“อุเบกขา”

คนที่ไม่มีอุเบกขานี้จะกลัวไปหมด มีข่าวอะไรมาหน่อยก็วิตกไปหมด นี่เพราะว่าไม่มีอุเบกขา ถ้าหากมีอุเบกขาแล้วใจจะเฉย ใจจะเย็น ใจจะสบาย ใจจะไม่วุ่นวาย ใจจะไม่เดือดร้อน จะไม่มีความทุกข์ ก็ต้องเจริญสติพุทโธพุทโธ นั่งสมาธิทำใจให้สงบใจ สงบแล้วก็จะมีอุเบกขา พยายามนั่งบ่อยๆ พอนั่งได้แล้วต้องนั่งบ่อยๆ นั่งเยอะๆ แล้วอุเบกขาก็จะมีกำลังเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ ต่อไปใจเราก็จะมีกำลังที่จะเผชิญกับสิ่งต่างๆ ได้อย่างไม่หวั่นไหว ร่างกายจะแก่จะเจ็บจะตายก็เฉย อุเบกขา ใจไม่ได้เป็นร่างกาย ใจจะไปวุ่นวายกับร่างกายทำไม วุ่นวายก็หยุดความแก่ ความเจ็บ ความตายไม่ได้อยู่ดี ก็ปล่อยมันแก่มันเจ็บมันตายไป ถ้ามีอุเบกขาแล้วใจจะเฉยได้

ธรรมะบนเขา
วันที่ ๑๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
"ธรรมที่ควรพากเพียร"
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี






โยมซื้อของมาให้เรา เราขอบคุณมาก
แต่ต่อไปไม่ต้องซื้อมานะ

โยม มีเงินเท่าไหร่
กี่บาทกี่สตางค์กี่สลึง ถวายหลวงตาให้หมด
ขอทำบุญอย่างนั้นจะดีกว่า
เพราะที่นี่ของกินของใช้เพียงพอแล้ว

ไม่ต้องทำพวกก่อสร้างนะ
โยมคอยดูนะ ต่อไปพระเณรที่นี่จะตายกันหมด
อีกไม่นานสถานที่นี้จะกลายเป็นที่ท่องเที่ยว
คนจะมาที่นี่อยู่มากอย่างนักหนา

ถนนสร้างจากเมืองอุดรมาถึงที่วัดนี้ใหญ่มาก
ใหญ่เหมือนถนนสนามบิน
“มีเงินเท่าไหร่ถวายหลวงตาบัวเลย”
ขอสร้างบุญอย่างนั้นจะดีกว่า

หลวงปู่เชอรี่ อภิเจโต
วัดป่าบ้านตาด






"...การทำความดี
ถึงไม่มีใครรู้ใครเห็น
แต่เรานั่นแหละ
ที่รู้ที่เห็น เราอิ่มอกอิ่มใจ
นั่นแหละบุญ
มันเกิดตอนนั่น..."

โอวาทธรรม
หลวงปู่แสง ญาณวโร








"คนที่มันไม่มีธรรมะ จะต้องเป็นทุกข์ไปดูเถอะ
เพราะมันจะรักนั่น เกลียดนี่ โกรธนู่น กลัวนั่น
ยุ่งไปหมด มันคิดจนเป็นทุกข์ มันคิดไปในทาง
ที่ให้เป็นทุกข์ นี้เพราะมันไม่มีธรรมะ"

ท่านพุทธทาสภิกขุ





"ผู้ใด ที่เข้าถึงศาสนาของตนเอง
ผู้นั้น ย่อมเข้าถึงศาสนาของผู้อื่นด้วย"

ท่านมหาตมะ คานธี





#ขณะเดินจงกรม_นั่งสมาธิ_เราจะเผลอน้อยที่สุดแล้ว_กิเลสจะออกทำงานไม่ได้

"อย่าลืมตัวเป็นอันขาด! กิเลสมันติดตัวเราอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะขณะไหนทั้งสิ้น ขณะที่สนใจธรรมก็ตาม กิเลสก็อยู่ในนั้น อยู่ในหัวใจเรานั่น ขณะกำลังนั่งขัดสมาธิก็ตาม ขณะกำลังคิดค้นคว้าอะไรก็ตาม กิเลสก็อยู่ประจำในหัวใจเรา

พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี กิเลสก็อยู่เต็มหัวใจท่านอยู่นั่น! กิเลสคืออวิชชา ยังอยู่เต็มหัวใจท่านอยู่นะ เพียงแต่มันออกทำงานในแง่ไหนๆ ที่ท่านรอบรู้แล้วไม่ได้เท่านั้น แต่ตัวมันเองยังอยู่ทั้งตัว มีพระอรหันต์ประเภทเดียวเท่านั้นที่กิเลสขาดได้เลย ดับไปเลย นอกนั้นกิเลสยังมี เต็มเหมือนเราๆ ท่านๆ เนี่ยแหละ แต่มันออกทำงานไม่ได้แล้ว ท่านตัดเครื่องไม้เครื่องมือมันออก ตัดทางหากินออกได้ พระโสดาบันตัดได้แค่นั้น พระสกิทาคามีตัดทางปิดทางหากินมันได้แค่นั้น พระอนาคามีปิดช่องทางหากินของมันได้แค่นั้น ๆ ตัวมันยังอยู่ แต่มันออกทำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อถึงพระอรหัต พระอรหัตผลเท่านั้นแหละ ที่กิเลสกับจิต จากกันเด็ดขาด ดับสูญสิ้นไปเลย ดับมันสิ้นเชิง ดับกิเลสสิ้นเชิงออกไปจากใจ มีได้เฉพาะบุคคลผู้เดียว คือพระอรหันต์เท่านั้น พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้าก็รวมอยู่ในนี้ รวมอยู่ในคำว่าพระอรหันต์นี่

เราจึงต้องระลึกรู้ตัวไว้เสมอ กิเลสมันไม่ได้เบาลง ไม่ได้อะไรออกไปแหละ มันอยู่ทั้งตัว ในขณะไหนก็ตามเถอะ พร้อมจะทำงานทุกขณะ มันเป็นความเข้าใจถูกประเภทนึง ส่วนใหญ่แล้วเราไม่ค่อยเข้าใจแบบนั้น เข้าใจว่ากิเลสมันขาดไปแน่ะ ‘เราไม่มีแล้วกิเลสตัวนี้ กิเลสตัวนั้นเราเบาบางแล้ว’ ที่ไหนได้ ความเป็นจริง มีอยู่ทั้งหมด ซ่องสุมกำลังอยู่นั่น เราเผลอเมื่อไหร่เป็นออกทำงาน เราไม่เผลอก็ตามเถอะ!

เราไม่เผลอ ในขณะที่เราเดินจงกรม ในขณะที่เรานั่งสมาธิ ในขณะนั้นนับว่าความเผลอน้อยที่สุดแล้ว ตัวมันก็อยู่ในนั้น ตัวกิเลสอวิชชา ครอบงำไว้ตลอด ตั้งกี่ล้านกัปล้านกัลป์ นับไม่ได้หรอก หยั่งลงไปไม่ได้เลย ว่าเราเคยเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ เป็นอย่างนี้มาตลอดกาล และถ้าปล่อยทิ้งไว้อย่างนี้ ก็จะเป็นอย่างนี้ไปตลอดไป"

พระอาจารย์วันชัย วิจิตโต
วัดภูสังโฆ จ.อุดรธานี






#อย่าสำคัญตัวว่าไม่มีกิเลส

เมื่อกิเลสนั้นมันหายหน้าไปแล้วความสบายมันก็เกิดขึ้นในใจ อันนั้นเป็นผล ถ้าใครปล่อยให้กิเลสมันหมักหมมอยู่ในใจ มันก็ไม่ได้รับความสบาย สบายก็สบายไปชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นเอง

เมื่อกิเลสมันยังนอนนิ่งอยู่ลงไป มันก็สบายไป ครั้นพอมันมีเหตุอะไรมากระทบเข้า กิเลสนั้นมันฟูขึ้น มันลุกขึ้นมาครอบงำจิตเมื่อใด เมื่อนั้นล่ะบัดนี้จิตก็เดือดร้อนขึ้นมา จิตก็เศร้าหมองไป มันเป็นอย่างนี้เรื่องมันน่ะ

