...เราไม่ได้แยกการปฏิบัติว่า
ต้องทำศีลอย่างเดียวก่อน
แล้วค่อยมาทำสติ แล้วค่อยมาทำสมาธิ
.
เราสามารถที่จะ
“พัฒนาธรรมเหล่านี้ควบคู่กันไปได้”
ขณะที่เรารักษาศีล ๕
เราก็พยายามเจริญสติ สร้างสติขึ้นมา
อาจจะสร้างได้น้อยกว่าศีล ๘
“แต่ก็ยังดีกว่าไม่สร้างเลย ไม่พยายามเลย”
.
ก็พยายามฝึกสติไป พุทโธไป
แล้วก็ มีเวลาว่างก็ฝึกนั่งสมาธิไป
ควบคู่กับการรักษาศีลไปก่อน
ส่วนปัญญา..ก็ฟังเทศน์ฟังธรรมไป.
...................................
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะหน้ากุฏิ 14/4/2563
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









ความทุกข์ไม่เคยยึดติดเรา มีแต่เราต่างหากที่ยึดติดความทุกข์ ความสุขไม่เคยไปจากใจเรา มีแต่เราต่างหากที่ไม่เคยถนอมมันไว้ในใจของเรา..

ท่าน ว.วชิรเมธี









"เมื่อเราเกิดมาแล้วโยม
ก็คือ เราตายแล้วนั่นเอง
ความแก่กับความตาย
มันก็คืออันเดียวกันนั่นแหละ

เหมือนกับต้นไม้
อันหนึ่งต้น อันหนึ่งปลาย
เมื่อมีโคน มันก็มีปลาย
เมื่อมีปลาย มันก็มีโคน
ไม่มีโคน ปลายก็ไม่มี
มีปลายก็ต้องมีโคน
มีแต่ปลายโคนไม่มีก็ไม่ได้
มันเป็นอย่างนั้น"

.หลวงปู่ชา สุภทฺโท












#วันไหนก็ดีหมดถ้าปฏิบัติตัวเองให้มันดี #รู้จักรักษาศีล #ภาวนา #ให้ตัวเองอยู่ในความสงบ #ถ้าทำดี #วันไหนก็ดี

ถ้ามีแต่ดุ แต่ด่า ว่าให้แต่คนอื่น มันก็ไม่ดี พระพุทธเจ้าท่านพาดูตัวเอง ดูใจตัวเอง ให้มันสงบ

#การทำดีไม่จำเป็นต้องสงกรานต์ วันพระ วันปีใหม่ ปีเก่า ว่าแต่เรารู้จักประพฤปฏิบัติตัวเองให้มีสติระลึกรู้ตัวอยู่ตลอด

#การประพฤติปฏิบัติมันไม่เกี่ยวกับวันกับเวลา #มันอยู่ที่การตั้งใจมั่นว่าจะปฏิบัติ เอาใจตัวเองเป็นประธาน

ทำดีให้เป็นกิจวัตร ทำดีให้เป็นนิสัย ใจดี ดูตัวเอง ทำตัวเองให้มีสติ คนไม่เคยรักษาศีลก็ให้รักษา รักษาศีลก็รักษาในตัวเอง ไม่ได้ไปรักษาที่อื่น ไม่ได้ไปรักษากับใคร

#รักษาในตัวเอง

ไม่จำเป็นต้องมารักษาแต่อยู่วัด อยู่บ้านก็ทำได้ เพราะศีลมันอยู่กับทุกคน ไม่ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ พูดปด ไม่อิจฉาอาฆาตกัน ไม่ไปผิดลูกผิดเมียใคร ไม่ดื่มสุรายาเมาจนคนอื่นเดือดร้อนนั้นก็ได้บุญแล้ว

