อาราม วัด สำนัก ตำหนัก ที่พำนัก เหมือนหรือต่างกันอย่างไร
ให้เวลาคิดว่านึกออกมั๊ยว่าใครอยู่ในนั้นได้บ้างตรงตามปกติ
เพราะครั้งแรกที่พระพุทธเจ้าตรัสคือให้สาวกที่บรรลุธรรม
ให้ไปสู่ป่าช้าป่ารกชัฏ เพราะไม่มีบ้านจะให้กลับแล้วใช่มั๊ย
เนื่องจากสาวกยุคแรกเริ่มบรรลุถึงพระอรหันต์จำนวนมาก
จึงมีผู้ศรัทธาสร้างอาราม(อ่านว่าอา-ราม-มะ)คือที่ร่มรื่น
สงบแก่การดำรงค์สมณเพศโดยไม่มีกิจกรรมอื่นใด
นอกจากได้ฟังพระธรรมแล้วแยกย้ายเข้าที่พำนัก
อยู่ดีดีคนไม่ฟังคำสอนเลยใครจะถวายอาหารคะ
เขาได้ฟังความจริงจากพระโอษฐ์จึงเลื่อมใส
ศรัทธาในการฟังคำสอนและจะได้ฟังทุกวัน
เพื่อได้เดินทางมาฟังเทศนาธรรมทุกวันและ
ถวายสิ่งที่สมควรแก่สมณเพศถ้าพระองค์
ไม่บอกรายละเอียดชาวบ้านจะทราบมั๊ย
ว่าต้องถวายอะไรบ้างไปฟังธรรมและ
ได้ถวายภัตาหารทุกวันฟังธรรมซักถามจบ
ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกลับที่พักตนเอง
เพราะกลางคืนทรงเทศน์โปรดเทพเทวา
ชาวบ้านที่ไหนจะไปนอนเฝ้าพระพุทธเจ้า
เพราะพระอุปถากก็คือพระอานนท์ก็บวช
มีแต่ภิกษุณีที่จำวัดได้คิดดูก็แล้วกันว่า
เหตุใดปฏิเสธให้หญิงบวชที่พักเปลี่ยว
และไม่คลุกคลีหมู่คณะมีภิกษุณีอรหันต์
ถูกข่มขืนในกุฏิจึงมีเงื่อนไขบวชยากมาก
ภิกษุณีจึงหมดไปส่วนที่มีบวชเป็นพระภิกษุ
บวชเข้าไปแล้วไม่ทำตามสิกขาบทแล้ว
ก็เป็นเพศคฤหัสถ์แล้วแค่ห่มจีวรไว้เฉยๆ
จีวรมันทำให้ขึ้นสววรค์หรือดูพระเทวทัตสิคะ
หลังๆมีปุถุชนเข้าไปบวชมากๆทำผิดมากขึ้น
ชาวบ้านอริยบุคคลเยอะแยะเขาก็ต้องติเตียน
ไปเข้าเฝ้าทูลพระศาสดาจึงมีการเรียกภิกษุนั้น
มาถามเมื่อผิดจริงจึงทรงบัญญัติเป็นสิกขาบท
คือข้อห้ามทำของภิกษุ227ข้อภิกษุณี311ข้อ
สำนัก แปลว่า ที่อยู่ประจำที่พบตัวบุคคลผู้นั้นได้
สำนักของพ่อแม่สำนักของพระสารีบุตรหรืออื่นๆ
หรือเรียกว่าสำนักของพระบรมศาสดาก็ใช้ได้กับทุกคนฯ
ไม่ใช่สมัยนี้ตั้งสำนักปฏิบัติมันผิดปกติจากพระธรรมมั๊ย
ธรรมรู้ที่ตัวไม่ใช่สถานที่ส่วนพระราชวังมีตำหนัก คือ ที่พักของพระราชาใช่มั๊ย?
ชาวบ้านอินเดียก็มีที่พักอาศัยตามชนชั้นวรรณะใช่มั๊ย?ชีวิตก็คือปกติทุกคน
คนยุคยุคนี้บ้าบอขายที่ขายนาขนไปให้วัดส่วนคนในบ้านญาติพี่น้องช่างหัวมันเหรอ
ดังนั้นวัดคือขอบเขตอาณาเขตของบรรพชิตเท่านั้นใช่มั๊ย?มีประเพณีฟังธรรมต้องเรี่ยไรเงินมั๊ยค๊ะะะะ
ถามหน่อยสิเข้าใจสิ่งที่อัตตาพาทำกันมากแค่ไหนเพราะเดี๋ยวนี้ไม่มีเราภพภูมิมีอัตตาหลงทำใช่รึเปล่าคะเนี่ย
https://youtu.be/q96Plb2p80A

วัดคือสถานที่สงบร่มรื่นต่อการบำเพ็ญสมณธรรม
เหมาะแก่การศึกษาพระไตรปิฏกของเพศบรรพชิต
การไม่ศึกษาคำสอนทำให้เข้าใจผิดทำตามตามกัน
โดยไม่เข้าใจว่าสถานที่ของบรรพชิตไม่ควรมีใคร
ไปเดินเพ่นพ่านให้ตาเนื้อพระภิกษุเห็นผิดเกิดอกุศล

วัดจึงไม่ใช่สถานที่ฝังศพเผาศพจัดงานศพหรือมหรสพหรือสถานที่ท่องเที่ยวหรือตลาดนัด
การลบหลู่พระพุทธเจ้าคือไม่เข้าใจคำสอนอันเป็นการนำความเศร้าหมองและเสียงรบกวนแก่สมณเพศ
วัดคือสถานที่พักผ่อนตามอัธายศัยของพระภิกษุอันเป็นที่ร่มรื่นของสมณเพศต่อการบำเพ็ญสมณธรรม
สมณธรรมคือธรรมอันก่อให้เกิดกุศลจิตจากการอบรมตนตรงตามพระธรรมวินัยและสิกขาบท
ไม่มีกิจเกี่ยวข้องกับความประพฤติที่ชาวบ้านอบรมกันในครอบครัวการเรียนวิชาอาชีพเพื่อหาเงินที่เขาทำกัน

ความจริงที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้คือธรรมที่มีอยู่กับตัวทุกคนทุกที่ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหนทั้ง3โลกก็คือธรรม
พระภิกษุไม่มีกิจหน้าที่ชวนชาวบ้านจะไปวุ่นวายทำครัวเลี้ยงดูผู้คนจำนวนมากให้รบกวนการเรียนธรรม
เพราะการบวชคือการสละสังคมและอาชีพการงานการเงินไม่ทำสังคมสงเคราะห์หาเลี้ยงชีพวันละ1บาตร
การทำตามตามกันผิดๆมาช้านานเป็นการทำลายพระพุทธศาสนาและทำลายคนให้ไม่ศึกษาพระธรรมด้วย
โดยเฉพาะการทำวัดเป็นสถานที่ค้าขายวัตถุกับชาวบ้านเป็นเดรัจฉานวิชาคือไม่ใช่วัดตรงตามพระธรรมวินัย
https://youtu.be/fHQGmOvhbGs