โอวาทธรรมหลวงพ่อกัณหา สุขกาโม
วัดป่าทรัพย์ทวี ต.วังหมี อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา

การได้เห็นได้พบธรรมนั้น ใครๆก็เห็นได้ แต่ใครจะรักษาธรรมนั้นๆ ที่ตนได้มา รักษาให้ไว้นานๆ ยากดังเช่น เหมือนกับเราสร้างบ้านใหม่

ถ้าเราไม่รักษาความสะอาด บ้านใหม่นั้นก็สกปรกได้ แต่ถ้าเรารักษาบ่อย ๆ ก็ทำให้บ้านสะอาดใหม่เอี่ยมอยู่เสมอ เช่นเดียวกับการปฏิบัติธรรม และได้พบเห็นธรรม

ถ้าเราปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ ธรรมนั้น ๆ ก็อยู่ในใจตลอดไป
การระวังรักษาจึงยากยิ่งกว่าการได้มา

หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม











. ชีวิตของคนแต่ละคนไม่รู้ว่ามันจะไปถึงกี่วัน มันไปเรื่อยๆ ผู้ที่หนีจากพวกเราเขาก็ไปทุกวัน ตัวของเรานั้นอนาคตนี่ไม่รู้จะเป็นวันไหนที่มันจะไป ถ้ามันจะไปเราห้ามไม่ได้ ก็ต้องปล่อยวางเป็นธรรมดา..

โอวาทธรรม.. หลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป











#ในทางปฏิบัติที่ว่า_ปฏิบัติจิต_ปฏิบัติใจ

"โดยให้ใจอยู่กับใจ​ นี้ก็คือให้มีสติกำกับใจ
ให้เป็นสติถาวร​ ไม่ใช่เป็นสติคล้ายๆหลอดไฟที่จวนจะขาด​ เดี๋ยวก็สว่างวาบ เดี๋ยวก็ดับ เดี๋ยวก็สว่าง​ แต่ให้มันสว่างติดต่อกันไปตลอดเวลา
เมื่อสติมันติดต่อกันไปอย่างนี้แล้ว​ ใจมันก็มีสติควบคุมอยู่ตลอดเวลา​ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า
"อยู่กับตัวรู้ตลอดเวลา" ตัวรู้ก็คือ สติ นั่นเอง
หรือจะเรียกว่า พุทโธ ก็ได้​ พุทโธที่ว่า รู้ตื่น เบิกบาน​ ก็คือตัวสตินั่นแหละ.. "

#หลวงปู่ดูลย์_อตุโล











"ธรรมะคือคำสอนของ
พระพุทธเจ้า​ พวกเรา
มองข้ามไปเสียหมด
อยู่ที่ตัวของเรานี้เอง
มิใช่อื่น​ พุทธะ คือ ผู้รู้
ก็ตัวของเรานี้เองมิใช่
ใครอื่น​ เช่นเดียวกันกับไข่
ไข่อยู่ข้างในของเปลือกของไข่
ทำให้เปลือกไข่แตก เราก็ได้ไข่
พิจารณาร่างกายของเราให้แตก
แล้วเราก็จะได้ธรรมะ.."

#หลวงปู่ตื้อ_อจลธัมโม










"ถ้าอยากพ้นเวทนาใดๆ ก็ตาม ให้เข้าใจว่าเป็นแต่สักว่าเวทนา หาได้ใช่เรา เขา สัตว์ บุคคลไม่ จะเป็นโอกาสไหนๆ ก็ตามก็ต้องพิจารณาแบบนี้ มันจะสลับซับซ้อนไปไหนก็ตาม ก็ตัวอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาของเก่านั่นเอง และเราอย่าถือว่ามันทรมานเรา เราต้องพิจารณาอนัตตาให้ชัดเมื่อเรา เขา สัตว์ บุคคลไม่มีในปัจจุบันแล้ว ก็ให้จบกันเพียงแค่นั้น"

โอวาทธรรมหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
วัดบรรพตคีรี(ภูจ้อก้อ) จ.มุกดาหาร