ดังนั้นมันก็ดีอย่างหนึ่ง ถ้ากิเลสมันไม่ฟูขึ้นมา ก็จะไม่รู้หน้าตาของกิเลส แล้วก็จะไม่ได้ละมัน

สำหรับผู้ที่มีความเพียร ความอดกลั้นทนทานแล้ว เอ้า เกิดมาก็เกิด กิเลสนี่ เกิดมาให้เห็นหน้าตามันแล้ว ก็เอ้า...ทำลายมัน จะไม่ยอมปล่อยให้มันครอบงำจิตใจอยู่อย่างนั้น

อันที่มันไม่เห็นหน้าตาของกิเลสนั่นแหละ มันซ่อนอยู่เนี่ยแหละสำคัญ บางคนก็เลยสำคัญว่าตัวไม่มีกิเลส บัดเวลากิเลสมันลุกฮือขึ้นมานู่น เป็นหน้ายักษ์หน้ามารไปเลยบัดนี้ แต่ก่อนเป็นหน้าพระต่อมาก็เป็นหน้ามารเลย หน้ายักษ์น่ะ

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ





บารมีเต็มเป็นอย่างไร

เมื่อวันจันทร์ที่ ๒๔ พ.ค. ๒๕๓๖ หลวงพ่อฤๅษีท่านเมตตามาสอน มีความสำคัญ ดังนี้

๑. “บารมีเต็ม คือ การทำกรรมฐานทุกครั้งด้วยความตั้งใจและเต็มใจ ทำจริง หรือการทำงานเพื่อศาสนกิจก็เช่นกัน เอางานนั้นมาเป็นกรรมฐาน ทำด้วยความเต็มใจและตั้งใจทำจริง สลัดตัดความเบื่อหน่าย เกียจคร้านทิ้งไป”

๒. “มีเจตนาตั้งใจทำจริงเพื่อพระนิพพานจุดเดียว เหนื่อยนั้น เหนื่อยแน่เพราะเรายังมีขันธ์ ๕ ก็ต้องทำจิตยอมรับความเบื่อหน่ายนั้นว่าเป็นธรรมดา”

๓. “ที่เราเหน็ดเหนื่อย เพลิดเพลิน อยู่ในกามโลกีย์วิสัยมากี่แสนอสงไขยกัปแล้ว เราเกิดตายอยู่กับความเหนื่อยของขันธ์ ๕ นี้มานานเท่าไหร่ ความเหนื่อยเหล่านั้นมันหาสาระไม่ได้ ขอให้ตั้งใจจริง เต็มใจจริง เหนื่อยเพื่อทำกรรมฐานให้พ้นโลก ช่วยศาสนกิจเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิตที่ทรงขันธ์ ๕ อยู่นี้อดทนไปเถิด ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายแล้ว”

๔. “สลัดตัดความเบื่อหน่ายทิ้งไป รู้ทุกข์นั้นดีกว่าไม่รู้ทุกข์ รู้เหน็ดเหนื่อยดีกว่าไม่รู้เหน็ดเหนื่อย รู้ธรรมดีกว่าไม่รู้ธรรม จิตจะได้ชำระความมัวเมา ในกามโลกียวิสัยทิ้งไปจากอารมณ์เสียที”

ธรรมที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์ (เล่ม ๔)
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน




กิเลส ก็คือ หนี้สินที่พะรุงพะรังทางใจนั่นเอง ถ้าเราปฏิบัติขัดเกลาออกไปด้วยสติปัญญาแล้ว หนี้สินเหล่านี้ (กิเลส)ก็จะหมดไป เราจึงเป็นสุขในทุกอิริยาบถ

ให้เหลือแต่ความบริสุทธิ์ คือ พุท-โธ เป็นสิ่งที่ติดจิตใจ เป็นสมบัติทั้งดวง คือ ความสิ้นทุกข์ สิ้นกาลและเป็นกาลที่มีคุณค่ามหาศาล อย่างนี้

พระพุทธเจ้าและพระสาวกเจ้าของเรา พระองค์ได้ประโยชน์มาแล้วทั้งสิ้น "

โอวาทธรรม
หลวงปู่อ่อน #ญาณสิริ