ชีวิตนี้น้อยนัก
เกิดแก่ เจ็บตาย มีอยู่ทุก ลมหายใจ เข้าดับ ออกดับ ลมหายใจเก่า เกิดแก่เจ็บตายไป ลมหายใจใหม่เกิดขึ้น วิญญาณ เก่าเกิด แก่ เจ็บตายไป วิญญาณใหม่ เกิดขึ้น ความคิดเก่า เกิดแก่เจ็บตายไป ความคิดใหม่ เกิดขึ้น เกิด แก่เจ็บตายไปไวกว่าแสง เร็วกว่าพริบตา ซะจนหลงรู้ไม่ทัน จึงยึดถือว่า มีตัวมีตน มีทุกๆ สิ่งทุกอย่าง แบบยึดบ้าโง่โชแต่ ความอวดร้าย ทั้ง ที่เกิดแก่เจ็บตายมีอยู่ ตลอดเวลา ถ้ารู้ทันจะคิดดับได้ ก็หลุดพ้นจากเกิดแก่เจ็บตาย แล้วไม่ต้องกลับ มาเกิดแก่เจ็บตายอีก ได้นิพพานหลุดพ้นทุกข์อย่างถาวร