#ภาวนาก็เหมือนกัน #คนไม่เคยภาวนาก็ให้ภาวนา

พุทโธหรือกำหนดลมหายใจ เข้า ออก ทำให้มันเคยชิน ทำให้มันเป็นนิสัยถึงจะดี คิดดี ทำดี ใจดี ไม่ต้องไปเลือกวันเลือกเวลา ทำเอาเลย

หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ (วัดถ้ำพวง)












"..ศีล ก็เป็น
เนื้อนาบุญอันหนึ่ง
สมาธิ ก็เป็น
เนื้อนาบุญอันหนึ่ง
ปัญญา ก็เป็น
เนื้อนาบุญอันหนึ่ง
ทาน ก็เป็น
เนื้อนาบุญอันหนึ่ง

ทั้งนักบวชและฆราวาส
ผู้บําเพ็ญตามนี้ จัดว่าเป็น
ผู้บําเพ็ญตนให้เป็น
เนื้อนาบุญของตน

วันนี้บําเพ็ญ วันหน้า
ก็บําเพ็ญ ไม่ลดละ
ในเนื้อนาบุญของตน

จนสามารถทําศีล
ทําสมาธิ ทําปัญญา
ให้สมบูรณ์ขึ้น แล้วก็
กลายเป็นความร่มเย็น
แก่ตนอย่างเต็มที่

เมื่อมีความเพียร
บําเพ็ญตนให้เป็น
เนื้อนาบุญของตนได้แล้ว
ก็สามารถเป็นเนื้อนาบุญ
คือให้ความร่มเย็น
แก่ประชาชนได้เช่นเดียวกัน

แนวทางขององค์สมเด็จ
พระผู้มีพระภาคเจ้า
และ สาวกอรหันต์
ท่านได้ดําเนินมา
อย่างนี้ทั้งนั้น.."

โอวาทธรรม
หลวงตาพระมหาบัว
ญาณสัมปันโน










"..ของโลกก็ทิ้งไว้โลก
ทุกอย่างทิ้งไว้ในโลก
นี้หมดนะ นี่กายก็เป็น
ของโลก ไม่ได้เอาไปด้วย

แต่ว่าเหมือนกับคนเรา
จะข้ามฝั่งโน้นไป
จะข้ามไปก็ต้องอาศัยเรือ
หรือว่ายข้ามไป จึงจะข้ามได้

ที่นี่การที่คนจะข้ามฝั่ง
หรือพ้นฝั่งแห่งความทุกข์
มีชาติความเกิด มีชรา
ความแก่ มีพยาธิความ
เจ็บไข้ มรณะความตาย
ต้องอาศัยการประพฤติ
ปฏิบัติ ต้องอาศัยศีล
สมาธิ ปัญญา

ไม่ใช่จะอาศัยเงินอาศัย
ทองนะ ต้องอาศัยศีล
สมาธิ ปัญญาเป็นหลัก
ถ้าออกจากเส้นทางนี้ไป
แล้ว ไม่มีทาง

คือปัจจัย ๔ วัตถุ เงินทอง
เป็นของโลก กายของเรา
ทุกคนเป็นของโลกทั้งนั้น
ไม่ใช่เป็นของใคร เมื่อ
เป็นของโลก เราจะไป
ก็ทิ้งไว้กับโลกอันนี้
มีใครเอาไป ไม่มีหรอก
วัตถุเงินทองข้าวของ
ทั้งหมดนี้ที่เราใช้

แต่ว่าเมื่อมันเป็นอย่างนั้น
เราจะทำอย่างไร จึงจะได้
ความสุข ได้ความสบาย
หรือยกฐานะของตัวเอง
ที่เกิดมาแต่ละชาติๆ
ขึ้นไปเรื่อยๆ นี่จะทำยังไง

ก็มีแต่คุณงามความดี
ทาน ศีล ภาวนา นอกเหนือ
จากนี้ ไม่มีอะไรเลย.."

โอวาทธรรม
หลวงปู่สมบูรณ์ กนฺตสีโล

อนุโมทามิ