มีเรื่องราวแปลกๆสมัยพุทธกาลที่เราได้เรียนได้ศึกษากันมา ผมเป็นอีกคนที่ชอบศึกษาวิเคราะห์เรื่องราวต่างๆ
เช่น พระพุทธเจ้าประสูติที่ไหนกันแน่ เนปาลหรืออินเดีย ผมก็เปิดกูเกิ้ลดูว่าประเทศเนปาลมีดอกบัวไหม ปรากฏว่ามี อินเดียก็มีดอกบัว พระพุทธเจ้ามักจะใช้ดอกบัวเอามาสนทนากับบุคคลทั้งหลาย ถ้าเป็นบุคคลทั่วไปเราพึงจะศึกษาว่า พระสูตรต่างๆจะขึ้นหัวข้อว่า ดูก่อนท่านทั้งหลายหรือผู้มีอายุ หรือชื่อ แล้วพูดถึงสิ่งสมมุติรอบตัวสนทนากับคนทั้งหลาย ถ้าเป็นสาวกก็จะกล่าวว่าดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ แล้วกล่าวถึงหัวข้อพระธรรมเช่น อิธิบาท4ที่บุคคลเจริญแล้ว เป็นต้น
แล้ว... ตอนประสูติ พระพุทธเจ้าเดินได้จริงหรือ? มันขัดแย้งกับความคิดของคนที่ว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีทางที่จะแข็งแรงพอ นี่เพราะคนเรายังติดในเรื่องสมมุติ วิเคราะห์เหตุการต่างๆตามสิ่งสมมุติ แต่ถ้าศึกษาตามสัจธรรมแล้ว มนุษย์เริ่มเดินเตาะแตะๆได้ เมื่ออายุประมาณ7-8เดือนหลังเกิดมา นั่นตามจริงคือในตอนนั้นเวลาได้ผ่านไปแล้วประมาณเกือบปี แต่เนื่องจากมนุษย์ติดสมมุติ จึงคาดคะเนตามสิ่งสมมุติว่าเวลาผ่านไปไม่กี่นาที ผมได้เข้าไปค้นในกูเกิ้ลว่า ดอกบัวใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะออกดอกบาน ก็ได้คำตอบว่า 3-4อาทิตย์ถึงจะบาน หรือเม็ดโตเป็นใบเป็นดอกจากใต้ตมจนถึงผิวน้ำใช้เวลาประมาณ7-8เดือน ซึ่งมันจะสอดคล้องกับการเดินของมนุษย์ที่โตได้7-8เดือนก็เดินเตาะแตะๆได้ และสอดคล้องกับคำสอนของพระพุทธเจ้าว่าเวลาตามสถานที่ต่างๆไม่เท่ากัน แต่เพราะคนเราไปติดสมมุติว่าเวลาบนโลกต้องเดินไปวินาทีต่อวินาที ไม่สามารถก้าวกระโดดเป็นปีได้ภายในอึดใจ นี่คือการวิเคราะห์พิจารณาของผม ไม่สามารถถือเอาเป็นบทความที่รับรองอะไรได้ เป็นการเอาสัจธรรมมาคุยกันครับ