คุณแม่นิ่ม สุภาวงศ์ อุบาสิกาลูกศิษย์ของหลวงปู่สิม พุทธาจาโร ท่านหนึ่ง ท่านมักจะไปถือศีลแปดและปฏิบัติเนสัชชิกทุกวันพระ...เธอเล่าว่า คืนวันพระวันหนึ่ง เธอเกิดความง่วงขึ้นมาอย่างสุดแสนจะทนทาน จิตใจอ่อนแอท้อแท้ รู้สึกอยู่แต่ว่าการไปถือเนสัชชิกเป็นการทุกข์ทรมานเพียงอย่างเดียว ก็เลยรำพึงรำพันกับตัวเองขึ้นมาว่า

“เออ หนอ ! ที่เรามาปฏิบัติอยู่เวลานี้ถ้าได้สำเร็จมรรคผลขึ้นมาบ้างก็ดีไป แต่ถ้าไม่ได้ไม่ดีอะไรขึ้นมา แล้วเรามาทุกข์ทรมานอย่างนี่เพื่อประโยชน์อะไร ไป...กลับไปนอนเป็นสุขสบายอยู่ที่บ้านเสียไม่ดีกว่าหรือ”

ดูเหมือนว่าเธอจะรำพึงรำพันยังไม่ทันสิ้นกระแสความดีนัก พลันก็ได้ยินเสียงหลวงปู่เทศน์ขึ้นมาว่า

“บ่ ต้องท้อแท้อ่อนแอ บ่ ต้องหน่ายแหนง...ทำมาได้แค่ไหน ก็ให้ถือว่าเป็นปัจจัยนิสัย เป็นต้นทุนต่อไปในภายภาคหน้า ระวังให้ดีเถอะ เจ้าตัวถีนมิทธะ...นี่มันตัวร้ายทีเดียว มันเป็นตัวขัดขวางมรรคผลนิพพาน มันนี่ล่ะที่พามาเกิดมาตายวนเวียนอยู่ไม่รู้จักจบสิ้น”

คำเตือนสติของหลวงปู่ ทำให้คุณแม่นิ่มท่านสามารถมีกำลังใจและสติปฏิบัติอุโบสถศีลและเนสัชชิกต่อไปได้

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
(หนังสือพุทธาจารบูชา หน้า ๒๔)











การประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อความบริสุทธิ์ หรือ ไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตน คนอื่นทำให้ไม่ได้

เราต้องปฏิบัติให้รู้ยิ่ง เราต้องอาศัยในสิ่งเหล่านี้ เพื่อจิตเข้าสู่สมาธิ จิตสงบอยู่ในอารมณ์ มาเป็นพยานขององค์วิปัสสนา ให้เห็นชัดแจ้ง เป็นความสว่างของปัญญา ผู้บริสุทธิ์ได้ต้องอาศัยปัญญานี่เอง

หลวงปู่กงมา จิรปุญโญ










...วันนี้มีโยมกราบเรียนหลวงพ่อว่า...
โยม : "โยมอยากปฏิบัติ แต่ไม่มีเวลาค่ะ"
หลวงพ่อ : "จะไปยากอะไร ก็ปิดทีวีแล้วมานั่งสมาธิ".
.......................................
ธรรมะบนเขา
27 เมษายน พ.ศ.2557
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี











การนอน การสงบเข้าฌาณ เป็นอาหารของจิตและร่างกายอย่างหนึ่ง สมถะ ต้องพักจิตสอบอารมณ์ ส่วน วิปัสสนา จิตเดินไตรลักษณ์ให้รู้อริยสัจ เหนื่อยแล้วเข้าพักจิตพักจิตหายเหนื่อยแล้ว จิตตรวจอริยสัจอีกดังนี้ ฉะนั้นให้ฉลาดการพักจิต การเดินจิต ทั้งวิปัสสนาและสมถะ พระโยคาวจรเจ้าทิ้งไม่ได้ ชำนิชำนาญทั้งสองวิธี จึงเอาตัวพ้นจากกิเลสทั้งหลายไปได้ เป็นมหาศีล เป็นมหาสมาธิ เป็นมหาปัญญา มีศีลทั้งอย่างหยาบอย่างกลาง อย่างละเอียด พร้อมทั้งจิตเจตสิก พร้อมทั้งกรรมบถ ๑๐ ไม่กระทำผิดในที่ลับและที่แจ้ง สว่างทั้งภายในและภายนอก มีมหาสติรอบคอบหมด วิโมกข์ วิมุติ อกุปธรรม จิตบริสุทธิ์ จิตปกติเป็นจิตพระอรหันต์ สว่างแจ้งทั้งภายนอกภายในสว่างโร่ ปุถุชนติเตียนเกิดบาป เพราะพระอรหันต์บริสุทธิ์ กายเป็นชาตินิพพาน วาจา ใจ เป็นชาตินิพพาน นิพพานมี ๒ อย่าง นิพพานยังมีชีวิตอยู่ ๑ นิพพานตายแล้ว ๑

