ยึดถือว่าเราดีเป็นอกุศล
เพราะเราคืออัตตาคือมานะ
มีมิจฉาทิฏฐิยึดถือตัวตนว่าดี
แปลว่ายึดตนเองเป็นศูนย์กลาง
ที่เกิดมานี้คือยังไม่ดีและมีอวิชชา
คือไม่รู้ความจริงที่มีอยู่แล้วที่ตัว
แต่เที่ยวเดินทางไปตามใจกิเลส
เข้าใจผิดว่ายังมีคนสัตว์วัตถุอยู่
คือหลงคิดว่าตัวเองดีเพราะทำดี
แต่พระพุทธเจ้าบอกว่าไม่มีตัวตน
และติดข้องภายในใจว่ามีคนสัตว์วัตถุ
แปลว่ายังทำตามเดิมที่เคยคิดว่ามีตัวตน
เพราะไม่เข้าใจความจริงตรงตามพระธรรม
สิ่งที่มีจริงที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ไม่ใช่ความคิด
แต่เป็นลักษณะจริงของสิ่งที่มีจริงนั้นแต่ละหนึ่ง
ไม่ว่าจะเอ่ยคำใดในพระไตรปิฏกก็มีแล้วเดี๋ยวนี้
ไม่มีใครทำสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏว่ามีในขณะนี้
การปรากฏของทุกคำในพระไตรปิฏกมีแล้วกำลังมี
แต่ไม่เคยรู้เพราะประมาทไม่ฟังเพื่อศึกษาทีละหนึ่งคำ
ความจริงที่ทรงตรัสรู้คือการประจักษ์แจ้งทีละ1ลักษณะ
เราไม่รู้และไม่ฟังแถมชอบทำตามที่ตาเห็นลืมพึ่งพระธรรม
พระพุทธเจ้ายกพระธรรมเป็นศาสดาแทนพระสรีระของพระองค์
ไม่ศึกษาพระธรรมเพื่อรู้จักพระสรีระแปลว่าไม่รู้จักพระพุทธเจ้าเลย
บัญญัติคำในพระไตรปิฏกดับพร้อมจิตทุก1ดวงแค่พริบตาเดียวดับแสนโกฏิขณะจิต
เป็นเราคิดว่าเราทำได้เราทำดีไม่เคยฟังว่าดีตรงตามคำสอนของพระพุทธเจ้าคือมีปัญญาไม่ใช่ตัวตนเราทำ
https://youtu.be/d22BOOEreiQ
