"อย่าเข้าใจว่าลมหายใจจะยืดยาวเหมือนสายไฟฟ้า แต่ความสั้นยาวของมัน เพียงขนาดที่สูบเข้า สูบออกแค่ปอดมาจมูกนี้เท่านั้น อย่าพากันหลงว่าเป็นของยืดยาวเลย"

..... หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต








"...คนไม่เคยผิด คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย แต่รู้ว่าผิดแล้วพยายามแก้ไขเป็นบัณฑิต รู้ว่าผิดแล้วยังฝืนทำเป็นคนพาล..."

โอวาทธรรม
หลวงปู่อุ่นหล้า ฐิตธัมโม







มีแต่บุญกับบาปเท่านั้นที่จะติดตัวไป....

ท่านเจ้าคุณอลงกต วัดพระบาทน้ำพุ









"เรื่องของคนอื่น พยายามอย่าให้เข้ามา
ที่จิตใจเรา ถ้าไม่ระวัง ก็จะยุ่งแต่เรื่องของคนอื่น
ไปเรื่อยๆ หาเรื่องอยู่อย่างนั้น เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้
มาเป็นเรื่องของเราไปหมด มีแต่ยินดี ยินร้าย
พอใจ ไม่พอใจทั้งวัน อารมณ์มาก จิตไม่ปกติ
ไม่สบาย ทั้งวันๆ ก็หมดแรง"

หลวงปู่ชา สุภัทโท







“คนไร้ที่พึ่ง คนไม่มีพุทโธ ธัมโม สังโฆ ในใจเรียกว่าคนไร้ที่พึ่ง คนไม่มีบุญมีกุศลทานศีลภาวนาติดใจ เรียกว่าคนไร้ที่พึ่ง
.
จะมีหอปราสาทราชมณเฑียรกี่หลังก็ตาม มีสมบัติเงินทองข้าวของกี่หมื่นกี่แสนกี่ล้านก็ตาม มีไร่นารั้วสวนกี่แปลงก็ตาม มีบริษัทบริวารมากน้อยเพียงไรก็ตาม สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งภายนอกพึ่งไม่ได้ ไม่มีความหมายอันใดเลย
.
เวลาตายแล้วตายแต่เราคนเดียวเท่านั้นนะ สมบัติเงินทองข้าวของเขาไม่ได้ติดตามไปด้วย บริษัทบริวารไม่ได้ติดตามไปด้วย เราก็เป็นโมฆบุคคล ตายไปเปล่า ๆ ขาดทุนสูญดอกหาความดีงามไม่ได้เลย อย่างนี้ขออย่าให้มีในชาวพุทธของเรา"

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
๑๙ สิงหาคม ๒๕๔๓









อย่าเกิดมาเฉย ๆ ตื่นขึ้นมาแล้วมีแต่หาอยู่หากินวิ่งเต้นขวนขวายเหมือนสัตว์เดรัจฉาน การกุศลศีลทานไม่มีเลยนี้ใช้ไม่ได้นะ เสียมากที่สุดมนุษย์เรา ต้องมีการสร้างบุญสร้างกุศลศีลทานเพื่อเป็นเชื้ออันดีงามหรือเลิศเลอแก่ภูมิมนุษย์ของเราด้วย

เราสร้างที่อยู่ที่อาศัยปัจจัยเครื่องอาศัยไปวันหนึ่ง ๆ เพื่ออยู่เพื่อกินเพื่อหลับเพื่อนอนก็สร้าง นี่เรียกว่าเราแบ่งสันปันส่วนให้ทั้งสมบัติทางกายได้อาศัย ทั้งสมบัติทางจิตใจคือบุญกุศลก็ให้ได้อาศัย อย่าได้ปล่อยไปเลย ๆ เกิดมาตั้งแต่วันเกิดจนกระทั่งวันนี้เคยให้ทานไหม ถ้าลงว่าไม่เคยให้ทานเลยแล้วหมดนะ บอกอย่างนั้นเลย ชีวิตของคนทั้งคนนี้ตั้งแต่เกิดมานี้อายุเท่าไรแล้ว ไม่เคยให้ทานกับเขาเลย เรียกว่าสิ้นท่าหมดคุณค่าหมดราคามาตลอดจนกระทั่งวันนี้ ถ้าวันนี้ยังไม่ได้สติสตังทำบุญให้ทานไม่ได้แล้ว วันนี้ก็ติดอีก วันหน้าก็เป็นอีก มนุษย์ขาดไปเรื่อย ๆ เหลือตั้งแต่ซากมนุษย์เท่านั้น”

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
๑๙ สิงหาคม ๒๕๔๓







" รูป สังขาร ร่างกาย
สิ่งเหล่านี้มันเป็นของไม่เที่ยง
สิ่งเหล่านี้มันเป็นทุกข์
หาตัวหาตนไม่มี

ถ้าจิตใจมันมาติดข้อง
วุ่นวายกับของไม่เที่ยงนี้
มันจะประสบความเป็นทุกข์
อยู่ตลอด มันจะหาความดี
ที่เป็นสาระ แก่นสารไม่ได้ "

โอวาทธรรม
หลวงปู่อุทัย สิริธโร