บันทึกธรรมโดย หลวงปู่หลุย จันทสาโร
พ.ศ. ๒๕๘๓ ณ วัดป่าโนนนิเวศน์ จังหวัดอุดรธานี

(จากหนังสือ “บูรพาจารย์” โดยมูลนิธิพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต พิมพ์ครั้งที่ ๒ พ.ศ.๒๕๔๔)
โอวาทธรรมหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชิม อ.เมือง จ.สกลนคร
















ท่านพระอาจารย์มั่นได้กล่าวชมเชยในคุณธรรมและนิสัยวาสนาของ

หลวงปู่เจี๊ยะท่ามกลางหมู่สงฆ์ว่า

“ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา

ท่านผู้นี้ปฏิบัติลำบากแต่รู้เร็ว ปฏิบัติเพียง ๓ ปี เท่ากับเราปฏิบัติภาวนา มาเป็นเวลา ๒๒ ปีอันนี่อยู่ที่นิสัยวาสนาเพราะนิสัยวาสนาของ

คนมันต่างกัน”

ต้นปีพุทธศักราช ๒๔๙๒ ขณะที่ท่านเข้าที่หลีกเร้นภาวนาในดงป่าลึก ณ เชิงเขาบายศรี อำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี เกิดป่วยเป็นไข้มาลาเรียอย่างหนัก ในขณะที่ป่วยหนักนั้นท่านเล่าว่า

“จิตเป็นธรรมชาติที่อัศจรรย์ตลอดเวลา พิจารณาจนกระทั่งจิตมันดับหมด หยุดความคิดค้น จิตปล่อย วางสิ่งทั้งปวง คว่ำวัฏฏจักร วัฏฏจิต

แหวกอวิชชา และโมหะอันเป็นประดุจตาข่าย กิเลสขาดสะบั้นออกจากใจ จิตมีอิสระอย่างสูงสุดเกินที่จะประมาณได้”

หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท












พูดเรื่องแก่​ เจ็บ​ ตาย​ ไม่มีใครชอบฟัง พูดเรื่องทำยังไงจะไม่แก่ อย่างนี้ชอบ ทำยังไงไม่เจ็บชอบ ทำยังไงไม่ตาย​ ชอบฟัง

ชอบแล้วมันสมหวังไหม ?
ผิดหวังหมดเลย

หลวงปู่คำบ่อ ฐิตปัญโญ








บุคคลผู้ประสงค์จะแก้บาปนั้น

นอกจากการนั่งสมาธิภาวนาแล้ว

ไม่มีวิธีอย่างอื่นที่จะแก้ได้ เพราะมีอานิสงส์มาก
เป็นวิธีแก้จิตที่เป็นบาป ให้กลับมาเป็นบุญได้

แก้จิตที่เป็นโลกีย์ ให้เป็นโลกุตระได้

เมื่อแก้จิตให้บริสุทธิ์ดีแล้ว
บาปอกุศลก็หลุดหายไปเอง
พึงเห็นองคุลิมาลเป็นตัวอย่าง

หลวงปู่สิงห์ ขนฺตยาคโม









"ธรรมะของพระพุทธองค์ ท่านสอนจากจิตใจของคนนะ สอนเอาจิตเอาใจคน ไม่มีทางล้าสมัย ไม่ว่าชาติไหนภาษาไหนหละ เกิดขึ้นมาในโลก ขึ้นชื่อว่ามีจิตวิญญาณ ยังไงก็จะต้องมีการประพฤติปฏิบัติหลักการ วิธีการในด้านจิตใจนี้ จึงจะเป็นไปเพื่อความบริสุทธิ์ แบบของพระพุทธเจ้า พระอริยะเจ้า"

