.
"โมหสมฺพนฺธโนโลโก ภพฺพรูโปว ทิสฺสติ;
อุปธิพนฺธโน พาโล ตมสา ปนิวาริโต.
อสฺสิรี วิย ขายติ ปสฺสโต นตฺถิ กิญฺจนนฺ" ติ
(ขุ.อุ. ๒๕/๗๐/๒๑๑)
โมหสมฺพนฺธโน โลโก โลกทีความเกี่ยวข้องกับโมหะ
(โมหะในอรรถกถา อธิบายว่า โมหะ หมายถึง สังโยชน์ที่มีอวิชชาเป็นเหตุ
ไม่ใช่โมหะอย่างเดียว แต่หมายเอา ส้งโยชน์ทั้งหมด แต่ที่ยก
โมหะขึ้นแสดงก็เนื่องจากโมหะเป็นมูลเหตุ ที่ทำให้โลกข้องติดอยู่
ด้วยสังโยชน์ คำว่า "มีโมหะเป็นมูล" ก็หมายถึง โลกทั้งหมดถูกโมหะรัดรึง)
ภพฺพรูโปว ทิสฺสติ ทิสฺสติ ย่อมปรากฏราวกะว่าเป็นสิ่งที่เหมาะ
(ภพฺพ รูป คือ รูปที่เหมาะที่ควร คือแสดงตัวออกมาราวกะว่า เป็นสิ่งที่ถูกต้อง
เป็นสิ่งที่ดีงาม จริง ๆ แล้ว ทรงมีพระประสงค์จะบอกว่า แม้ว่า
คนเราจะถูกตราหน้าว่า วิปริต แต่เมื่อถูกโมหะครอบงำแล้วก็ย่อมมองเห็นสิ่งต่างๆ ว่าสวยงาม
ไม่สุขก็ว่าสุข เรียกว่าถูกปกปิดไว้ด้วยมายาภาพลวงตา
ล่อลวงให้ติดอยู่ในภาพมายาเหล่านั้น ในขณะเดียวกันมันก็แสดงเหมือนกับว่า
ตัวเองเป็นสิ่งที่แท้จริงถูกต้องแล้ว เป็นสิ่งที่ดีแล้ว
อันนี้เรียกว่า ภพฺพรูโปว ทิสฺสติ)
| ไฟล์แนป: |
|
pic3.png [ 177.93 KiB | เปิดดู 1084 ครั้ง ] |
