อโลภะเจตสิกคือสภาพธรรมอันเดียวที่ดับได้เมื่อบรรลุธรรมชั้นอรหัตตผลดับอวิชชาหมด=นิพพาน
ที่ยังเกิดมาอยู่เนี่ยให้รู้สึกตัวกันบ้างว่าเป็นปะทะปะระมะคือฟังคำสอนไม่รู้เรื่องถึงยังเกิดอยู่เพราะมีกิเลส
ถ้ายังอยากรู้อยากเห็นโลกอื่นยังอยากได้ดิบได้ดียังอยากก่อสร้างวิหารลานเจดีย์คือยังมีโลภะไม่รู้จักบุญ
นิพพานคือสภาพธรรมที่ดับโลภะโทสะโมหะได้หมดไม่โลภโมโทสันกวาดต้อนคนสัตว์วัตถุเข้าไปหาตัวเอง
แม้โมหะแท้ๆกิเลสมีก็ไม่รู้จักที่ชอบกวาดต้อนคนให้หลงผิดกวาดสักการะต้อนคนเงินของเข้าไปมอบให้นั้น
ไม่รู้เลยว่าชาวบ้านเดือดร้อนประกอบอาชีพทำมาหากินส่วนชาวบ้านก็ไม่รู้ตัวว่าที่ทำได้เพิ่มกิเลสให้พระภิกษุ
พระอภิธรรมมี 4 ประเภท คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน
ฝ่ายที่มีการเกิดดับคือ จิต เจตสิก รูป
ฝ่ายไม่มีการเกิดดับคือ นิพพาน
คือพระอภิธรรมปิฏก {ปิฏกแปลว่าตะกร้า(ที่เก็บรวบรวมไว้)}
พระพุทธเจ้าทรงแจกแจงสิ่งที่มีจริงละเอียดอย่างยิ่งเป็นแต่ละ1ไม่มีซากตัวตน
สิ่งที่มีจริง(ธรรม)นี้ที่มีลักษณะเฉพาะตนแต่ละ1ไม่ใช่ตัวตนและไม่ซ้ำลักษณะกัน
อภิธรรมคือธรรมธาตุคือธาตุแต่ละ1ธาตุคือเป็นจริงอย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลงไปเป็นสัจจะคือปรมัตถธรรม
1จิตคือวิญญาณขันธ์คือสภาพรู้ธาตุรู้ที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งสภาพธรรมที่กำลังปรากฏขณะนี้
2เจตสิกคือสภาพรู้ธาตุรู้ที่เกิดร่วมกับจิตเป็นคู่หูกัน มี3แบบคือ 1)เวทนาขันธ์ 2)สัญญาขันธ์ 3)สังขารขันธ์
3รูปคือรูปขันธ์ที่เป็นสภาพไม่รู้ธาตุไม่รู้มีมหาภูตรูป4เป็นประธาน+มีอุปาทายรูป24รูปอาศัยเกิดที่มหาภูตรูป
ข้อ1+2+3=1ขณะจิต ที่มีสภาพธรรมที่เกิดร่วมกัน ทั้งที่เป็นรูปขันธ์1และนามขันธ์4 รวมเรียกว่า ขันธ์ทั้ง5
4นิพพานคือธรรมอันเดียวที่ไม่เกิดดับไม่ปรากฏในขณะนี้ขันธ์ทั้ง5ไม่อยู่ในนิพพานจึงพึงรู้สิ่งที่ปรากฏเท่านั้น
https://youtu.be/ArysR61A6Zw