หลวงปู่ศรี มหาวีโร






" การทำความเพียร
ไม่ใช่เดินจงกรม
หรือนั่งสมาธิ
ไม่ใช่ทำทั้งวันทั้งคืนหรอก

ถ้ายังเดินคิด นั่งคิด
ก็จัดเป็นความเพียรไม่ได้
เรียกว่าฟุ้งซ่าน

การทำความเพียร
หมายถึง “การมีสติ”

ทำอะไร ทำอย่างมีสติ
ระลึกได้อยู่
จะก้าวหน้า จะถอยหลัง
เหลียวซ้าย แลขวา
จะพูดจาอะไร มีสติ
กำหนดรู้ทั่วอยู่
ระลึกได้อยู่เสมอ
นี่เรียกว่า ทำความเพียร "

โอวาทธรรม
หลวงปู่ท่อน ญาณธโร











"เขาว่าทำบุญทำทานนั้น ทำไปทำไม
คนทำบุญก็ต้องตาย ไม่ทำก็ตาย
ตายด้วยกันจริงอยู่ดอก แต่ว่าตายผิดกัน"

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร








"จงรีบไปทำบุญทำกุศล สืบต่อไป
เพื่อเป็นการหากำไรของชีวิต
เพราะชีวิตเรา มันน้อยนักหนา
ที่อยู่ถึงร้อยปีมันก็ยาก"

หลวงปู่จันทร์ศรี จนฺททีโป








"ถ้าเราตระหนักชัด
ในความไม่แน่นอน ของชีวิตนี้

ไม่มีทาง ที่เราจะไปทะเลาะกับใคร
หรือจะไปอิจฉาใคร หรือเบียดเบียนใคร

เพราะอะไร.. เพราะเวลาไม่พอ"

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ










"บุญ เป็นชื่อของความสุข
ทำแล้วทุกข์ อย่าทำ"

หลวงปู่หา สุภโร








"ความประมาทในการพูด คือ
พูดโดยไม่ระวังถ้อยคำ เรียกว่าประมาททางวาจา
ไม่คำนึงให้รอบครอบ ว่าจะเกิดผลอย่างไรในการพูด

พูดไปตามอารมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความโกรธ ความประมาทเช่นนี้ ทำให้เกิดความตาย
ด้วยสิ้นชีวิตแล้วเป็นอันมาก ด้วยสิ้นชื่อเสียเกียรติยศ
ก็เป็นอันมาก"

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ












#คนเราเกิดมาตามกรรม

พวกเราทุกคนนี่เป็นคนมีบุญเด้ ถึงได้เกิดเป็นมนุษย์ มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ รู้จักดี รู้จักชั่ว รู้จักหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า พวกเรานี่โชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ และยังได้พบพระพุทธศาสนาอีก

พระพุทธเจ้าท่านวางหลักธรรมคำสอนให้พวกมนุษย์ได้ปฏิบัติตาม ถ้าผู้ที่ ให้ทาน_รักษาศีล_ภาวนา เส้นทางนี้ก็จะไปสวรรค์, พรหมโลก,ไปเป็นมนุษย์สมบัติ ไม่ต้องไปลงที่ต่ำ

แต่ถ้าพวกที่ทำความชั่วนี่ต้องได้ไปเกิดเป็น หมู หมา กา ไก่เป็นเปรต เป็นสัตว์นรก เป็นอสุรกาย ได้รับทุกขเวทนา

#ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าอยู่เสมอๆ

พุทโธ ธัมโม สังโฆ แค่นี้ก็ประเสริฐสุดแล้ว ให้มีพุทโธในใจเราตลอด พระพุทธเจ้าเป็นคือผู้รู้_ผู้ตื่น_ผู้เบิกบาน ถ้าเรามีพุทโธในหัวใจเราตลอด เราก็สามารถจะเป็นผู้รู้_ผู้ตื่น_ผู้เบิกบานได้เหมือนกัน

#หลวงปู่บุญทัน #ฐิตสีโล
#วัดเขาเจริญธรรม










ชีวิตนี้น้อยนัก. อย่าประมาท. มีพญามัจจุราชที่มองไม่เห็น. จงสะสมความดีไว้.

โอวาทธรรม
หลวงปู่ประสาร สุมโน