รู้ทันเสพของอย่างหนึ่ง รู้ทันเว้นของอย่างหนึ่ง รู้ทันบรรเทาของอย่างหนึ่ง รู้ทันละของอย่างหนึ่ง จึงพูดทำคิดด้วยความรู้ ทันจะคิดดับๆ ไม่เบียดเบียน ตนและคน อื่น จึงเป็นการพูดทำคิด ที่ไม่ผิดศีลธรรมไม่ทำตนและคนอื่นให้ทุกข์เดือดร้อน จึงเป็นเจรจาแห่งนักปราชญ์ ปราบวาทะพาลมารร้ายได้สิ้นซาก