คนเรารู้วันเกิดไม่รู้วันตาย
ตอนมีชีวิตอยู่ก็รีบสร้างความดีเอาไว้
ไม่ใช่ตายแล้วให้พระมากุสลาให้
คนตายมันไม่ได้ยินเด้

ที่สวดคือสวดให้คนเป็นฟัง
กุสลาก็คืออะไรเป็นความดีให้รีบสร้างไว้
อกุสลาคืออกุศลก็อย่าไปทำ
ท่านสอนไว้หมดแล้วเด้

อะไรที่เป็นความดีก็รีบทำตอนยังมีชีวิต
ออกพรรษาเข้าพรรษาไม่เกี่ยว
จะเข้าจะออกก็ทำได้

อย่างหลวงพ่ออยู่วัดนี่ภาวนาตลอดนะ
เข้าพรรษาก็ทำ ออกพรรษาก็ทำ
ทำจนวันตายนั่นแหล่ว
เรารู้วันเกิดเราไม่รู้วันตาย
ตอนยังมีชีวิตก็รีบทำ

หลวงพ่อสมบูรณ์ กันตสีโล
วัดป่าสมบูรณ์ธรรม





"..อายแต่สิ่งที่มันเป็นบาป ไม่เป็นบาปไม่ต้องอาย
ท่านพระสารีบุตรนั่น ท่านไปบิณฑบาตอุ้มบาตรอยู่ในบ้านตั้งหลายครั้ง เขาก็ไม่ใส่บาตรสักขันเลย เขามองดูแล้วเขาก็เดินหนี มาถึงวันหนึ่งเขาก็ว่า ".พระสมณะนี่มาอย่างไร ไป หนีไป." พระสารีบุตรท่านก็ดีใจแล้ว ได้บิณฑบาตแล้ววันนี้ เพราะเขาสนใจเขาจึงไล่เรา ถ้าเขาไม่สนใจเขาไม่ไล่หรอก เขาไม่พูดกับเราหรอก พระสารีบุตรท่านเป็นผู้มีปัญญา เท่านั้นท่านก็พอใจแล้ว คนสนใจ นี่เป็นจิตของพระที่ท่านไปประกาศพระศาสนา
อาตมามานึกถึงข้อนี้ก็ไม่อาย เพราะพระพุทธเจ้าของเราท่านตรัสว่า “ให้อายแต่สิ่งที่มันเป็นบาป ไม่เป็นบาปไม่ต้องอาย.."

พระโพธิญาณเถร(หลวงปู่ชา สุภัทโท)วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี








#การฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า

"..ปุริสทมฺมสารถิ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควา
สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงทรมานฝึกหัดพระองค์จนได้ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็น พุทฺโธ ผู้รู้ก่อนแล้วจึงเป็น ภควา ผู้ทรงจำแนกแจกธรรมสั่งสอนเวไนยสัตว์ สตฺถา จึงเป็นครูของเทวดาและมนุษย์ เป็นผู้ฝึกบุรุษผู้มีอุปนิสัยบารมีควรแก่การทรมานในภายหลัง จึงทรงพระคุณปรากฏว่า กลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคโต ชื่อเสียงเกียรติศัพท์อันดีงามของพระองค์ย่อมฟุ้งเฟื่องไปในจตุรทิศจนตราบเท่าทุกวันนี้ แม้พระอริยสงฆ์สาวกเจ้าทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้วก็เช่นเดียวกัน ปรากฏว่าท่านฝึกฝนทรมานตนได้ดีแล้ว จึงช่วยพระบรมศาสดาจำแนกแจกธรรม สั่งสอนประชุมชนในภายหลัง ท่านจึงมีเกียรติคุณปรากฏเช่นเดียวกับพระผู้มีพระภาคเจ้า ถ้าบุคคลใดไม่ทรมานตนให้ดีก่อนแล้ว และทำการจำแนกแจกธรรมสั่งสอนไซร้ ก็จักเป็นผู้มีโทษ ปรากฏว่า ปาปโกสทฺโท คือเป็นผู้มีชื่อเสียงชั่วฟุ้งไปในจตุรทิศ เพราะโทษที่ไม่ทำตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอริยสงฆ์สาวกเจ้าในก่อนทั้งหลาย.."

มุตโตทัย โอวาทธรรมโดย พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร จากหนังสือประวัติพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเทระ