
ถ้าเราไปยืนอยู่ตรงกลางของแผ่นเสียง
แล้วเราจะไม่หมุนไปตามแผ่นเสียง
ถ้าอยู่ปลายแผ่นเสียงนี้มันจะวิ่งรอบ
แต่พอไปอยู่ตรงกลางแล้ว
มันจะหมุนรอบตัวของมันเองเท่านั้น

.อันนี้จิตก็เหมือนกัน
“ถ้าจิตไปสู่ฐานของจิต”
นี่แหละที่เรียกว่า..ฐานของจิต
คือ”ความสงบเต็มร้อย อัปปนาสมาธิ”
อุเบกขา”
นั่นแหละคือฐานของจิต
ฐานที่จะทำให้จิตนี้แกร่งแข็ง
ไม่มีอะไรมากระทบกระเทือนจิตได้.
......................................
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา 19/3/2563
ณ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาชีโอน
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี











เรื่อง "อย่าพากันเรียนคุณไสย์มนต์ดำ"

คาถาไสย์ดำ อวิชชาเดรัจฉาน ที่หาประโยชน์ในทางลวงโลก พระเณรองค์ใดไปเรียนมนต์ดำ มาประกอบชีพหากินทางสะเดาะเคราะห์ ลงเลขยันต์ พระเณรองค์นั้นขาดจากความเป็นมนุษย์ ตั้งแต่ยังบ่ทันตาย ตายไปแล้วก็ตกอบาย เกิดเป็นสัตว์นรก เดรัจฉาน เปรตผี

สิ่งใดที่พระพุทธเจ้า ท่านสั่งห้ามไว้ อย่าขืนไปทำ ทำไปแล้วต้องโทษ ตกอบายอย่างเดียวไม่เป็นอื่น พระเณรเรา ที่ทำผิดธรรมผิดวินัย เป็นเปรต เป็นสัตว์นรกมากมาย ตกนรกอบายภูมิ ข้ามพุทธันดรก็มากองค์

ตกอบายภูมิในยุคพระพุทธเจ้าสมณโคดม ก็มีหลาย เอาเฉพาะพระเณรเราตกนรกอย่างเดียว "คานเหล็กเท่าต้นตาล" ยังโก่งเพราะหนักผ้าเหลือง

คติธรรม หลวงปู่ชอบ ฐานสโม









ถ้าแบ่งกันดี ได้ดีทุกคน
ถ้าแข่งกันดี ได้ดีบางคน
ถ้าแย่งกันดี ไม่ได้ดีสักคน

ถ้าแบ่งกันดี เฉลี่ยกัน เพราะอยู่ประเทศชาติเดียวกัน อยู่ในกลุ่มเดียวกัน แบ่งกัน แบ่งกันดี ได้ดีทุกคน

ถ้าแข่งกันดี เหมือนแข่งกีฬา จะได้ดีทุกคนได้ยังไง เหมือนแข่งกีฬา มันก็ได้ดีบางคน

ถ้าแย่งกันดี ไม่ได้ดีสักคน เหมือนลิงขึ้นต้นไม้ ใครจะขึ้นลากขาไว้ ใครจะขึ้นก็ลากขาไว้ ไป ๆ มาๆ ก็ขึ้นไม่ได้สักคน เลยไม่ได้ดีสักคน

เพราะฉะนั้น พวกเราต้องแบ่งกันนะ เฉลี่ยกัน เฉลี่ยกันดีก็ได้ดีทุกคน คนเราอยู่ด้วยกันต้องพร้อมเพรียงสามัคคีกัน ในวัด สำนักงาน หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศชาติ โลก ต้องการความพร้อมเพรียงสามัคคี

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “ช่วงเวลาที่ดีคือช่วงที่มีสติ”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๗










"พบพระพุทธศาสนาชั้นยอด
พบครูบาอาจารย์ชั้นยอด
บุญสุดๆแล้ว
จะหาได้ในสามโลกธาตุนี้
วาสนาสุดๆแล้ว
ในบรรดาสัตว์โลกเรา
อย่าตายทิ้งเปล่าๆเท่านั้น"

- หลวงปู่วันชัย วิจิตโต










"ท่านสอนให้เห็นใจตน"

" .. พระพุทธเจ้าท่านสอนน้อยนิดเดียว ไม่ได้สอนมากหรอก "สอนให้เห็นใจของตนเท่านั้นแหละเป็นพอ" เรียนมากรู้มาก ถ้าไม่เห็นใจของตนเองแล้วละก็หมดเรื่อง เรียนมากรู้มาก ส่งออกไปเลยไม่รู้ตัวว่า นั่นน้ำมันซัดไป

ผู้เรียนน้อย เรียนรู้ใจ "ให้รักษาใจให้มั่นคงได้ก็เป็นพอแล้ว" จะพ้นจากความทุกข์ได้ก็เพราะใจ คือเรารักษาใจของเราไม่ให้น้ำซัดไป ถ้าหากเรารักษาใจได้จริง ๆ จัง ๆ จะให้มันโกรธก็ได้ จะไม่ให้มันโกรธก็ได้ จะอยู่เฉย ๆ ก็ได้

ลองคิดดูเถอะ สบายใจไหม มันจะโกรธแล้วไม่โกรธ มันจะสบายใจไหมละ หรือว่าไม่สบาย "ไฟไหม้เผาบ้านที่อยู่ของเรามันจะสบายที่ไหน" เอาชนะคนอื่นมันเป็นอย่างนั้นแหละ ถ้าเอาชนะตนเองสงบนิ่งเฉยไม่มีโกรธ มีแต่สบาย ทุกคนก็สบายไปหมด .. "

"กิเลส"
พระราชนิโรธรังสี(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)
วัดหินหมากเป้ง ๑๒ สิงหาคม ๒๕๒๕
จ.หนองคาย









อาจาริยวาท
วันศุกร์ที่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๓
“ความซาบซึ้ง ความเอิบอิ่ม ความประทับใจ ที่เกิดขึ้น มันจะไม่สูญ พอเวลาเราจะดับชีพ ทำลายขันธ์ คือเวลาเราจะตาย สิ่งเหล่านี้ จะมารวมกันเป็นกำลัง ให้จิตของเราดวงนั้น กลายเป็นพุทโธ ที่ผ่องใส

เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า พวกเธอทั้งหลาย ก็เป็นพุทธะเหมือนกัน เราตถาคต ก็เป็นพุทธะเหมือนกัน แต่ก็พุทธะ ดวงเดียวกัน แต่พุทธะอันนี้ จะต้องทำขึ้นมาเอง ไม่ใช่จะไปรอคนอื่น เขามาทำให้ เราทำขึ้นมาเอง

เมื่อทำขึ้นมาเอง ก็เกิดความชำนาญ เมื่อวานนี้ เมื่อวานก่อน เมื่อเดือนนี้ เมื่อเดือนก่อน เมื่อปีนี้ เมื่อปีก่อน เราได้ทำสมาธิมาแล้ว มันไม่ได้สูญสลายตัว มันจะเป็นอมตะ

ทำให้ท่านทั้งหลาย คิดได้ พอเวลาจะดับชีพ ไม่หายใจ ไม่มีอะไรแล้ว เงินร้อยล้าน พันล้าน หมื่นล้าน แสนล้าน ไม่มีประโยชน์แล้ว ตอนนั้น ประโยชน์ ก็อยู่ที่ลมหายใจ นึกพุทโธ”

พระเดชพระคุณพระพรหมมงคลญาณ วิ.
(พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)
ประธานผู้ก่อตั้งสถาบันพลังจิตตานุภาพ
จากหนังสือ ธรรมะรุ่งอรุณ เล่ม ๑๑ หน้า ๖๗








“เวลาเราโกรธ เราเคยรู้ใจตัวเองไหมว่ากำลังโกรธ
เวลาเราเกลียด เรารู้ทันความเกลียดในใจเราไหม
เวลาเราเบื่อ เราเศร้า เราเคยรู้ทันความเบื่อความเศร้า
ทั้งๆ ที่มันเกิดขึ้นอยู่กลางใจเราหรือไม่ รู้ใจอย่างนี้แหล่ะ
สำคัญกว่าการไปกะเกณฑ์ให้ใครต่อใครมารู้ใจเรา”

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล









#ไม่ควรประมาทเพลิดเพลินในชีวิต

อนิมิตฺมนญฺญาตํ มจฺจานํ อิธ ชีวิตํ—-ความว่า..ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ หานิมิตเครื่องหมายมิได้

กสิรญฺจ ปรฺตญฺจ ตญฺจ ทุกฺเขน สํยุตํ—-เป็นของย่อหย่อนคลอนแคลนอยู่ด้วย เป็นของมีประมาณน้อยอยู่ด้วย. เมื่อเป็นกระนั้น ยังต้องระคนปนอยู่ด้วยทุกข์เสียอีก

เมื่อเห็นความข้อนี้ชัดใจแล้ว ไม่ควรประมาท ไม่ควรเพลิดเพลินนักต่อความสุขในโลกอันมีประมาณน้อย

#ทางที่จักเดินต่อไปในสังสารวัฏยืดยาวคราวไกลนัก

ควรจะเร่งรีบบำเพ็ญบารมีธรรมให้เต็มเสียในชาตินี้. ตัดทางข้างหน้าอันเป็นทางกันดารให้สั้นเข้ามา

#ถ้าได้สำเร็จโลกุตรธรรมชั้นต่ำ

เพียงภูมิพระโสดา. อย่างช้าก็ยังจะท่องเที่ยวอยู่อีกเพียง ๗ ชาติ. ก็นับว่าร่นหนทางให้สั้นเข้ามาได้ถนัดใจ น่ายินดีมิใช่น้อย.

#ถ้าได้สำเร็จพระสกิทาคา ก็ยังอีกชาติเดียว

#ถ้าได้สำเร็จพระอนาคา ก็ไม่ต้องมาเกิดในกามโลกอีก. จุติจากอัตภาพนี้แล้วไปบังเกิดในสุทธาวาสพรหมโลก สำเร็จพระนิพพานทีเดียว

#ถ้าได้สำเร็จพระอรหันต์เสียในชาตินี้ ก็ถึงพระนิพพานทีเดียว สิ้นภพสิ้นชาติ เสวยนิรามิสสุขเป็นบรมสุขอย่างเกินโลก. จะหาความสุขในโลกแต่สิ่งเดียวมาเปรียบก็ไม่ได้

#จึงเป็นที่ปรารถนาของนักปราชญ์
#ผู้ฉลาดด้วยปัญญา.

ด้วยท่านที่เป็นนักปราชญ์เห็นโทษทุกข์ภัยในวัฏฏสงสารชัดใจ แลเห็นความสุขแห่งพระนิพพานชัดใจแล้ว

ท่านมิได้อาลัยต่อร่างกายและชีวิต สู้ทรมานตนบำเพ็ญบารมีธรรมให้เต็ม. ถ้าบารมีทั้งสิบประการเต็มเมื่อไรก็ได้สำเร็จเมื่อนั้น.

ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์
(สิริจันโท จันทร์)











#รักษาศีลธรรม_ป้องกันใจตัวเองดีที่สุด

โรคโควิดโคเวิดโรคบ้านิ อย่าไปหาย่านหัวมัน มันบ่ตายดอก. คันเฮามีศีลมีธรรมในใจ. ย่านหัวมันหยัง..หืออ..

คนทุกมื้อแมนแท้. ลูกหลานเฮ็ดหยังกะบ่เป็น. หุงข้าวหุงน้ำกะบ่เป็น. ชื้อกินเป็นแต่อาหารจารอาหารถุง. จักหน่อยเขากะเอาโควิดให้มันกิน. กะตายถิ่มซื่อๆได๋..หืออ..

จังสั้นละ.. บอกลูกสอนหลานแน่ ..ให้จักศีลจักธรรม. สู่มื้อนี้หาผู้สิบวชกะบ่มี มันพากันบ้าโทรศัพท์ บ้าเขี่ย ทำมาหากินหยังกะบ่เป็น

เอาไปเอามามันโลด. ห่างออกหมดละได๋ห่ามันนิ ...หือ. ..นั้นละพากันรักษาศีลษาธรรมไว้แน. ป้องกันใจเจ้าของไว้ดีที่สุด ...
———————
หลวงพ่อให้โอวาทธรรมหลังลงอุโบสถวันที่24มีนาคม2563
พระวิชัยมุนี
(หลวงพ่อไพรฑูรย์ เมตตจิตโต)
วัดสำราญนิเวศ(ธ) จ.อำนาจเจริญ













#ให้พิจารณาตัวเอง

เกิดมาแล้วในโลกนี้ มันก็ถือวันคืน ถือเดือน ถือปี ถือชีวิต ถือภพ ถือชาติ นั่น คือมันห่วงทุกข์ เกิดเป็นคนแต่ขวบปีก็รู้จักห่วง รู้จักยึด รู้จักกลัวนั่นกลัวนี่

คติโลก โมหคติ โทสคติ โลภคติ ภยคติ มันมีอยู่พร้อมแต่เริ่มเกิดเริ่มตาย จะมานับอะไรกับพวกเราลูกแม่ทั้งหลาย. ที่เป็นอยู่นี้ขณะนี้ สิ่งยึดถือมันมีมาก

#ไม่เชื่อแม่_ก็ให้ถามดูเถิดว่า
#หมู่เจ้าละขาดตัดทอนอะไรได้แล้วบ้าง

... แม้แต่หมู่เทพเทวดาทั้งหลาย ก็ยังมียึดมีถือในภพชาติกำเนิด เกิดตายอย่างพวกเรานี้อยู่

#ความอาลัยภพอาลัยชาตินี่เอง
#มันพาให้เกิดตาย_เป็นอยู่ในโลกทุกข์อันนี้ต่อไป

... ทุกข์ทั้งหลายมันตันหน้าตันตาตันใจนี้อยู่ก็ยังไม่เห็นทุกข์ คนผู้โง่ก็กระโดดเข้าหา ชอบพอชอบใจยินดีต่อทุกข์ เพราะเห็นทุกข์ว่าสุข

คนฉลาดก็ทำตัวอย่างม้าขาวตัวนั้น ภาษาธรรม ครูบาอาจารย์ท่านเรียกว่า “อาชาไนย” คือ ให้เป็นคนผู้สมบูรณ์

... เป็นคนผู้สอนตัวเจ้าของได้ สอนตัวเจ้าของได้ แล้วจึงสอนคนอื่นตาม

#แม่เคยว่าไว้เสมอว่า
#ให้ดูเจ้าของให้ใส่โทษเจ้าของ

ให้พิจารณาเจ้าของ เอาเจ้าของให้ได้ อยากสอนคนอื่นผู้อื่นให้ได้ ต้องสอนตัวเองนี้ให้ได้เสียก่อน

... ดื้อก็เรา หยาบก็เรา มึนก็เรา โง่ก็เรา เป็นบ้าก็เรา อย่าฟ่าว อย่าด่วนไปว่าหาเรื่องแก่ผู้อื่น

#โง่ฉลาดก็ตัวเราคนเดียวนี้ลูกเอ๊ย

... ทุกข์ เป็นทุกข์ก็เพราะถือ ถือไว้แล้วก็ทุกข์เพราะเป็นผู้ถือเวร กะหาบบาป กะหิ้วโทษ กะใส่บ่า ทุกข์ก็กระเตงตาม

#ให้รู้ละรู้วางรู้ปล่อย
#ให้รู้จักตนเองได๋ลูกเอ๊ย ...”

—————
โอวาทธรรมคำสอนของคุณย่าชีแก้ว เสียงล้ำ
คัดลอกจากหนังสือ “คุรุธรรมกับคำของแม่” ; หน้า ๒๑ ; จัดทำโดย คณะศิษยานุศิษย์ – ครูบาแจ๋ว ธมฺมธโร ; พิมพ์ครั้งที่ ๑ ; ๑๘ มิถุนายน ๒๕๔๙











#ให้ฟ่าวเฮ็ดเอาเด้อ

สวดมนต์ภาวนา รักษาศีล
ทาน_เฮาทำได้ง่ายอยู่แล้ว

จักหน่อยเพิ่นสิเอา #ขง (กระด้ง) มา #ฮ้อน(ร่อน) เอาแต่คนที่ฮักษาศีล ละอายเกรงกลัวต่อการทำสิ่งที่บ่ดี พูดบ่ดีไว้

ให้ยึด 3 ห่มโพธิ์นี้ไว้เด้อ
คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

(โอวาทธรรม หลวงปู่สุธัมม์ ธัมมปาโล วัดเทพกัญญาราม)